‍ #قرارروزانه_ڪانال
#معرفےشهید

🌷شهید مدافع حرم امیر لطفی🌷

نام: امیر لطفی

نام پدر: محمدتقی

ولادت: 1265/7/27 (تهران)

شهادت: 1394/9/29 (سوریه/خالدیه)

وضعیت تاهل: مجرد

نام جهادی: ندارند

اخرین مقام: سرباز بی بی زینب(س)

نحوه شهادت:
راوی دوست شهید/وقتی با‌‌ تروریست‌ها درگیر شدیم، امیر به طرف یک ساختمان بلند رفت و چون به‌خاطر تمرینات ورزشی بدن ورزیده‌ای داشت، خود را بالای ساختمان رساند و توانست چندنفر از‌‌ تروریست‌ها را ازبین ببرد. در همین زمان یکی از دوستان ما زخمی شد و تیر به بالای قلبش خورد. همگی فکر کردیم شهید شده اما امیر اصرار داشت به او کمک کند. بالاخره توانست دوستش را به داخل گودالی در نزدیکی ساختمان ببرد تا از تیررس دشمنان دور بماند. سپس به ساختمان برگشت و از محفظه‌ای که جای کولر بود، به سمت‌‌ تروریست‌ها شلیک کرد. محفظه ساختمان حصار و فنس نداشت و 2نارنجک به داخل ساختمان افتاد که امیر توانست زود به خارج از ساختمان بیندازد. در همین زمان تیر به کنار گوشش خورد و با همان وضع به مبارزه ادامه داد تا اینکه ترکش خمپاره به قلب و کلیه‌هایش اصابت کرد و سنگریزه‌ها به‌صورتش خورد. امیر با رشادت زیاد به شهادت رسید و همان دوستی که نجات داده بود، الان زنده است

سن شهادت: 29سال(فرزند اخر خانواده)

علاقه: کمک به دیگران

قسمتی از وصیتنامه شهید:
نامه : به دختران مسلمان عرض کنم که حجاب حضرت زهرایی شما موجب حفظ نگاه برادران می شود. به پسران مسلمان عرض کم بی اعتنایی شما و حفظ نکاه شما موجب حفظ حجاب خواهران خواهد شد.

#یادش_باصلوات

لقمه نان خشکی برداشتند
و جانشان را گذاشتند !
بی ادعای بی ادعا
این تمام سهـمشان بود
از سفره ی انقلاب
رزقک‌شهـادت

طبق فرمایش امام خامنہ اے ؛

« زنده نگہ داشتن یاد #شهدا ، کم تر از #شهادت نیست … »

ای به دستت نظام یا مهــدی
دولـتـت مـسـتـدام یا مهــدی

به ائمــه به انبـیـاء تبـریـــک
که تو گشتی امـام یا مهــدی

#آغاز_ولایت_امام_زمان (عج) گل سرسبد عالم هستی، تبریک و تهنیت باد

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#آغاز_امامت_امام_مهدی_عج_مبارک

✍️ استاد فاطمی نیا :

‏وقتی شخصی اشتباهی می‌کند یا حرف ناپسندی می‌زند، با خوش رفتاری جواب او را بدهیم.
در مورد شخصی می‌پرسی که چطور آدمی است؟
می‌گویند: آدم خوبی است، نماز می‌خواند، اهل دعا، زیارت و مسجد هم هست، اما بد اخلاق است!
عجب! اين شد آدم خوب؟!
اصلاً مومنی که بد اخلاق است، به درد نمی‌خورد!!!

#کتاب‌_شهید_نوید📚
#روایت‌_دوم_‌همراه✍️

دعوا و قهر هم که میکردیم باز با هم بودیم انگار خدا ما را سنجاق کرده بود به هم هیچ کدام د عوایی نبودیم ولی توی این پانزده سال چند باری پیش آمد که حرفان بشود سه چهار بار فکر میکنم سر هم داد زدیم قهر کردیم ولی طبق قرار همیشگی هر روز صبح نوید می ایستاد زیر پل استخر تهرانپارس و منتظر میماند که من بیایم با هم میرفتیم .اداره توی مسیر و ساعتهایی که توی اداره بودیم اصلاً با هم حرف نمی زدیم هم اتاق بودیم و نشکستن این سکوت خیلی سخت بود؛ ولی دوسه روزی تحمل میکردیم عصر هم دوباره توی سکوت با هم بر می گشتیم خانه نوید زودرنج بود ولی همیشه او پیش قدم آشتی میشد میآمد و میگفت: «ببخشید من اشتباه کردم. من هم پررویی میکردم و میگفتم بیخود کردی اشتباه کردی، بار آخرت باشه میخندید و همدیگر را بغل میکردیم و زندگی دوباره شیرین میشد. نوید شبیه برادرم ،نبود برادرم بود توی کارمان که گرهی می افتاد زنگ میزد به مادرش عادتش بود میگفت: «مامان برام دعا کن هم برای من هم برای علی اکبر اولین باری که همدیگر را دیدیم سال ۱۳۸۴ بود بسیج حکیمیه با هم آشنا شدیم نوید سرباز حوزه بود من هم کارهای فرهنگی حوزه را انجام میدادم با هم رفیق شدیم ولی نه آن قدر که رابطه ی صمیمی و نزدیکی داشته باشیم بعد از سربازی هر دو دنبال کار میگشتیم بدون اینکه با هم هماهنگ کنیم هم زمان تقاضای کار در وزارت دفاع را داده بودیم و پذیرفته شده بودیم. سال ۱۳۸۸ بود.

💯~ادامه‌دارد…همراهمون‌باشید😉

#کتاب‌شهید‌نوید‌صفری📗 / #پارت‌دهم