استفاده از #تسبیح_تربت در میان عمامه

? یکی از خصوصیات بارز
#شیخ_عبدالکریم_حائری_یزدی
این بود که همواره تسبیحی از تربت سیدالشهدا(ع) را
به جهت تیمن، تبرک و توسل،
در عمامه خویش قرار می‌داد.

? در این تصویر ، اقامه نماز جماعت توسط ایشان در حرم مطهر حضرت معصومه(س) را مشاهده می‌کنید که #تسبیح_تربت در میان عمامه مرحوم آیت‌الله حائری نمایان است.

✍️ برای رفع تنبلی وآمادگی روحی در نماز و امور دین چه باید کرد؟

?دستورات دینی غالباً با برنامه است؛ زمان دارد، شیوه دارد، ادب و آداب دارد! آدم دین‌دار، باید در مسائل مالی هم برنامه‌ریزی دقیق داشته باشد؛ باید حساب دخل و خرج خودش را داشته باشد. اگر بخواهی دین‌دار باشی حتماً باید اهل برنامه و حساب و کتاب باشی.

?اگر در یک مدرسه‌ای بچه‌ها را «اهل برنامه» بار نمی‌آورند و تحمل بچه‌ها برای برنامه‌داشتن، کم است و حتی دیپلم گرفته‌اند اما برنامه‌ریز نشده‌اند، دیگر در این مدرسه هرچه قرآن و روایت و دعا هم یاد بدهند، این مدرسه اسلامی نیست، خیال‌تان راحت!

?کسی که اهل برنامه نباشد، اگر نماز هم بخواند، به این نمازخواندنش شک می‌کنیم؛ چون معلوم نیست روی چه حسابی دارد نماز می‌خواند؟ این فرد، نتوانسته روح خودش را منظم کند. لذا احتمال می‌دهیم او یک‌روز-مثل فنری که جمع شده و رها می‌شود- از دین بیرون برود، چون روحش آمادگی دین‌داری ندارد و اساساً آدم منظم و بابرنامه‌ای نیست.

? آدمی که برنامه‌پذیر نیست، بلکه برنامه‌گریز است، اگر به‌هر دلیلی، طبق برنامه عمل کند، از این لحظه‌هایی که دارد به برنامه عمل می‌کند، لذت نمی‌برد. این شخصیت و این روحیه، به درد دین‌داری نمی‌خورد. دین مال آدم‌های اهل برنامه است.

?برای اینکه ایمان انسان زیاد شود، روح او باید از هوای نفس پاک شود؛ هوای نفس هم-به تعبیری- یعنی بی‌برنامه‌بودن! یعنی هروقت هرچیزی دلم بخواهد، انجام بدهم نه اینکه طبق برنامه عمل کنم. مقابله با هوای نفس هم یعنی بابرنامه‌ زندگی‌کردن؛ البته این قدم اولش است.

?علیرضا پناهیان

پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:
اذا لم يستطع الرجل ان يصلى قائما فليصل مستلقيا ناصبا رجليه حيال القبلة يومى ايماء؛
هرگه شخصى قادر نيست ايستاده نماز بخواند، بايدنشسته بخواند و اگر نشسته هم قادر نيست ، به پشت بخوابد و پاهايش را به سمت قبله بكشد و براى ركوع و سجودش اشاره كند (با سر يا چشم و ابرو).
بحارالانوار، ج 84، ص 334.

✍️تعقیب نماز عصر

?رسول خدا (صلى اللـہ عليـہ وآلـہ وسلم) مى فرمايند :
? هر كس بعد از نماز عصر هر روز ، روزى يك بار بگويد:

??« أَسْتَغْفِرُاللهَ الَّذى لا إِلـهَ إِلاّ هُو الْحَىُّ الْقَيُّومُ ، الرَّحْمنُ الرَّحيمُ ، ذُوالجَلالِ وَ الإِكْرامِ ، وَ أَسْأَلُهُ اَنْ يَتُوبَ عَلَىَّ تَوْبَةَ عَبد ذَليل خاضِع فَقير بائِس مِسْكين ( مُسْتَكين ) مُسْتَجير لايَمْلِكُ لِنَفْسِهِ نَفْعاً وَ لاضَرّاً وَ لا مَوْتاً وَ لا حَياةً وَ لانُشُوراً »??
?خداوند بـہ دو ملك مأمور او دستور مى دهد كـہ نامـہ كردار زشت او را ، هر چـہ هست ، پارہ كنند.
?مستدرك الوسائل ج۵ ص۱۲۰

⁉️پرسش از نماز بچه ها

?خانم فاطمه طباطبایی می گوید: گاهی که امام پسر هشت ساله ام را می دیدند، به او گفتند: «نمازت را خوانده ای؟» من گفتم: «آقا او هنوز به سن تکلیف نرسیده است.» می گفتند: «بچه ها قبل از رسیدن به سن تکلیف باید رو به نماز بایستند تا عادت کنند.» اما بعد از سن تکلیف، مگر کسی جرأت می کرد بیدار باشد و نمازش را نخواند؟ امام نمی توانستند تحمل کنند که مکلف نمازش را قضا کند. البته برای بچه ها پیش نیامده بود.

?هر وقت که بچه ها را می دیدند می پرسیدند: «نمازت را خوانده ای؟» اگر نخوانده بودند، آقا جانماز خودشان را به آن ها می دادند و می گفتند: «برو وضویت را بگیر و بیا نمازت را بخوان.» و بعد از نماز به آن ها نصیحت می کردند که: «ببین اگر همین نماز را سر موقع می خواندی چه قدر بهتر بود. خدا هم خوشش می آمد.»

?برداشت هایی از سیره #امام_خمینی (رضوان الله علیه)، ج3، ص70.

✍️پرسش و پاسخ

? بیدارکردن دیگران برای #نماز چگونه است؟ آنها را بیدار کنیم یا بگذاریم نمازشان قضا شود؟ ?

سه حالت ممكن است پيش بيايد :

1⃣ آن فرد اهل نماز است:
تکلیفی بر عهده ما نمی باشد لذا بيدار کردن او جايز نيست. مگر آنكه از ما بخواهد تا بيدارش كنيم يا بدانیم در صورت بيدار نكردنِ وی، ناراحت می شود.
2⃣ آن فرد با انگيزه ترک نماز خوابيده است:
اگر انسان بداند کسی خوابيده به قصد آنكه نماز نخواند از باب نهی از منكر با وجود شرايط آن، بيدار كردن او لازم است.
? محمد وحیدی، دانستنی های لازم از نماز، ص 205، به نقل از مجمع المسائل، ج 1، سوال 410

3⃣ آن فرد فرزند انسان باشد:
علاوه بر اینکه جایز است، پسنديده نيز مي باشد مگر آن كه از جهات دیگری موجب اذيت يا موجب ضرر باشد، مثل اينكه مريض باشند.

? پدر و مادر که مسئول تربيت فرزند هستند، لازم است او را از سن هفت سالگی به تدريج برای نماز بيدار كنند تا قبل از بلوغ به صورت عادت درآيد، البته با آرامش و مهربانی و صدای آرام باشد تا حساسيت بدی نسبت به نماز پيدا نشود و لازم است با دادن اطلاعات دینی درباره اهمیت نماز سعی شود ايمان فرزند را تقويت شود و در او انگيزه بيدار شدن ايجاد شود.

? محمد وحیدی، دانستنی های لازم از نماز، ص 193 به نقل از مجمع المسائل، ج 1، سوال 493.
#پرسمان_نماز #معارف_نماز