#السلام_علیک_یا_اباعبدالله_ع

من و شور و نوا، شب‌های جمعه
وَ قلبـــــی مبتلا، شب‌های جمعه

قيامت می‌شود در صحن قلبـــم
به ياد کـــــــربلا، شب‌های جمعه

#شب_جمعه_حرمت_قبله‌گه_امت_شد
#شب_جمعست_هوایت_نکنم_میمیرم

#خدا
به قلب کوچکم وسعت ده تا بتوانم بزرگیت را درک کنم
و در دریای بزرگی و پاکی
و مهربانی تو غرق شوم
و به بالهایم توانی ده
تا بتوانم به سوی تو پرواز کنم تو که آشنا ترین آشنایی

#خدایا_دوستت_دارم
#التماس_دعا_برای_ظهور

? بسم الله الرحمن الرحیم ?

✅ حکمت شماره 116.

? امام علی (عليه السلام) فرمود:

◀️ چه بسيارند كسانى كه به سبب نعمتى كه به آنها داده شده در غفلت فرو مى‌روند و به سبب پرده‌پوشى خدا بر آنها مغرور مى‌گردند و بر اثر تعريف وتمجيد از آنان فريب مى‌خورند و خداوند هيچ كس را به چيزى مانند مهلت دادن (و ادامه نعمت‌ها و ترك عقوبت) آزمايش نكرده است.

? الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ ?

✍️کلام امام علی علیه السلام?

موضوع #ادب

?انَّکُم اِلَی اکتسَاب الادَبِ احوجُ مِنکُمُ اِلَیَ اکتِسابِ الفِضَّه والذَّهَب.

?? نیاز شما به کسب ادب بیشتر از نیازتان به کسب طلا و نقره(پول) است.

(غررالحکم ودررالکلم- باب الادب)

✨امام علی علیه السلام در رابطه با #درجات گوناگون دلباختگان اهل بیت علیهم السلام و #نتیجه آن می فرماید: «من احبنا بقلبه و اعاننا بلسانه و قاتل معنا بیده فهو معنا فی الجنة فی درجتنا، و من احبنا بقلبه و اعاننا بلسانه و لم یقاتل معنا اعداءنا فهو اسفل من ذلک بدرجة و من احبنا بقلبه و لم یعنا بلسانه و لا بیده فهو فی الجنة;
?هر کس ما را در دل دوست داشته باشد و با زبانش یاری کند و با دستش به دفاع از ما برخیزد (یعنی با تمام وجود دلباخته ما باشد)، در بهشت هم درجه و همنشین ما خواهد بود
?و هر که ما را با دل دوست بدارد و با زبان یاری کند و همراه ما با دشمنانمان نجنگد، یک درجه پایین تر خواهد بود
? و هر که با قلبش ما را دوست دارد ولی با زبان و دست به یاری ما نشتابد، در بهشت خواهد بود.
☘️علیُُ حُبُهُ جُنه قَسِیمُ النّارِ والجَنه☘️

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا ﴿٥﴾
پس صبر کن صبری نیکو [صبری که در کنارش جزع و ناخشنودی نباشد.

إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا ﴿٦﴾
دشمنان و مخالفان، آن [عذاب] را دور می‌بینند

وَنَرَاهُ قَرِيبًا ﴿٧﴾
و ما آن را نزدیک می‌بینیم.

يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ ﴿٨﴾
روزی که آسمان چون فلز گداخته‌گردد

وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ﴿٩﴾
و کوه‌ها مانند پشم رنگینِ حلاجی شده‌شود

وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ﴿١٠﴾
و هیچ خویشاوند و دوست صمیمی از [اوضاع و احوال] خویشاوند و دوست صمیمی‌اش نپرسد!

يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ﴿١١﴾
آنان را نشانشان می‌دهند [ولی به خاطر دل‌مشغولی خود هرگز به آنان توجه نکنند!] گنه‌کار آرزو می‌کند که ای‌کاش می‌‌توانست فرزندانش را در برابر عذاب آن روز فدیه و عوض دهد!

وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ﴿١٢﴾
و نیز همسر و برادرش را