آیت الله قرهی:
?آیت الله قرهی:
▫️خیلی عجیب است، مرحوم چلویی(اعلي اللّه مقامه الشّريف) نکته بسیار عالی و بکری را بیان فرموده بودند، فرموده بودند:
?از آن روزی که نیّت کردم و برای خودم تعیین کردم که هر موقع وارد مغازه میشوم، خادم مردم هستم و هر موقع از مغازه بیرون میآیم که دیگر بروم،میگویم: این دیگر مال من نیست، معلوم نیست صبح میآیم یا نه؛
?همین نیّت باعث شد که وابستگیام به دنیا کم شود.
▫️گفتند:
?چگونه است که شما اینقدر در بازار هستید ولی وابسته به دنیا نیستید؟!
▫️فرمودند:
?وقتی داخل مغازه میآیم، میگویم: من خادم هستم و مغازه برای من نیست. از مغازه هم که بیرون میروم، میگویم: فردا دیگر معلوم نیست برگردم، مغازه بی مغازه. این مغازه من نیست.
امام رضا (علیه السّلام):
▫️امام رضا (علیه السّلام):
?من فَرَّجَ عن مُؤمِنٍ كُربَةً مِن كُرَبِ الدنيا فَرَّجَ اللَّهُ عَنهُ كُربَةً مِن كُرَبِ الآخِرَة
?هر كه غمى از غم هاى دنيا را از دل مؤمنى برطرف سازد، خداوند غمى از غم هاى آخرت را از دلش بزدايد.
✍️بحارالانوار،ج 71، ص 233
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
علم دو نوع است:
? حضرت علی (ع) :
?علم دو نوع است: یکی علم شنیده شده یا مسموع، و دیگری علم مطبوع یعنی دانشی که ناشی از طبیعت و سرشت آدمی است و از خود انسان سرچشمه می گیرد.
بعد می فرماید: اگر علم مطبوع نباشد علم مسموع فایده ای ندارد. و واقعا هم چنین است، افرادی هستند که علم مطبوع ندارند….
?این افراد نسبت به آموخته های خویش حکم ضبط صوت را دارند….
مثل فردی که هرچه را شنیده ضبط کرده و چیزی از خود ندارد.
?هر عالمی عاقل نیست
#عالم_جاهل
?تعلیم و تربیت، استادمطهری، ص۴
یاد_محبوب
?آیت_الله_کشمیری
یاد_محبوب
?استاد عارف آیت الله کشمیری مى فرمود : اگر انسان مجذوب شد و غرق در ياد محبوب گشت، از بسيارى از مسائل دست مى كشد. چنانكه در زيارت شعبانيه آمده :
?«الهى وَالهمنى ولهاً بذكرك الى ذكرك» خدايا! مرا واله ياد خود براى ياد خودت گردان.
علامه طباطبایی می فرمودند:
علامه طباطبایی می فرمودند:
«حدیثِ : من أخلص لله أربعین صباحاً، فجّر الله ینابیع الحکمة من قبله علی لسانه: هر کس چهل روز خود را برای خداوند خالص کند، خداوند چشمه های حکمت را از دلش بر زبان وی جاری و روان می کند.»
را خواندم و تصمیم گرفتم بدان عمل کنم. پس از آن چله، هرگاه اندیشه و تصور گناهی به ذهنم می آمد، ناخودآگاه و بی فاصله از ذهنم می رفت.»
#عنایت_استاد
#عنایت_استاد
حکایتی را که آقا بزرگ تهرانی نقل کرده گویای عنایت ویژه سیدعلی شوشتری به بهترین شاگردش آخوندملاحسینقلی همدانی است:
آخوند ملاحسینقلی در ایام تحصیل در نجف اشرف در مدرسه سلیمیه حجره داشت و در همان ایام، سخت بیمار شد و در بستر بیماری خوابید.
اتفاقاً پزشکی از ارادتمندان سید علی شوشتری به خدمت ایشان رسید. سید از دکتر درخواست می کند که فوراً به مدرسه سلیمیه برود و آخوند همدانی را معالجه کند.
دکتر پس از معاینه آخوند خدمت سید استاد می رسد و اعلام می کند که مریضی وی صعب العلاج است و هزینه سنگین نیازمند است.
سید می گویند اگر چه معالجه او صد تومان باشد او را درمان کن.
این در حالی است که آقا بزرگ نقل می کند که در آن زمان کمتر ثروتمندی درنجف صد تومان دارایی داشت و مبلغ زیادی بود.