چشم گردون در عــزای
موسی جعفر گریست
دیده ی خـورشید
بر آن ماه خوش منظر گریست
او که خود مظلوم و
در بند ستمگر بود اسیـر
بر غریبی شهیـد
کربلا یک سر گریست

شهادت امام کاظم(ع) تسلیت باد

چشم گردون در عــزای
موسی جعفر گریست
دیده ی خـورشید
بر آن ماه خوش منظر گریست
او که خود مظلوم و
در بند ستمگر بود اسیـر
بر غریبی شهیـد
کربلا یک سر گریست

شهادت امام کاظم(ع) تسلیت باد

?امام باقر(علیہ السلام):

القائِلُ مِنكُم: إن أدرَكتُ القائِمَ مِن آلِ مُحَمَّدٍ نَصَرتُهُ كَالمُقارِعِ مَعَهُ بِسَيفِهِ.

هر ڪہ از شما بگويد:
«اگر قائم آل محمّد را دريابم يارےاش مےڪنم»
مانند شمشيرزنِ رڪاب او است.

?منبع: المحاسن، ج1، ص173

????????

چون جلوه کنی شمس و قمر را اثری نیست
سر تر ز شما تا ابدالدهر سری نیست

ما گله بی صاحب و گُرگان به کمینند
غیر از تو در این بیشه دگر شیر… نیست

برگرد که ما را به در خانه رسانی
ما را به جهان غیر شما راهبری نیست

?امام باقر(علیہ السلام):

القائِلُ مِنكُم: إن أدرَكتُ القائِمَ مِن آلِ مُحَمَّدٍ نَصَرتُهُ كَالمُقارِعِ مَعَهُ بِسَيفِهِ.

هر ڪہ از شما بگويد:
«اگر قائم آل محمّد را دريابم يارےاش مےڪنم»
مانند شمشيرزنِ رڪاب او است.

?منبع: المحاسن، ج1، ص173

????????

چون جلوه کنی شمس و قمر را اثری نیست
سر تر ز شما تا ابدالدهر سری نیست

ما گله بی صاحب و گُرگان به کمینند
غیر از تو در این بیشه دگر شیر… نیست

برگرد که ما را به در خانه رسانی
ما را به جهان غیر شما راهبری نیست

دعا برای ظهور و فرج امام زمان (عج) آثار و فوائد زیادی دارد:

[۱]-سبب زیاد شدن نعمت ها است.

[۲]-اظهار محبت قلبی است

[۳]-حضرت صاحب الزمان [عج] در حق او دعا میکند.

[۴]-مایه ناراحتی شیطان لعین است.

[۵]-شفاعت آن حضرت در قیامت شامل حال او می شود.

[۶]-مایه استجابت دعا میشود.

[۷]-مایه دفع بلا است.

[۸]-باعث آمرزش گناهان می شود.

[۹]-سبب وسعت روزی است ان شالله.

[۱۰]-در میان گروه ائمه اطهار (ع) محشور میشود.

[۱۱]-محبوب ترین افراد نز خداوند خواهد بود.

[۱۲]-عزیز ترین و گرامی ترین افراد نزد پیامبر اکرم(ص) خواهد بود.

[۱۳]-پاداش خونخواهی حضرت امام حسین(ع) نصیب او میشود.

[۱۴]-خداوند متعال در عبادت، او را تایید میکند. (عبادتش مورد قبول واقع میشود).

[۱۵]-فرشتگان برای او طلب آمرزش میکنند.

?منبع:
مکیال المکارم، ج۱، ص۳۵۱

بردبارى و حلم آية اللّه كاشف الغطاء

روزى مرحوم آية اللّه حاج شيخ جعفر كاشف الغطاء مبلغى را بين فقراء در اصفهان تقسيم كرد. پس از اتمام پول به نماز جماعت ايستاد. در بين دو نماز كه مشغول خواندن تعقيبات بود سيّدى فقير جلو آمد، تا مقابل امام جماعت رسيد گفت:
اى شيخ! مال جدّم، خمس را بده!!
آقاى كاشف الغطاء پاسخ داد: قدرى دير آمدى. متاءسفانه چيزى باقى نمانده است.
سيّد با كمال جسارت و گستاخى آب دهان به ريش شيخ انداخت. شيخ هيچ گونه عكس العملى نشان نداد بلكه به نمازگزاران اعلام نمود: هر كس ريش شيخ را دوست دارد به سيّد كمك كند و خودش پولى را جمع كرده و به او داد!

داستان هاي علما ص10