✍️قال امیرالمومنین (علیه‌السلام):

بپرهیزید! از خوار نمودن یکدیگر و دوری کردن از هم و قطع ارتباط با خویشاوندان.

📚تصنیف غرر / حدیث ۹۳۱۶

🔴 دهان روح و دهان جسم

انسان دو دهان دارد:
یکی گوش که دهان روح اوست و دیگر دهان که دهان تن اوست. این دو دهان خیلی محترم‌اند.

انسان باید خیلی مواظب آن‌ها باشد، یعنی باید صادرات و واردات این دهن‌ها را خیلی مراقب باشد.

آن‌هایی که هرزه‌خوراک می‌شوند،‌ هرزه کار می‌گردند. کسانی‌که هرزه‌شنو می‌شوند،‌ هرزه‌گو می‌گردند.

✖️وقتی واردات انسان هرزه شد، ‌صادرات او هم هرزه و پلید و کثیف می‌شود. یعنی قلم او هرزه و نوشته‌هایش زهر‌آگین خواهد شد.

✨حضرت وصی،‌ امیرالمومنین‌ علیه السلام فرمود: عمل نبات است و هیچ نبات از آب بی‌نیاز نیست و آب‌ها گوناگون‌اند. هر آبی که پاک است،‌ آن نبات هم پاک و میوه‌اش شیرین خواهد بود؛ و هر آبی که پلید است،‌ آن نبات هم پلید و میوه او تلخ است. خود عمل، ‌حاکی است که از چه آبی روئیده شده است.

✍️علامه حسن‌زاده آملی

🔴 راهکار دستیابی به آرامش صادق

✍️ ذكر خدا تا ملكۀ نفسانی نشود، آرامش صادق پديد نمی‌‏آيد؛ زيرا نام خدا بر لب، همانند آبياری شاخۀ درخت است كه جز گردگيری از درخت اثری ندارد؛ ولی ياد خدا در دل همتای آبياری ريشۀ درخت است كه مايۀ بالندگی و ثمربخشی آن خواهد بود، لذا خدای سبحان چنين فرمود: «وَ اذْکُرْ رَبَّکَ في‏ نَفْسِکَ تَضَرُّعاً وَ خيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَکُنْ مِنَ الْغافِلينَ» (اعراف، ۲۰۵) آنچه در غفلت‏‌زدايی مؤثّر است، ياد خدا در دل است كه با ناله و لابه همراه باشد.

👤 #آیت_الله_جوادی_آملی
📚 از کتاب #حکمت_عبادات
📖 صفحات ۳۰۱ و ۳۰۲

✍️ آثار توهین به عرفا و علمای ربانی

العبد محمدتقی بهجت: «در نجف شخصی دیوانه شده بود در خیابان‌ها مردم او را می‌دیدند و می‌گفتند چطور شد، او که آدم سالمی بود، چرا دیوانه شد؟
در جواب می‌گفتند: او کسی بود که در مشروطیت سجاده از زیر پای آقا سیدمحمدکاظم یزدی صاحب عروه (الوثقی) کشید و به سید اهانت کرد، خداوند نیز او را به جنون مبتلا کرد!!»

📚روح وریحان، ص۱۷

🔅#پندانه

✍️ خطر شاعر و نویسنده خائن از قاتل بیشتر است

🔹روزی حکیمی درس به شاگردان می‌گفت که خون‌ریز و قاتلی پای به محل درس و بحث نهاد.

🔸شاگردان با خشم به او می‌نگریستند و در دل هزار دشنام به او می‌دادند که چرا مزاحم آموختن آن‌ها شده است.

🔹آن مرد رسوا روی به حکیم نموده چند سوال ساده پرسید و رفت.

🔸فردای آن روز، شاعر دربار، پای به محل درس گذاشت تا سوالی از حکیم بپرسد. شاگردان به احترامش برخاستند و او را مشایعت نموده تا به پای صندلی استاد برسد.

🔹اما دیدند از استاد خبری نیست. هر طرف را نظر کردند، اثری از استاد نبود.

🔸یکی از شاگردان که از آغاز چشمش به استاد بود و او را دنبال می‌نمود در میانه کوچه جلوی استاد را گرفت و پرسید:
چگونه است دیروز آدم‌کشی به دیدارتان آمد پاسخ پرسش‌هایش را گفتید و امروز شاعر و نویسنده‌ای سرشناس آمده، محل درس را رها کردید؟

🔹حکیم گفت:
یک بزهکار تنها به خودش و معدودی لطمه می‌زند، اما یک نویسنده و شاعر خودفروخته کشوری را به آتش می‌کشد.

🔸شاگرد متحیر به چشمان استاد می‌نگریست که استاد از او دور شد.

💢 استاد با رفتارش به شاگردان فهماند كه هنرمند و نویسنده خائن، از هر کشنده‌ای زیان‌بارتر است.

✍️قال امیرالمومنین (علیه‌السلام):

از نفرین مظلوم بپرهیزید، زیرا او حق خود را از خدا می‌خواهد و خدای سبحان کریم تر از آن است که حقی را از او بخواهند، مگر آن که اجابت کند و پاسخ دهد.

📚تصنیف غرر/ حدیث ۱۰۳۴۹