#هر_روز_یڪ_حدیث

? حضرت #امام_حسن_عسڪرے (ع) در تفسير آيه «با مردم به زبان خوش سخن بگوييد» فرموند:
‌
? يعنى با همه مردم، چه مؤمن و چه مخالف، به #زبان_خوش سخن بگوييد. مؤمن، به هم مذهبان، روى خوش نشان مى دهد و با مخالفان، با مدارا سخن مى گويد تا به ايمان، جذب شوند و حتّى اگر نشدند، با اين رفتار، از بدى هاى آنان در حقّ خود و برادران مؤمنش، پيشگيرى كرده است. ❤️
‌
?مستدرك الوسائل، ج 12، ص 261?
‌
┈┈••••✾•???•✾•••┈┈•

#آیات_نور
#حزب دوم

هر چند اين آيه به دنبال خطاب‌هايى كه به يهود شده آمده است، ولى مخاطب آن همه‌ى مردم هستند. در روايات مى‌خوانيم كه حضرت على عليه السلام هرگاه مسئله‌ى مهمى برايشان رخ مى‌داد به نماز مى‌ايستادند واين آيه را تلاوت مى‌كردند.
در روايتى از پيامبر اسلام (ص) نقل شده، كه صبر بر سه نوع است: 1. صبر در برابر مصيبت. 2. صبر در برابر معصيت. 3. صبر در برابر عبادت. «1» بنابراين آنچه در روايات آمده كه مراد از صبر در اين آيه روزه است، اشاره به يكى از مصاديق صبر دارد.
نماز براى رسول الله (ص) و امثال او نور چشم است‌ «2» ولكن براى بعضى‌ها كه خشوع ندارند، همچون بارى سنگين است. خشوع، مربوط به قلب و روح و خضوع، مربوط به اعضاى بدن است.
نمازِ با توجّه، انسان را به ياد قدرت بى‌نهايت خدا مى‌اندازد و غير او را هر چه باشد كوچك جلوه مى‌دهد. مِهر او را در دل زياد مى‌كند، روحيّه‌ى توكّل را تقويت مى‌كند وانسان را از وابستگى‌هاى مادّى مى‌رهاند. همه‌ى اين آثار، انسان را در برابر مشكلات مقاوم مى‌سازد.
صبر و مقاومت، كليد تمام عبادات است. فرشتگان به اهل بهشت سلام مى‌كنند، امّا نه به خاطر عبادت و نماز و حج و زكات آنان، بلكه به خاطر مقاومت و پايدارى آنها «سلام‌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ» «3» چون اگر مقاومت نباشد، نماز وجهاد وحج وزكات نيز وجود نخواهد داشت. حتّى شرط رسيدن به مقام هدايت و رهبرى الهى، صبر است؛ «جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا» «4»

«1» بحار، ج 71، ص 77.
«2» بحار، ج 16، ص 249.
«3» رعد 24.
«4» سجده، 24.

#استاد_قرائتی

‌‌‌‌‌‌‌┄✦۞✦‌‌✺‌﷽‌‌‌✺✦۞✦┄

#حدیث_نور

✨امام صادق علیه السلام فرمودند:

اگر نزد خداوند عبادتى بهتر از شكرگزارى در همه حال بود كه بندگان مخلصش با آن عبادتش كنند، هر آينه آن كلمه را درباره همه خلقش به كار مى‏‌برد، اما چون عبادتى بهتر از آن نبود از ميان عبادات آن را خاص قرار داد و صاحبان آن را ويژه گردانيد و فرمود: «واندكى از بندگان من سپاسگزارند».✨

خرد هرکجا گنجی آرد پدید
ز نام خدا سازد آن را کلید

به نام خداوند لوح و قلم
حقیقت نگار وجود و عدم

خدایی که داننده رازهاست
نخستین سرآغاز آغازهاست

#بسم_الله_الرحمن_الرحیم

الهی به امید تو?

‌‌‌‌‌‌‌┄✦۞✦‌‌✺‌﷽‌‌‌✺✦۞✦┄

#حدیث_نور

✨امام صادق علیه السلام فرمودند:

تکمیل روزه به پرداخت زکات یعنى فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبر (ص) کمال نماز است. همانا کسی که روزه بگیرد و زکات ندهد روزه ای برای او نیست هنگامی که عمدا ترک کند و نماز نیست هنگامی که صلوات بر پیامبر (ص) را ترک کند.✨

? عن أمیرالمومنین علیه­السلام:? إنَّ أَسْعَدَ النَّاسِ فِی الدُّنْیا مَنْ عَدَلَ عَمَّا یعْرِفُ ضَرَّهُ وَ إِنَّ أَشْقَاهُمْ مَنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ[1]

?سعادتمندترین مردم در دنیا کسی است که از آنچه می داند برایش زیان­ آور است اجتناب کند و بدبخت ترین آنها کسی است که از هوای نفسش پیروی نماید.

چند نکته در این روایت منسوب به حضرت امیرالمؤمنین علیه­السلام قابل توجه است:

?نکته(۱)
: سعادت و شقاوت انسان به دست خود اوست و در حقیقت اینکه پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: «الشَّقِی مَنْ شَقِی فِی بَطْنِ أُمِّهِ وَ السَّعِیدُ مَنْ سَعِدَ فِی بَطْنِ أُمِّهِ.»[2] معنای ظاهرش مراد نیست، و خدا کسی را فطرتاً شقی یا سعید نیافریده، اگر چنین بود ارسال رُسُل و انزال کتب معنا نداشت. بلکه به این معناست که خداوند با علم بی­نهایت خود از همان ابتدا می­داند چه کسی خوشبخت و چه کسی بدبخت خواهد شد، ولی این خوشبختی و سعادت و همچنین بدبختی و شقاوت به دست خود انسان است.

?نکته۲:
میزان سعادت تقواست. تقوا یعنی همین، المتقی اسمٌ لمن یقی نفسه عما یضرّه فی­ الآخرة. متقی کسی است که از آنچه برای آخرتش ضرر داشته باشد اجتناب می کند. شاگردی از استادش معنای تقوا را پرسید؛ استادش گفت: آیا تا به حال در بیابانی که پر از خار و تیغ است عبور کرده­ای؟ شاگرد گفت: آری. استاد پرسید چطور از بین خارها و تیغ­ها عبور می­کنی؟ شاگرد گفت: أتقی؛ مواظبم که خارها و تیغ­ها به پایم نرود. استاد گفت: تقوا در دنیا یعنی همین؛ انسان مواظب باشد تیغ گناه در روحش فرو نرود.

میزان سعادت این است که انسان از آنچه می­داند برایش ضرر دارد اجتناب کند و میزان شقاوت، نقطه مقابل یعنی هواپرستی است. دنبال هوا و هوس رفتن است.

?نکته3:
وجوب اجتناب از هواپرستی و گناه عقلی است. تعبیر «عَدَلَ عَمَّا یعْرِفُ ضَرَّهُ» یعنی می­داند هواپرستی و گناه برایش ضرر دارد؛ یعنی عقل انسان خودش تشخیص می­دهد. معنای آیه «و هدیناهُ النّجدین» همین است، انسان نجد و راه خیر و شر را می داند.
: درس خارج فقه استاد محمدی ری شهری