?گاهے قضاوٺ نادرسٺ دربارۀ ڪسے
ممکن اسٺ به قیمٺ تباهے زندگے
اوتمام شود

?قضاوٺ_واقعے فقط مخصوص خداسٺ
حقیقٺ زندگے انسانها شاید بابرداشٺ
شمافرسنگها فاصله داشته باشد

ادامه »

سه چیز را با احتیاط بردار:
قدم ، قلم ، قسم

سه چیز را پاک نگه دار:
جسم ، لباس ، خیال

از سه چیز خود را نگهدار:
افسوس ، فریاد ، نفرین کردن

سه چیز را بکار بگیر:
عقل ، همت ، صبر

اما سه چیز را آلوده نکن:
قلب ، زبان ، چشم

و سه چیز را هیچوقت فراموش نکن:
خدا ، مرگ ، دوست

✅اگر به من بگویند زیباترین واژه ای که
یادگرفتی چیست؟ میگویم ” پذیرش ” است

?پذیرش یعنی:?

?پذیرفتن شرایط با تمام سختیهاش
?پذیرفتن آدم ها با تمام نقص هاشون.
?پذیرفتن اینکه گاهی من هم اشتباه میکنم.
?پذیرفتن اینکه من کامل نیستم.
?اینکه هیچ کس مسئول زندگی من نیست.
?پذیرفتن اینکه انتظار از دیگران نداشتن.
?پذیرفتن اینکه مشکلات هست و باید به مسیر ادامه داد.

?داشتن پذیرش توی زندگی یعنی پایان دادن به
تمام دعواها و اختلافها…

♨️سوال:

?معنای صحیح وحدت اسلامی چیست؟

?حفظ وحدت بین شیعه و اهل سنت را توضیح دهید. آیا این بدان معنا است که ما با آنها هیچ اختلافی در امور دینی و عقاید نداریم؟

✍️پاسخ:

✅ وحدت اسلامی به معنای یکی شدن مذاهب نیست. این وحدت نه شدنی است و نه منظور داعیان این وحدت است. وحدت به معنای نادیده گرفتن اختلافات و شیعه شدن سنی، یا سنی شدن شیعه نیست.

مقصود از وحدت اسلامی همبستگی مسلمانان و اتحاد پیروان مذاهب گوناگون با وجود اختلافات مذهبی، در برابر دشمنان اسلام و بیگانگان است.

معنای صحیح وحدت شیعه و اهل سنت این است که با توجه به این که بین دو مذهب مشترکات بسیاری است، دو گروه باید بر محور این مشترکات به هم نزدیک شوند؛ برای حفظ و تعالی اسلام با همدیگر همکاری و همیاری داشته باشند؛ چرا که هر دو دشمن واحدی دارند. دشمنان اسلام، دشمنان هر دو مذهب هستند. در برابر این دشمنان و برای جلوگیری از سوء استفاده آنان از اختلافات باید در مقابل آنها بر وجوه اشتراک خود تکیه کنند، تا بتوانند بر دشمنان اسلام که دشمن مشترک شیعه و سنی هستند، از خود دفاع کنند.

شیعه و سنی، قرن‌های طولانی است که در مسائل گوناگون اختلاف نظر دارند و این امر، گاه از سوی فتنه انگیزان مایه گسست‌ها، بلکه نزاع‌های فراوان در تاریخ شده است، و بی‌گمان، یکی از عللِ ضعف مسلمانان در حال حاضر در برابر هجمه استعمار غرب، همین امر بوده است.

شیعه و سنی هر دو مسلمان و در اعتقادات، احکام، اخلاق و … دارای مشترکات زیادی هستند، البته اختلاف هایی هم دارند که انکارشدنی نیست، اما این اختلاف ها نباید منجر به خصومت و دشمنی شود و به اساس اتحاد و برادری اسلامی ضربه وارد سازد .

علامه شرف الدین می گوید: “سیاست سبب جدایی شیعه و سنی شد، همو نیز باید سبب اتحاد شیعه و سنی شود". [۱] منظور این است که سیاست استعماری و دسیسه های بی گانگان فرق اسلامی و از جمله شیعه و سنی را از هم جدا کرده است، باید سیاست اسلامی به منظور مقابله با دشمن مشترک نیز آنها را به هم پیوند دهد.

وحدت و مناظرات علمی

وحدت به معنای ترک و تعطیل کردن مباحثات و مناظرات علمی بین این دو مذهب نیست. با حفظ وحدت و یک پارچگی نیز می توان در محیط های علمی مناظرات علمی برقرار کرد؛ به گونه ای که دشمنان نیز نتوانند سوء استفاده نمایند. روشن است که برای رسیدن به اتحاد، نخست باید عوامل تفرقه و موانع اتحاد را از سر راه برداشت، و به طرفین شناختی صحیح از عقاید و افکارِ یکدیگر بخشید، و این، جز با بحث و مذاکره علمی بین دانشمندان ممکن نیست. “اتحاد” به معنای نفی آزادی اندیشه و تحقیق، حقیقت­جویی و عدالت خواهی نیست. اتحادی مطلوب است که در کنار این ارزش ها مطرح گردد.

اگر این مباحثات و مناظرات علمی با روش های علمی و رعایت آداب مناظره صورت گیرد، نه تنها سبب تفرقه و جدایی بین دو مذهب نخواهد شد، بلکه منجر به شناخت صحیح یکدیگر و تقریب و در نتیجه وحدت نیز می شود. از این رو مناظرات علمی نه تنها تفرقه انگیز نیست که وحدت آفرین است.

وحدت در گذر زمان

با مطالعه در تاریخ اسلام می توان شواهد فراوانی از وحدت و هم گرایی و ثمرات آن در بین مذاهب اسلامی یافت و آنها را به عنوان اسوه و نمونه به جوامع اسلامی معرفی نمود.
سیره حضرت علی (ع) بهترین الگو و اسوه برای برقراری اخوت و وحدت اسلامی است. ایشان برای حفظ وحدت مسلمانان نه تنها از حقوق خویش می گذشت، بلکه از همکاری با مخالفان خود نیز دریغ نمی کرد.

بزرگانی از هر دو مذهب شیعه و سنی در جهت پا گرفتن این وحدت کوشیده اند. افرادی؛ چون آیت الله بروجردی، حضرت امام خمینی، علامه شرف الدین، سید جمال الدین اسدآبادی، امام موسی صدر از میان شیعه و شیخ شلتوت و دیگران از بین اهل سنت را باید نام برد که در عرصه شکل گیری وحدت بین مسلمانان گام های مؤثری برداشته ­اند.

با مراجعه به تاریخ نیز می توانیم شواهد فراوانی از همکاری و وحدت شیعه و سنی بیابیم. برای نمونه صاحب بن عباد شیعه، که در دوران عباسیان وزیر بود، قاضی عبد الجبار را که از بزرگان اهل سنت بود، به سمت قاضی القضاتی منصوب کرد.

در بین مسلمانان زمینه های وحدت بسیاری وجود دارد که با محور قرار دادن آنها می توان وحدت بین مسلمانان و قدرت یافتن آنها را شاهد بود؛ خدا، قرآن، رسول اکرم (ص)، حضرت علی (ع)، مسئله مهدویت، محبّت اهل بیت (ع)، دفاع از مردم فلسطین، مقابله با دشمنی های اسرائیل و آمریکا، از زمینه های وحدت امت اسلامی هستند.

پی نوشت:
[۱] . شرف الدین، عبد الحسین، اجتهاد در مقابل نص، ترجمه، دوانی، علی، ص ۸، چاپ دوم، کتابخانه بزرگ اسلامی، ۱۳۹۶ق.

?حدیــــــ?ـــــث مهـــــــدوی?

✅ خطبه ی حضرت صاحب العصر و الزمان(عج) در هنگام ظهور:
?امام صادق(ع) فرمودند:
?? حضرت قائم(ع) پشت خود را به دیوار کعبه تکیه داده مردم جهان را مخاطب قرار میدهد و میفرماید:
?«هر کس بخواهد آدم و شیث را ببیند اینک منم آدم و شیث. هرکس بخواهد نوح و سام را ببیند اینک ?منم نوح و سام. هرکس بخواهد ابراهیم و اسماعیل را ببیند اینک? منم ابراهیم و اسماعیل. هر کس بخواهد موسی و یوشع را ببیند اینک? منم موسی و یوشع. هرکس بخواهد عیسی و شمعون را ببیند اینک? منم عیسی و شمعون. هرکس بخواهد محمد و علی(علیهما السلام) را ببیند اینک ?منم محمد و علی. هرکس بخواهد حسن و حسین را ببیند اینک منم حسن و حسین. هرکس بخواهد امامها را از اولاد حسین ببیند اینک? منم آن امامان معصوم از نسل پاک حسین.
☝️اینک به سخنانم گوش فرا دهید تا شمارا از آنچه شنیده و میدانید و آنچه تاکنون نشنیده و نمیدانید، ?خبر دهم… هر کس کتابهای آسمانی را میشناسد گوش فرا دهد… .»
?آنگاه امام مهدی(عج) به خواندن کتابهای آسمانی میپردازد، و ?صحیفه آدم و شیث و نوح و ابراهیم(علیهم السلام) را میخواند، و? هم تورات و? انجیل و سپس? قرآن کریم را…. .
?بحار الانوار. علامه مجلسی. ج٥٣.ص٩
?ألـلَّـھُــــــمَــ ؏ َـجــــــــــِّـلْ لِوَلــــــیِـڪْ ألــــــــــْـفـــــَـرَج?
?#حدیث_مهدوی
?انهم یرونه بعیدا و نراه قریبا
? تا نیایی گره از کار بشر وا نشود
درد ما جز به ظهور تو مداوا نشود ?
???
?? منتظران ظهور ??

? اَللّهُـــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــکَ الفَـــرَج ?

‌?تمام ائمه (علیهم السلام) در شناخت و محبتشان با دو دسته از مردم مواجه بودند:

?یک دسته افرادی که امام را به کرامت و ایمان و به عنوان شخصی که می توان از خوان او بهره مند شد،می شناختند.

?دسته ی دیگر کسانی که امام را در ارتباط با کلّ دستگاه آفرینش و وجود،به عنوان ظهور فیض حق تعالی و ولی نعمتی که ولایتش در تکوین و تشریع بر همگان ساری و جاری است،می شناختند.

?افسوس همیشه بیشتر طرفداران ائمه از دسته ی اول بودند ؛کسانی که مستقیم یا غیر مستقیم،ایشان را کشتند!

?تنها اقلیتی از دوستداران و عارفان به معرفت نورانی امام بودند که برای هدف ایشان کشته شدند.

?اینجا بود که آن یگانه محبوب ازلی و ابدی دید اگر آخرین حجّت را هم در نمایشگاه مردم بگذارد،همان پرده های ظُلمانی را که بر حقیقت نورانی پدرانش انداختند بر او هم می اندازند؛لذا او را غایب کرد…