#حدیث_نور

امام رضا علیه السلام:

اگر در ایمان ابوطالب تردید کنی، راه آتش را در پیش گرفته ای.

?نزد پیمبر، از همه بالاتری تو
بابای مولای دو عالم، حیدری تو

ایمان تو ثابت شده بر هر مسلمان
کافر بود هرکس که گوید کافری تو

#وفات_حضرت_ابوطالب_علیه_السلام
#آجرک_الله_یاصاحب_الزمان_عج

من امشب برای شما
برای رفع غمهاتون
برای قلب زیباتون
برای آرزوهاتون
به درگاهش
دعـا کردم

و میدانم
“خـــــدا “
از آرزوهاتون خبـر دارد

? شبتون بخیر و آرام?

#وصیت_سردار_دلها

خطاب به علما و مراجع معظم
نباید در حوادث، دیگران شما را که امید اسلام هستید به ملاحظه بیندازند. همه‌ی شما امام را دوست داشتید و معتقد به راه او بودید. راه امام مبارزه با آمریکا و حمایت از جمهوری اسلامی و مسلمانان تحت ستم استکبار، تحت پرچم ولیّ‌فقیه است. من …

#شهدا_زنده_اند
#سردار_شهید_حاج_قاسم_سلیمانی

?إمام كاظم (عليه السلام) فرمودند :

?« إنَّ لُقمانَ قالَ لاِبنِهِ : … يا بُنَيَّ ، إنَّ الدُّنيا بَحرٌ عَميقٌ ، قَد غَرِقَ فيها عالَمٌ كَثيرٌ ، فَلتَكُن سَفينَتُكَ فيها تَقوَى اللّه ، وحَشوُهَا الإِيمانَ ، وشِراعُهَا التَوَكُّلَ ، وقَيِّمُهَا العَقلَ ، ودَليلُهَا العِلمَ ، وسُكّانُهَا الصَّبرَ . »

لقمان به پسرش فرمود : « . . . اى پسرم! دنيا درياى عميقى است كه بسيارى در آن غرق شده اند ؛ پس بايد كشتىِ [نجات] تو در آن ، پَرواپیشگى از خداوند متعال باشد ، و عرشۂ آن ايمان به خدا ، و بادبانش توكّل ، و ناخدای آن، خرد ، و راهنماى آن، دانش ، و سُکّان (فرمان) آن ، شكيبايى».

?اصول كافي : ج ۱ ص ۱۶

✅به یاد امام زمان باش…

✍️شخصی از امام کاظم درباره آیه ۲۰ سوره لقمان که میفرماید: “نعمتهای آشکار و پنهانش را بر شما تمام کرد” پرسید. امام فرمودند: نعمت آشکار امامی است که میان مردم نمایان است. نعمت پنهان، امام غایب از دیده هاست. آن شخص پرسید: در میان امامان کسی پنهان میشود؟ فرمودند: بله، وجودش از چشم مردم پنهان میشود ولی یادش از دلهای مومنان مخفی نمیشود.

?امام باقر فرموده اند: همانا یاد و ذکر ما (اهل بیت)، یاد و ذکر خداست.

?بحارلانوار ج۵۱ ص۱۵۰؛ کافی ج۲ ص۴۹۶

? #اللهم_عجـل_لولیـڪ_الفرج?

? حدیث روز ?
? پیشگویی امام کاظم (ع) درباره قم

?امام كاظم عليه ‏السلام:
رَجُلٌ مِن أهلِ قُم يَدعُو النّاسَ إلَى الحَقِّ يَجتَمِعُ مَعَهُ قَومٌ كَزُبَرِ الحَديِدِ

❇️ مردى از قم مردم را به حق فرا می‌خواند و گروهى استوار، چون پاره‏هاى آهن، پيرامون او گرد می‌آيند.

? بحارالأنوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶
‌