احمد بن محمد به حضور امام رضا(ع ) آمد و گفت : چندسال است حاجتى دارم و آن را از خدا خواسته ام و دعا مى كنم ، ولى دعايم مستجاب نشده است، در اين مورد شك و ترديدى به دلم راه يافته است .
امام رضا: اى احمد، مراقب باش كه شيطان بر تو چيره نگردد تا تو را ماءيوس و نااميدكند،
همانا امام باقر(ع ) مى فرمود:
مؤ من ، نياز خود را از خدا مى خواهد، خداوند اجابت آنرا تاءخير مى اندازد، به خاطر اينكه ناله و گريه و زارى او را دوست مى دارد.
سپس امام رضا(ع ) فرمود:سوگند به خدا، تاخير بر آوردن نيازهاى دنيوى مؤ منان كه از درگاهش خواسته اند براى آنها بهتر ازتعجيل در بر آوردن نيازهاى آنها است.
دنيا چه ارزشى دارد؟ امام باقر (ع ) مى فرمود:سزاوار است كه دعاى مؤ من درحال آسايش ، مانند دعايش در حال سختى باشد، و اگر دعايش به استجابت رسيد، سست نشود (باز دعا مى كند) بنابراين از دعا كردن خسته نشو، زيرا دعا در پيشگاه خدا داراىمقام بسيار ارجمند است ، بر تو باد كه صبر كنى و در كسب روزى حلال بكوشى و صله رحم را رعايت نمايى ، مبادا با مردم اظهار دشمنى كنى ، زيرا ماخاندانى هستيم كه حتى نسبت به آنها كه قطع رحم كنند، صله رحم مى كنيم ، و به هر كه به ما بدى كند نيكى كنيم كه سوگند به خدا از اين روش نتيجه خوبى مى بينيم.
همانا كسى كه در اين دنيا از نعمتهاى الهى برخوردار است اگر درخواستى از خدا كند، ودعايش به استجابت برسد، (بر اثر حرص ) باز درخواست ديگرى مى كند، و نعمت خدابه نظرش كم ارزش مى گردد، و از چيزى سير نشود، و در صورت فراوانى نعمت مسلمانان در اين راه به خاطر حقوقى كه بر او واجب است به خطر بيفتد و در فتنه وآزمايش قرار گيرد.
بگو بدانم اگر من چيزى به تو بگويم به صحت آن اطمينان دارى ؟
احمد: اگر به تو اطمينان نداشته باشم،
به چه كسى اطمينان دارم ، تو حجت خدا هستى ،حتما سخن تو درست است.
امام رضا: اگر به سخن من اطمينان دارى ، بايد به گفتار خدا بيشتر اطمينان داشته باشى ، چرا كه خداوند به وعده خود وفا مى كند،
مگر خدا نمى فرمايد:
و اذا ساءلك عبادى عنى فانى قريب اجيب دعوة الداع اذا دعان:
هنگامى كه بندگان من از تو درباره من سؤال كنند(بگو) من نزديكم ، دعاى دعا كننده را به هنگامى كه مرا مى خواند پاسخ مى گويم.
و نيز، مگر نمى فرمايد:
لا تقنطوا من رحمة الله
از رحمت خدا نوميد نشويد.
و الله يعدكم مغقرة منه و فضلا
و خداوند به شما وعده آمرزش و فزونى مى دهد.
بنابراين اعتمادت به خدا بيشتر از ديگران باشد، و در خانه دل خود را به راه يافتن چيزى ، جز خوبى نگشائيد، كه در اين صورت شما آمرزيده ايد
?داستانهای اصول کافی