تأکید علّامه حسینی طهرانی بر توسّل به اهل بیت علیهم السلام

آیةالله حاج سیّدمحمّدصادق حسینی طهرانی مدّظلّه

⬅️ایشان نسبت به محبّت اهل بیت علیهم السلام و توجّه به أنوار مقدّسۀ آنان خصوصاً حضرت صاحب الأمر عجّل الله تعالی فرجه الشریف و نیز إقامۀ مجالس ذکر و بیان مناقب آنان و مثالب دشمنان ایشان و عزاداری و بکاء در مصائب آن بزرگواران، تأکید أکید و اهتمام فراوان داشتند؛

⬅️و سالک را در هیچ مرحله ای از توسّل و استمداد از آن ذوات مقدّسه بی نیاز نمی دیدند.

? «نور مجرّد» ج 1 ص 490

هيچ حجابى از حجاب نفس و انانيّت سختتر نيست

علامه سیدمحمدحسین حسینی طهرانی:

از حضيض عالم ناسوت تا اوج قلّه عالم لاهوت، راهيست بس طولانى با كريوه هاى صعب و پرخطر و عبور از حجاب نفس و أنانيّت كه هيچ حجابى در راه سالك سخت تر و غليظ تر از آن نيست، و براى جلوس بر بساط قرب و انس با پروردگار ،
گريزى از هجرت از نفس و أغراض آن و رفع أنانيّت نمی باشد.

?نور مجرد:سیدمحمدصادق حسینی طهرانی

⬅️چگونه بفهمیم درزیارات مشاهد مشرفه اجازه اذن دخول به ما داده اند.

?آیت الله انصاری همدانی:

« در اذن دخول زیارت امام رضا علیه السلام این فقره وجود دارد که:
أشهد أنک تشهد مقامی و تسمع کلامی و ترد جوابی…: یعنی شهادت می دهم که تو جایگاه مرا می بینی و سخن مرا می شنوی و سلامم را باز می گردانی…
وقتی اذن دخول می خوانید، اگر برایتان حالت خضوع و خشوع و بکاء پیدا شود و این حالت را داشتید، بدانید ائمه(ع) شما را قبول کرده اند ولی اگر این حال را نداشتید، صبر و تحمل کنید تا این حال برایتان پیدا شود. »

✅زیارت امام حسین (ع) از راه دور

مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار می‌نویسد: به خط بعضی از بزرگان دیدم که از دست خط مرحوم شهید اول چنین نقل کرده است:

ابوالحسن فارسی گفت: من زیاد به زیارت اباعبدالله الحسین علیه السلام می‌رفتم؛ اما مالم کم شد و جسمم ضعیف گشت و لذا زیارت حضرتش را ترک کردم.

در خواب رسول خدا صلّی الله علیه وآله را به همراه حسنین علیهماالسلام دیدم. از کنار آنها عبور می‌کردم که حسین بن علی علیه السلام عرض کرد: ای رسول خدا، این مرد زیاد به زیارت من می‌آمد، اما دیگر نمی‌آید.

رسول خدا صلّی الله علیه و آله به من فرمود: آیا تو زیارت حسین را رها کرده‌ای؟ عرض کردم: هرگز من مولای خویش را رها نمی‌کنم، اما ضعیف و پیر شده و مالم نیز کم شده است. برای همین به زیارت نمی‌روم.

فرمود: هر شب بر بام خانه‌ات برو و با انگشت اشاره به سوی قبر حسین بن علی اشاره کن و بگو:

«السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی جَدِّکَ وَ أَبِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی أُمِّکَ وَ أَخِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی الْأَئِمَّهِ مِنْ بَنِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الدَّمْعَهِ السَّاکِبَهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الْمُصِیبَهِ الرَّاتِبَهِ، لَقَدْ أَصْبَحَ کِتَابُ اللَّهِ فِیکَ مَهْجُوراً، وَ رَسُولُ اللَّهِ فِیکَ مَحْزُوناً، وَ عَلَیْکَ السَّلَامُ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.

السَّلَامُ عَلَی أَنْصَارِ اللَّهِ وَ خُلَفَائِهِ، السَّلَامُ عَلَی أُمَنَاءِ اللَّهِ وَ أَحِبَّائِهِ، السَّلَامُ عَلَی مَحَالِّ مَعْرِفَهِ اللَّهِ، وَ مَعَادِنِ حِکْمَهِ اللَّهِ، وَ حَفَظَهِ سِرِّ اللَّهِ، وَ حَمَلَهِ کِتَابِ اللَّهِ، وَ أَوْصِیَاءِ نَبِیِّ اللَّهِ، وَ ذُرِّیَّهِ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».

پس آنچه می‌خواهی درخواست کن که همانا زیارت تو از نزدیک و دور قبول می‌شود.

?بحارالانوار، جلد ۱۰۱، صفحات ۳۷۵

✅زیارت امام حسین (ع) از راه دور

مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار می‌نویسد: به خط بعضی از بزرگان دیدم که از دست خط مرحوم شهید اول چنین نقل کرده است:

ابوالحسن فارسی گفت: من زیاد به زیارت اباعبدالله الحسین علیه السلام می‌رفتم؛ اما مالم کم شد و جسمم ضعیف گشت و لذا زیارت حضرتش را ترک کردم.

در خواب رسول خدا صلّی الله علیه وآله را به همراه حسنین علیهماالسلام دیدم. از کنار آنها عبور می‌کردم که حسین بن علی علیه السلام عرض کرد: ای رسول خدا، این مرد زیاد به زیارت من می‌آمد، اما دیگر نمی‌آید.

رسول خدا صلّی الله علیه و آله به من فرمود: آیا تو زیارت حسین را رها کرده‌ای؟ عرض کردم: هرگز من مولای خویش را رها نمی‌کنم، اما ضعیف و پیر شده و مالم نیز کم شده است. برای همین به زیارت نمی‌روم.

فرمود: هر شب بر بام خانه‌ات برو و با انگشت اشاره به سوی قبر حسین بن علی اشاره کن و بگو:

«السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی جَدِّکَ وَ أَبِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی أُمِّکَ وَ أَخِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی الْأَئِمَّهِ مِنْ بَنِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الدَّمْعَهِ السَّاکِبَهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الْمُصِیبَهِ الرَّاتِبَهِ، لَقَدْ أَصْبَحَ کِتَابُ اللَّهِ فِیکَ مَهْجُوراً، وَ رَسُولُ اللَّهِ فِیکَ مَحْزُوناً، وَ عَلَیْکَ السَّلَامُ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.

السَّلَامُ عَلَی أَنْصَارِ اللَّهِ وَ خُلَفَائِهِ، السَّلَامُ عَلَی أُمَنَاءِ اللَّهِ وَ أَحِبَّائِهِ، السَّلَامُ عَلَی مَحَالِّ مَعْرِفَهِ اللَّهِ، وَ مَعَادِنِ حِکْمَهِ اللَّهِ، وَ حَفَظَهِ سِرِّ اللَّهِ، وَ حَمَلَهِ کِتَابِ اللَّهِ، وَ أَوْصِیَاءِ نَبِیِّ اللَّهِ، وَ ذُرِّیَّهِ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».

پس آنچه می‌خواهی درخواست کن که همانا زیارت تو از نزدیک و دور قبول می‌شود.

?بحارالانوار، جلد ۱۰۱، صفحات ۳۷۵

مناظره ای جالب علامه سید شرف الدین عاملی باپادشاه عربستان:

توسل به پیامبر (صلی الله علیه واله)
آقای سید شرف الدین (صاحب کتاب ارزشمند المراجعات)، در عصر حکومت «ملک عبدالعزیز» برای زیارت خانه خدا به مکه رفت. در عید قربان در کنار سایر علما به کاخ پادشاه سعودی دعوت شد، تا طبق معمول در عید قربان به او تبریک بگویند.
او به کاخ رفت، هنگامی که نوبت به او رسید، دست شاه را گرفت و هدیه‌ای به او داد، و آن هدیه یک قرآن بود که دارای جلدی پوستین بود.

شاه عربستان آن هدیه را گرفت و بوسید و به عنوان تعظیم و احترام، بر پیشانی خود گذاشت.
سید شرف الدین (از فرصت استفاده کرد) ناگهان گفت: «ای پادشاه! چرا این جلد را می‌بوسی و به آن تعظیم می‌کنی، با اینکه این جلد چیزی جز پوست بز نیست؟»

شاه گفت: «غرض من از بوسیدن جلد، قرآنی است که در داخل آن قرار دارد، نه خود جلد».
آقای شرفالدین، بی‌درنگ فرمود: «احسنت ای پادشاه! ما شیعیان نیز وقتی که پنجره یا در اتاق پیامبر(ص) را می‌بوسیم، می‌دانیم که آهن هیچ کاری نمی‌تواند بکند، ولی غرض ما آن کسی است که ماورای این آهن‌ها و چوب‌ها قرار دارد. ما می‌خواهیم رسول خدا(ص) را تعظیم و احترام کنیم، همان‌گونه که شما با بوسه زدن بر پوست بز می‌خواستی قرآن را تعظیم کنی که در درون آن پوست قرار دارد.»

حاضران تکبیر گفتند، و او را تصدیق کردند، در این هنگام ملک عبدالعزیز ناچار شد تا به حاجیان اجازه دهد که از آثار رسول خدا(ص) تبرک بجویند.
ولی ولیعهد او که بعد از او آمد، از قانون گذشته‌شان برگشت