#مناجات_شهید_چمران

خدایا خـوش دارم که در نیمـه های شب در سـکـوت مـرمـوز آسمـان و زمـیـن بـه مناجات برخیزم. با ستارگان نجـواکنم و قلب خـود را بـه اسرار ناگفتنی #آسمان بگشایم

آرام آرام به عمق کهکشانها صعود نمایم،
محـو #عالم بی نهایت شـوم. از مـرزهای علم وجود در گذرم و در وادی ثنا غوطه ورشوم وجز خدا چیزی را احساس نکنم

#ما_به_چه_می_نازیم!

ﺩﺭﺧﺖ ﻧﺨﻞ ﺩﺭﺧـﺖ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺍﺳﺖ. وقتی نخلی را می خواهـند قطع کنند میگویند بکُشش! ﺟﻨﻮﺑﯽ ﻫﺎ بیشتر میدانند ﮐﻪ ﭼﻪ میگویم. انگار این درخت ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ #ﺁﺩﻣﯿﺰﺍﺩ ﺍﺳـﺖ ﻭ ﺑﯽ ﺟـﻬـﺖ ﻧﯿـﺴﺖ ﮐـﻪ ﻭﺍﺣﺪ ﺷﻤـﺎﺭﺵ ﺁﻥ همچـون ﺁﺩﻣﯿـﺎﻥ ، ﻧﻔﺮ ﺍﺳﺖ

ﻧﺨﻞ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔـﺮ ﺳـﺮﺵ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﮐﻨﯽ میمیرد ، ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﺧـﺖ ﻫﺎ ﮐـﻪ ﺳـﺮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﮐـﻪ میـزنی ﺑـﺎﺭ ﻭ ﺑـﺮﮒ ﺷﺎﻥ بیشتر ﻫﻢ می شود. ﺍﻣﺎ #ﻧﺨﻞ ، ﻧﻪ! ﺳـﺮﺵ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻗﻄﻊ ﮐـﺮﺩﯼ می‌ میرد . ﻣﻬﻢ ﻧﯿـﺴﺖ ﺭﯾﺸـﻪ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺧـﺎﮎ ﺳﺎﻟـﻢ ﺑﺎﺷـﺪ، ﻧﺨﻞِ ﺑﯽ ﺳﺮ میمیرد

ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺍﻭﻟﯿـﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﺩﮐﺘـﺮ ﮐﺮﯾﻢ ﻣﺠﺘﻬﺪﯼ، ﺍﺳﺘـﺎﺩ ﻓﻠﺴﻔﻪ #ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ_ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺁﻣـﻮﺧﺘﻢ!
ﻫﻤﯿﺸﻪ میگفت: ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺜﻞ‌ﺩﺭﺧﺖ ﻧﺨﻞ ﺍﺳﺖ. ﻣﻬـﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﺭﯾﺸﻪ ﺍﺕ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﺳﺖ ، ﻣﻬـﻢ ﺍﯾـﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺮﺕ ﻫﻢ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﺪ! ﯾﻌﻨﯽ ﻧﻤﻮﺩ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺕ ﻫﻢ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺍﮔـﺮ ﻓـﺮﻫﻨﮓ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯼ ﺑﯿﻤـﺎﺭ ﺷـﺪ، ﺁﻥﻓﺮﻫﻨﮓ میمیرد، ﻭﻟﻮ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﺭﯾﺸﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. سر نخل را هدف گرفته اند

#نافله_شب

استاد فاطمی نیا میفرمـود سحـرها را از دست ندهيـد ؛ ولو دو ركعت هـم اگر می توانيـد نماز “نافله شب” بخوانيد. در اين زمانه هم كه‌به بركت موبايل و تلويزيون و… اكثر مـردم تا #نيمه_شب مشغـول و سرگرم هستند!

سحرها راضايع نكنيم، اگر نماز مستحبی هم نخوانديم، حداقل ده مرتبه “يا ارحم الرّاحمين” بگوييـم. اگـر آن را هـم انجـام نداد# اقلاً رو بـه #قبله بنشـيـن و بگــو: سبحان الله والحمـدلله و لا اله الّا الله و الله اكبر. اگر در چنـد سحـر با جانت اين جمله را بگويی ، عالَمَت عوض می شود.

? آجیل‌مخصوص

? شوخ‌طبعی‌اش باز گل‌کرده ‌بود. همه‌بچه‌ها دنبالش‌می‌دویدند و اصرارکه به‌ما هم‌آجیل‌بده، اما اوسریع دست‌تو دهانش‌می‌کرد ومی‌گفت: نمیدم‌که‌نمیدم!
آخریکی‌از بچه‌ها پتویی‌آورد و روی‌سرش‌انداخت.

اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ

خدایا اى اهل بزرگى و عظمت و اى شایسته بخشش و قدرت و سلطنت و اى شایسته عفو

وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوى وَالْمَغْفِرَةِ اَسْئَلُکَ بِحَقِّ هذَا الْیَومِ الَّذى

و رحمت و اى شایسته تقوى و آمرزش از تو خواهم به حق این روزى که

جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیداً وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ ذُخْراً [وَشَرَفاً]

قرارش دادى براى مسلمانان عید و براى محمد صلى الله علیه و آله ذخیره و شرف

وَ کرامتا وَمَزِیْداً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُدْخِلَنى فى کُلِّ خَیْرٍ

و فزونى مقام که درود فرستى بر محمد و آل محمد و درآورى مرا در هر خیرى که

اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنى مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ

در آوردى در آن خیر محمد و آل محمد را و برونم آرى از هر بدى و شرى که برون آوردى

مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ

سلام حضرت عید ، مهدی جان
روزهای رویایی رمضان تمام شد و هلال شوال ، بهانه ای شد تا توفیق بندگی را به جشن بنشینیم …

اما این دل بیقرار خوب می داند که وقتی روی ماه تو نیست ، عید ، تنها نامی است وگرنه ما تا تو نیایی طعم شادمانی را نخواهیم چشید .