رهبر انقلاب:
رهبر انقلاب:
در همهی طرحهایی که برای زنان داریم، بایستی «خانواده» مبنا باشد. یعنی شما اگر بزرگترین متخصص پزشکی یا هر رشتهی دیگری بشوید، چنانچه زن خانه نباشید، این برای شما یک نقص است. کدبانوی خانه شما باید باشید؛ اصلاً محور این است.
۷۰/۱۰/۴
رهبر انقلاب:
رهبر انقلاب:
در همهی طرحهایی که برای زنان داریم، بایستی «خانواده» مبنا باشد. یعنی شما اگر بزرگترین متخصص پزشکی یا هر رشتهی دیگری بشوید، چنانچه زن خانه نباشید، این برای شما یک نقص است. کدبانوی خانه شما باید باشید؛ اصلاً محور این است.
۷۰/۱۰/۴
خیلی از دعواهای زن و شوهرها، برای این است که از زاویۀ دید همدیگر خبر ندارند
#استاد_پناهیان
خیلی از دعواهای زن و شوهرها، برای این است که از زاویۀ دید همدیگر خبر ندارند
ما در هیچ مسئلهای نمیتوانیم از زاویۀ دید صرفنظر کنیم؛ در مسائل اخلاقی، عرفانی، زندگی شخصی، خانوادگی و… . معمولاً خانمها از زاویۀ دید آقایان خبر ندارند و آقایان هم از زاویۀ دید خانمها خبر ندارند، خیلی از دعواها در خانوادهها بههمین دلیل است! چون این نمیداند که او از چه زاویهای دارد نگاه میکند، او هم نمیداند که این از چه زاویهای نگاه میکند؟ اینقدر آدمها باید با هم گفتگو کنند تا زاویۀ دیدشان به همدیگر نزدیک بشود.گاهی اوقات آقایان وقتی یکمقدار بدحجابی از یک خانم ببینند، او را فاسد میپندارند. یا بعضی وقتها میخواهند با زاویۀ نگاه خودشان، او را به حجاب دعوت کنند، لذا منطقشان برای یک خانم، قابل پذیرش نیست و حتی ممکن است موجب سوءتفاهم شود و او را بدحجابتر کند!
پیشنهاد دانلود و #مطالعه_کتاب
?پیشنهاد دانلود و #مطالعه_کتاب
(پس از پنجاه سال) که قیام تاریخساز کربلا را؛ از منظر جامعهشناختی مورد بحث و بررسی قرار میدهد.
✍️مؤلف: سید جعفر شهیدی
?کتاب پس از پنجاه سال، پژوهش تازه پیرامون قیام امام حسین (ع) از جمله کتابهای مطرح درتحلیل واقعه عاشورا است که به رخدادی که در سال ۶۱ هجری و درست پنجاه سال پس از وفات پیامبر در سال ۱۱ هجری اتفاق افتاد، میپردازد.
?در این کتاب بیش از آنکه در جستوجوی چگونگی آن رخداد عظیم باشد، به دنبال چرایی حادثه عاشورا بوده است؛ «مقصود من از نوشتن این یادداشتها مقتلنویسی، تبلیغ مذهبی و حتی نوشتن تاریخ نیست. من کوشیدهام تا خود بدانم آنچه رخ داد، چرا رخ داد؟
?کتاب سی فصل دارد. سیزده فصل نخست آن برای ورود به جزئیات حوادث سالهای ۶۰ و ۶۱ ه.ق و بیان وقایع نهضت سیدالشهدا (ع)، حکم مقدمهای را دارد که هر چند مقدمه است، اما جان کلام و کلید تحلیل حادثه را در خود جای داده است. سیزده فصل نخست، عهدهدار بیان حقایق پشت پرده حادثه عاشورا است، یعنی روشن ساختن تحولاتی که یکی پس از دیگری بر جامعه ساخته و پرداخته رسول خدا وارد آمد و آن را آنگونه دگرگون ساخت که پس از پنجاه سال، یزید بر جایگاه پیامبر (ص) تکیه زد و بر قتل حسین (ع) فرزند همان پیامبر فرمان راند.
✍️نویسنده در این اثر سؤالاتی را طرح میسازد که ذهن هر انسان کنجکاوی را درگیر خود میکند که از جمله: «چه شد اجتماع مسلمان آن روز در مقابل این حادثه تا آن حد خونسردی و بیاعتنایی نشان داد؟ حسین و یاران او چه جرمی مرتکب شده بودند که فقه مسلمانی کیفر آن را قتل میدانست؟
زندگان جاوید...
?زندگان جاوید…
✍️دکتر #علـی_شریـعـتی
?_آنها که تن به هر ذلتی می دهند تا زنده بمانند، مرده های خاموش و پلید تاریخند؛ و ببینید آیا کسانی که؛ سخاوتمندانه با حسین به قتلگاه خویش آمده اند و مرگ خویش را انتخاب کرده اند؛ در حالی که صدها گریزگاه آبرومندانه برای ماندنشان بود و صدها توجیه شرعی و دینی برای زنده ماندن شان بود؛ توجیه و تاویل نکرده اند اینها مرده اند؟
?_ آیا آنها که برای ماندن شان تن به ذلت و پستی، رها کردن حسین و تحمل کردن یزید دادند، کدام هنوز زنده اند؟ هرکس زنده بودن را فقط در یک لَشِ متحرک نمی بیند، زنده بودن و شاهد بودن حسین را؛ با همه وجودش می بیند، حس می کند. و مرگ کسانی را که به ذلت ها تن داده اند تا زنده بمانند، می بیند.
?_شهدا زنده اند و سیدالشهداء زنده ترین شهید تاریخ است. نام او، یاد او، خاطره او و داستان شگرف کربلای او، همه و همه در طول تاریخ برای همه نسلها؛ نیروبخش، حیات آفرین، امیدزا و انقلاب گستر است. به راستی کدامین ملت را می توان سراغ گرفت که با روح و خون حسین همگرایی کنند و به افتخار یکی از دو پیروزی نرسند؟ خون حسین، مایه ی حیات بخشی است؛ که در گذر زمان بر کالبد ملت ها دمیده می شود و آنها را به زندگی فرا می خواند و حسین (علیه السلام) زنده جاویدی است که هر سال، دوباره شهید می شود و همگان را به یاری جبهه ی حقِ زمانِ خود، دعوت می کند
?حسین وارث آدم، مجموعه آثار ۱٩
(ص ٢۰٣ و ٢۰۴)
جامعیت اسلام در کربلا...
?جامعیت اسلام در کربلا…
✍️استاد متفکر #شهید_مطهری
?_ انسان وقتی تاریخ حادثه عاشورا را می خواند، استعدادی برای شبیه سازی در آن می بیند. من نمی دانم و شاید شخص اباعبدالله در این مورد نظر داشته است. متن تاریخ این حادثه، گویی اساسا برای یک نمایشنامه نوشته شده است. گویی دستور داده اند که آن را برای صحنه بودن بسازند
?_ می بینیم امام حسین (ع) کلیات اسلام را در کربلا به مرحله عمل آورده، مجسم کرده است ولی تجسم زنده و جاندار حقیقی و واقعی، نه تجسم بی روح. انسان وقتی در حادثه کربلا تامل می کند، اموری را می بیند که دچار حیرت می شود و می گوید اینها نمی تواند تصادفی باشد. و سِرّ اینکه ائمه اطهار این همه به زنده نگه داشتن و احیای این خاطره توصیه و تاکید کرده و نگذاشته اند حادثه کربلا فراموش شود، این است که این حادثه یک اسلام مجسم است
?_ این که من تاکید می کنم که حادثه کربلا و عاشورا باید بیشتر از این جنبه مورد استناد ما قرار بگیرد، به خاطر همین درسهای بزرگی است که این قیام می تواند به ما بیاموزد. من مخالف رثاء و مرثیه نیستم، ولی می گویم این رثاء و مرثیه باید به شکلی باشد که در عین حال آن حس قهرمانی حسینی را در وجود ما تحریک و احیا کند. حسین بن علی در آن زمان یک سوژه بزرگ بود، هر کسی که می خواست در مقابل ظلم قیام کند، شعارش «یا لثارات الحسین »بود. امروز هم حسین بن علی یک سوژه بزرگ است، سوژه ای برای امر به معروف و نهی از منکر، برای اقامه نماز، برای زنده کردن اسلام، برای این که احساسات و عواطف عالیه اسلامی در وجود ما احیا بشود
?مجموعه آثار ج ۱٧ ،ص ٣۶٨