دل ربایی از دشمن

?هنگامي که امام حسن عسکری علیه السلام در زندان بودند، عباسيون و دشمنان و ديگران نزد صالح رفتند و به او گفتند: «بر امام سخت گير و او را راحت مگذار». صالح گفت: چه کنم؟ دو نفر از نانجيب‏ترين مرداني را که مي‏توانستم پيدا کنم، بر او گماشتم. آن دو نفر اهل عبادت و نماز و روزه شدند. آن دو را احضار کرده پرسيدم: «در آن مرد چه ديديد؟» گفتند: «چه مي‏توان گفت درباره‏ مردي که روز را روزه مي‏گيرد و شب را تماماً زنده مي‏دارد. نه سخن مي‏گويد و نه به جز عبادت به کاري مشغول مي‏شود. چون به او مي‏نگريم زانوهایمان به لرزه مي‏افتد و حالي به ما دست مي‏دهد که نمي‏توانيم خود را نگه داريم». چون عباسيون اين سخن را شنيدند، نااميد و سرافکنده بازگشتند.(كافي، ج 1، ص512.)

دل ربایی از دشمن

?هنگامي که امام حسن عسکری علیه السلام در زندان بودند، عباسيون و دشمنان و ديگران نزد صالح رفتند و به او گفتند: «بر امام سخت گير و او را راحت مگذار». صالح گفت: چه کنم؟ دو نفر از نانجيب‏ترين مرداني را که مي‏توانستم پيدا کنم، بر او گماشتم. آن دو نفر اهل عبادت و نماز و روزه شدند. آن دو را احضار کرده پرسيدم: «در آن مرد چه ديديد؟» گفتند: «چه مي‏توان گفت درباره‏ مردي که روز را روزه مي‏گيرد و شب را تماماً زنده مي‏دارد. نه سخن مي‏گويد و نه به جز عبادت به کاري مشغول مي‏شود. چون به او مي‏نگريم زانوهایمان به لرزه مي‏افتد و حالي به ما دست مي‏دهد که نمي‏توانيم خود را نگه داريم». چون عباسيون اين سخن را شنيدند، نااميد و سرافکنده بازگشتند.(كافي، ج 1، ص512.)

دل ربایی از دشمن

?هنگامي که امام حسن عسکری علیه السلام در زندان بودند، عباسيون و دشمنان و ديگران نزد صالح رفتند و به او گفتند: «بر امام سخت گير و او را راحت مگذار». صالح گفت: چه کنم؟ دو نفر از نانجيب‏ترين مرداني را که مي‏توانستم پيدا کنم، بر او گماشتم. آن دو نفر اهل عبادت و نماز و روزه شدند. آن دو را احضار کرده پرسيدم: «در آن مرد چه ديديد؟» گفتند: «چه مي‏توان گفت درباره‏ مردي که روز را روزه مي‏گيرد و شب را تماماً زنده مي‏دارد. نه سخن مي‏گويد و نه به جز عبادت به کاري مشغول مي‏شود. چون به او مي‏نگريم زانوهایمان به لرزه مي‏افتد و حالي به ما دست مي‏دهد که نمي‏توانيم خود را نگه داريم». چون عباسيون اين سخن را شنيدند، نااميد و سرافکنده بازگشتند.(كافي، ج 1، ص512.)

?نبی‌اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند:
یا علی! کسی جز من و تو خدا را نشناخت و هیچ کس جز خدا و تو من را نشناخت و کسی جز من و خدا تو را نشناخت.(تأويل‏ الآيات‏ الظاهرة، ص 227.)
ما کجا می‌توانیم پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم و امام علیه السلام را بشناسیم؟! امامی که نماینده حضرت حق در عالم وجود است و جمیع کهکشان‌ها و سیارات زیر نظر او است، چطور می‌توانیم چنین موجودی را بشناسیم؟!

♨️سوال:

?کمي خاک تربت امام حسين که جهت شفا گويندمصرف شود مگر خاک آلوده نيست چراپس جايز شده؟

✍️پاسخ:

✅تربت به معناي خاک است. و منظور از تربت امام حسين (ع) خاک قبر ايشان است که خداوند، به پاس فداكارى عظيم امام‌ حسين عليه السلام و شهادتش در راه احياى دين، آثار ويژه اي در تربت مقدس ‌سيدالشهدا و خاك كربلا قرار داده است.

تبديل شدن تربت به خون در روز عاشورا

رسول خدا صلي الله عليه و آله مقدارى تربت كربلا به ‌«ام سلمه‌» داد و فرمود: هرگاه ديدى اين‌ خاك، تبديل به خون شد، بدان كه حسين عليه السلام كشته شده است.

شفا در تربيت امام حسين (ع)

امام رضا عليه السلام فرمود: «كُلُّ طِينٍ حَرَامٌ كَالْمَيْتَةِ وَ اَلدَّمِ وَ لَحْمِ اَلْخِنْزِيرِ وَ م?ا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اَللّ?هِ مَا خَلاَ طِينَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَإِنَّهُ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ» [1]

هر خاكى حرام است مثل مردار، خون و ذبح شده بى‌نام خدا، مگر خاك قبر حسين‌ عليه السلام كه درمان هر درد است. همچنين امام صادق عليه السلام فرمود: «في طِينِ قبرِ الحسينِ عليه السلام الشِّفاءُ مِن كلِّ داءٍ و هُوَ الدواءُ الأكبَرُ»

در خاك قبر حسين عليه السلام شفاى هر درد است و آن دواى ‌بزرگتر است.

فضيلت سجده بر تربت امام حسين (ع)

امام صادق‌ عليه السلام مي فرمايد: «السُّجودُ على تُربَةِ الحُسينِ عليه السلام يَخرُقُ الحُجُبَ السَّبعَ» سجده بر تربت ‌حسينى، حجاب هاى هفتگانه را كنار مى‌زند. نقل است که ايشان دستمال زردى داشت كه در آن تربت‌ حضرت سيدالشهدا بود. وقت‌ نماز كه مى‌شد همان تربت را در موضع سجودش مى‌ريخت و بر آن سجده مى‌كرد. روايت ‌شده است كه امام صادق عليه السلام جز بر تربت‌ سيدالشهدا سجده نمى‌كرد، به عنوان فروتنى و تواضع در برابر خداوند: «كانَ الصّادِقُ عليه السلام لا يَسجُدُ إلّا عَلى تُرابٍ مِن تُربَةِ الحُسَينِ عليه السلام تَذَلُّلاً للّهِ تَعالى ، وَاستِكانَةً إلَيهِ»

برداشتن کام نوزاد با تربت امام حسين(ع)

نسبت به برداشتن كام ‌نوزادان با تربت كربلا نيز احاديث فراوانى است، از جمله از امام صادق عليه السلام روايت است ‌كه:

«حَنِّكوا أولادَكُم بِتُربَةِ الحُسَينِ عليه السلام ؛ فَإِنَّها أمانٌ»كام فرزندان خود را با تربت ‌حسين عليه السلام برداريد كه اين تربت امان است.

احکام مربوط به تربت امام حسين (ع)

در نماز سجده بر تربت امام حسين (ع) مستحب است.

همچنين تسبيح تربت، فضيلت بسيار دارد هم شفادهنده بيمارى است، هم شايسته است كه هنگام دفن ميت، اندكى تربت ‌همراه او گذاشته شود يا با حنوط مخلوط شود، هم دفن شدن در كربلا ثواب دارد و ايمنى ‌از عذاب مى‌آورد و هم نجس ساختن آن حرام است و اگر در بيت الخلا بيفتد بايد از آنجا پرهيز كرد يا از آنجا درآورد و احكام و آثار ديگر كه در فقه مطرح است.

گرچه خوردن خاك حرام است اما خوردن اندكى از خاك قبر سيدالشهدا به نيت‌ شفاگرفتن (استشفاء) جايز بلكه مؤكد است و آداب و حدودى دارد.
نتيجه:خوردن هر خاکي حرام است جز تربت امام حسين ع.
پانويس
1-سفينة البحار، ج 1، ص 122 و 463.
2- الخرائج و الجرائح‏ , ج 2 , ص 872
3- بحار الأنوار : 101/123/18 ، من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 599 (چاپ جامعه مدرسين)، المزار، شيخ مفيد، ص 143.
4- بحارالانوار، ج 82، ص 153 و 334.
5- منتخب التواريخ، ص 298.
6-إرشاد القلوب : ص 115 ، بحار الأنوار : ج 85 ص 158 ح 25 .
7-تهذيب الأحكام : ج 6 ص 74 ح 143 عن الحسين بن أبي العلا ، الدعوات : ص 185 ح 513 .

?مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

♨️سوال:

?کمي خاک تربت امام حسين که جهت شفا گويندمصرف شود مگر خاک آلوده نيست چراپس جايز شده؟

✍️پاسخ:

✅تربت به معناي خاک است. و منظور از تربت امام حسين (ع) خاک قبر ايشان است که خداوند، به پاس فداكارى عظيم امام‌ حسين عليه السلام و شهادتش در راه احياى دين، آثار ويژه اي در تربت مقدس ‌سيدالشهدا و خاك كربلا قرار داده است.

تبديل شدن تربت به خون در روز عاشورا

رسول خدا صلي الله عليه و آله مقدارى تربت كربلا به ‌«ام سلمه‌» داد و فرمود: هرگاه ديدى اين‌ خاك، تبديل به خون شد، بدان كه حسين عليه السلام كشته شده است.

شفا در تربيت امام حسين (ع)

امام رضا عليه السلام فرمود: «كُلُّ طِينٍ حَرَامٌ كَالْمَيْتَةِ وَ اَلدَّمِ وَ لَحْمِ اَلْخِنْزِيرِ وَ م?ا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اَللّ?هِ مَا خَلاَ طِينَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَإِنَّهُ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ» [1]

هر خاكى حرام است مثل مردار، خون و ذبح شده بى‌نام خدا، مگر خاك قبر حسين‌ عليه السلام كه درمان هر درد است. همچنين امام صادق عليه السلام فرمود: «في طِينِ قبرِ الحسينِ عليه السلام الشِّفاءُ مِن كلِّ داءٍ و هُوَ الدواءُ الأكبَرُ»

در خاك قبر حسين عليه السلام شفاى هر درد است و آن دواى ‌بزرگتر است.

فضيلت سجده بر تربت امام حسين (ع)

امام صادق‌ عليه السلام مي فرمايد: «السُّجودُ على تُربَةِ الحُسينِ عليه السلام يَخرُقُ الحُجُبَ السَّبعَ» سجده بر تربت ‌حسينى، حجاب هاى هفتگانه را كنار مى‌زند. نقل است که ايشان دستمال زردى داشت كه در آن تربت‌ حضرت سيدالشهدا بود. وقت‌ نماز كه مى‌شد همان تربت را در موضع سجودش مى‌ريخت و بر آن سجده مى‌كرد. روايت ‌شده است كه امام صادق عليه السلام جز بر تربت‌ سيدالشهدا سجده نمى‌كرد، به عنوان فروتنى و تواضع در برابر خداوند: «كانَ الصّادِقُ عليه السلام لا يَسجُدُ إلّا عَلى تُرابٍ مِن تُربَةِ الحُسَينِ عليه السلام تَذَلُّلاً للّهِ تَعالى ، وَاستِكانَةً إلَيهِ»

برداشتن کام نوزاد با تربت امام حسين(ع)

نسبت به برداشتن كام ‌نوزادان با تربت كربلا نيز احاديث فراوانى است، از جمله از امام صادق عليه السلام روايت است ‌كه:

«حَنِّكوا أولادَكُم بِتُربَةِ الحُسَينِ عليه السلام ؛ فَإِنَّها أمانٌ»كام فرزندان خود را با تربت ‌حسين عليه السلام برداريد كه اين تربت امان است.

احکام مربوط به تربت امام حسين (ع)

در نماز سجده بر تربت امام حسين (ع) مستحب است.

همچنين تسبيح تربت، فضيلت بسيار دارد هم شفادهنده بيمارى است، هم شايسته است كه هنگام دفن ميت، اندكى تربت ‌همراه او گذاشته شود يا با حنوط مخلوط شود، هم دفن شدن در كربلا ثواب دارد و ايمنى ‌از عذاب مى‌آورد و هم نجس ساختن آن حرام است و اگر در بيت الخلا بيفتد بايد از آنجا پرهيز كرد يا از آنجا درآورد و احكام و آثار ديگر كه در فقه مطرح است.

گرچه خوردن خاك حرام است اما خوردن اندكى از خاك قبر سيدالشهدا به نيت‌ شفاگرفتن (استشفاء) جايز بلكه مؤكد است و آداب و حدودى دارد.
نتيجه:خوردن هر خاکي حرام است جز تربت امام حسين ع.
پانويس
1-سفينة البحار، ج 1، ص 122 و 463.
2- الخرائج و الجرائح‏ , ج 2 , ص 872
3- بحار الأنوار : 101/123/18 ، من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 599 (چاپ جامعه مدرسين)، المزار، شيخ مفيد، ص 143.
4- بحارالانوار، ج 82، ص 153 و 334.
5- منتخب التواريخ، ص 298.
6-إرشاد القلوب : ص 115 ، بحار الأنوار : ج 85 ص 158 ح 25 .
7-تهذيب الأحكام : ج 6 ص 74 ح 143 عن الحسين بن أبي العلا ، الدعوات : ص 185 ح 513 .

?مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی