بشناس و فرمان ببر
? بشناس و فرمان ببر
? #امام_حسین_علیه_السلام :
? «أيُّهَا النّاسُ ! إنَّ اللّهَ جَلَّ ذِكرُهُ ما خَلَقَ العِبادَ إلّا لِيَعرِفوهُ ، فَإِذا عَرَفوهُ عَبَدوهُ ، فَإِذا عَبَدوهُ استَغنَوا بِعِبادَتِهِ عَن عِبادَةِ مَن سِواهُ . فَقالَ لَهُ رَجُلٌ : يَا بنَ رَسولِ اللّهِ ، بِأَبي أنتَ واُمّي ، فَما مَعرِفَةُ اللّهِ؟ قالَ : مَعرِفَةُ أهلِ كُلِّ زَمانٍ إمامَهُمُ الَّذي يَجِبُ عَلَيهِم طاعَتُهُ .»
?««اى مردم! خداوند والا نام ، بندگان را نيافريد، مگر براى اين كه او را بشناسند. پس هر گاه او را شناختند، او را خواهند پرستيد و هر گاه او را بپرستند، با پرستش او، از پرستش جز او، بى نياز خواهند گشت». مردى به ايشان گفت: اى فرزند پيامبر خدا! پدر و مادرم فداى تو باد ! شناخت خدا چيست؟ فرمود : «اين كه مردم هر زمان، امامشان را كه فرمانبرى از او واجب است، بشناسند.»
? علل الشرائع : ص ٩ ح ١
#بطلب_شاه_خراسان
#بطلب_شاه_خراسان
قصد زیارت حرمت حجّ اکبر است
حجی که مثل عمره و حج پیمبر است
هر کس که گشت زائر تو زائر خداست
این گفتهام روایت موسی بن جعفر است
ده صلوات پاداش یک صلوات
?ده صلوات پاداش یک صلوات? :
??رسول خدا (ص) فرمود: حق سبحانه وتعالی ، عطا فرمود به ملکی از ملایکه ، اسم های همه خلایق را ، با اسم پدر ایشان ، وآن ملک بر قبر من ایستاده است تا روز قیامت.
پس هرکه بر من صلوات فرستد ، آن ملک می گوید که : یا محمد فلان بن فلان بر تو فلان قدر صلوات فرستاد وحق تعالی ضامن شده است که به هر صلواتی ده صلوات بر آن بنده فرستد.
??صلوات یادتون نره? ?
در محضر بهجت
? #افسوس که همه برای برآورده شدن #حاجت_شخصی خود به مسجد #جمکران می روند و نمی دانند که خودِ آن #حضرت چه التماس دعایی از آن ها دارد که برای #تعجیل_فرج او دعا کنند.
?در محضر بهجت، ص 118
امام رضا سلام الله علیه :
✍️امام رضا سلام الله علیه :
لَو كانَ فيكُم عِدَّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائِمُنا
اگر بہ تعـداد اهل بـدر [ مؤمن ڪامل]
درميان شما بود، قائـم ما قيام مے ڪرد.
? مشكاة الأنوار ص ٦۳
صدقه
حضرت محمّد صلّي الله عليه و آله و سلّم فرمودند: صدقه بلا را برطرف مىكند و مؤثرترينِ داروست. همچنين، قضاى حتمى را برمىگرداند و درد و بيماریها را چيزى جز دعا و صدقه از بين نمىبرد.
?الصَّدَقَةُ تَدْفَعُ الْبَلَاءَ وَ هِيَ أَنْجَحُ دَوَاءً وَ تَدْفَعُ الْقَضَاءَ وَ قَدْ أُبْرِمَ إِبْرَاماً وَ لَا يَذْهَبُ بِالْأَدْوَاءِ إِلَّا الدُّعَاءُ وَ الصَّدَقَة.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ٩٣، ص ١٣٧، ح ١٤