#حکایت

✍️چوپانی گوسفندان را به صحرا برد و به درخت گردوی تنومندی رسید. از آن بالا رفت و به چیدن گردو مشغول شد كه ناگهان طوفان سختی در گرفت. خواست فرود آید، ترسید. باد شاخه‌ای را كه چوپان روی آن بود به این طرف و آن طرف می‌برد. دید نزدیك است كه بیفتد و دست و پایش بشكند. مستاصل شد و صوتش را رو به بالا کرد و گفت: «ای خدا گله‌ام نذر تو برای اینکه از درخت سالم پایین بیایم.»

قدری باد ساكت شد و چوپان به شاخه قوی‌تری دست زد و جای پایی پیدا كرد و خود را محكم گرفت. گفت: «ای خدا راضی نمی‌شوی كه زن و بچه من بیچاره از تنگی و خواری بمیرند و تو همه گله را صاحب شوی. نصف گله را به تو می‌دهم و نصفی هم برای خودم.» قدری پایین‌تر آمد. وقتی كه نزدیك تنه درخت رسید گفت: «ای خدا نصف گله را چطور نگهداری می‌كنی؟ آنها را خودم نگهداری می‌كنم در عوض كشك و پشم نصف گله را به تو می‌دهم.»

وقتی كمی پایین‌تر آمد گفت: «بالاخره چوپان هم كه بی‌مزد نمی‌شود. كشكش مال تو، پشمش مال من به عنوان دستمزد.» وقتی باقی تنه را سُرخورد و پایش به زمین رسید نگاهی به آسمان کرد و گفت: «چه كشكی چه پشمی؟ ما از هول خودمان یك غلطی كردیم. غلط زیادی كه جریمه ندارد.»

?در زندگی شما چند بار این حکایت پیش آمده است؟!

✅داستان کوتاه

✍️حکیم بزرگ ژاپنی در صحرایی روی شن‌ها نشسته و در حال مراقبه بود. مردی به او نزدیک شد و گفت: «مرا به شاگردی بپذیر!». حکیم با انگشت خطی راست بر روی شن کشید و گفت: «کوتاهش کن!». مرد با کف دست نصف خط را پاک کرد. حکیم گفت: «برو یک سال بعد بیا!»

یک سال بعد باز حکیم خطی کشید و گفت: «کوتاهش کن!» مرد این بار نصف خط را با کف دست و آرنج پوشاند. حکیم نپذیرفت و گفت: «برو یک سال بعد بیا!»

سال بعد باز حکیم خطی روی شن کشید و از مرد خواست آن را کوتاه کند. مرد این بار گفت: «نمی‌دانم!» و از حکیم خواهش کرد تا پاسخ را بگوید. حکیم، خطی بلند کنار آن خط کشید و گفت: «حالا کوتاه شد!!!»

?این حکایت یکی از رموز فرهنگ ژاپنی‌ها را در مسیر پیشرفت نشان می‌دهد: ‌«نیازی به دشمنی و درگیری با دیگران نیست‌؛ با رشد و پیشرفت تو دیگران خود به خود شکست می‌خورند. به دیگران کاری نداشته باش؛ کار خودت را بکن.

✍️امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند:

شیعه‌ ما اگـر مرتکب معصیتی شـود، نمی‌میرد مگر این‌که به بلایی چه در مال و چه در فرزند و چه در خودش مبتلا گردد و این ابتلا موجب از بین رفتن گناهانش گردد. و خدا را به گونه‌ای ملاقات نماید که هیچ اثری از گناه در او باقی نمانده باشد و اگرچیزی از گناه در او باقی مانده بود، به هنگام مرگ دچار سختی و شدّت می‌گردد. (سپس گناهش پاک می‌شود)

? بحارالانوار، ج۶، ص ۱۵۷
(باب سکرات الموت وشدائده)

✍️آیت الله بهجت (ره) :

علمای بزرگی را دیدیم که کیفیت نماز خواندنشان قابل توصیف نیست ، و مناسبتی با نماز ما ندارد با این که متوغل در فقه و اصول بودند به طوری که انسان می گفت: کی اینها وقت می کنند نماز بخوانند. آن آقا در مدرسهء اصفهان، دید هنگام نماز خواندن آقا شیخ حسن کاشی در و دیوار مدرسه تسبیح می گویند، لذا نزد ایشان رفت و گفت: آقا قرار و آرام را از ما بردی! فرمود: هر کس «سبوح قدوس» را خوب بگوید، همهء اشیا با او می گویند.

عجب آدم هایی بودند که از جنس ما نبوده اند، تا آخر در مدرسه بود غذا برایش می آوردند و گاهی اتفاق می افتاد که غذا نمی آوردند و ایشان چند روزی گرسنه می ماند ! عجیب است که ایشان طوری متوغل در فقه و اصول بودند که اگر کسی می دید. می گفت: نماز واجب را چگونه می خواند ؟!

?نکته های ناب ، ص۸۷

✍️امام جعفر صادق علیه السلام

هیچ کس نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می‌کند ای کاش امام حسین علیه السلام را زیارت کرده بودم آن هنگامی که می‌بیند که با زوار امام حسین علیه السلام چه می‌کنند وچقدر نزد خداوند مورد کرامت واقع می‌شوند.

?«وسائل الشیعه، ج۱۴،ص۴۲۴

✅پنج نکتۀ مهم دربارۀ آداب زیارت اربعین

✍️زائر اربعین در طول این سفر نورانی دائماً نمی‌تواند اشک بریزد و در اوج لذت‌بردن از شور حسینی باشد، امّا دائماً می‌تواند مؤدبانه رفتار کند. آنچه در این سفر، مدام باید مشغولش باشیم «آداب» است. دربارۀ آداب اربعین، به این نکات توجه کنید:

۱. به نیت خودتان اهمیت دهید و آن‌را با توجه و دقت، زمزمه کنید
می‌توانید در نیّت خودتان برخی از شهدا، گذشتگان و علما را در نظر بگیرید و آنها را در ثواب زیارت خودتان شریک کنید. حتی می‌توانید برای حضرت زهرا(س) و همه ائمۀ هدی(ع) و مادران گرامی ایشان نیّت کنید و این نیت را اعلام کنید. وقتی دیگران را در زیارت خودتان شریک می‌کنید یا به نیابت از آنها به زیارت می‌روید، ثوابتان کم نخواهد شد، بلکه بیشتر هم خواهد شد!

۲. از زیارت امیرالمومنین(ع) غفلت نکنید!
وقتی قصد زیارت امام‌حسین(ع) داریم، باید بدانیم که ثواب زیارت حرم امیرالمؤمنین(ع) بالاتر است و حتّی در روایات، برای پیاده‌روی در بازگشت از حرم علی(ع) ثواب بسیاری ذکر شده است. لذا زیارت امیرالمؤمنین(ع) را به‌عنوان یک امرِ باعظمت‌تر، درنظر بگیریم.

۳. این سفر، سفر استغفار است!
در طول سفر، ضعف‌های خودمان را یکی‌یکی در نظر بگیریم. هرچه بیشتر به مغفرت الهی، توجّه داشته باشیم، از مغفرتی که در آنجا جاری است بیشتر بهره می‌بریم. استغفار، بسیار گره‌گشاست، بسیاری از بلاها را در زندگی انسان از بین می‌برد و به‌شدت انسان را به خدا مقرّب می‌کند.

۴. دقت در عبادات و مراقبت بر قرائت قرآن
در طول سفر، عبادات خودتان را زیباتر انجام دهید، نمازتان را سر وقت و به جماعت بخوانید و آداب نماز را با دقت و توجه بیشتری اجرا کنید. اگر می‌توانید در طول سفر، یک دور قرآن را ختم کنید یا اینکه، اعضاء یک کاروان باهم یک‌بار قرآن را ختم کنند. هرجا فراغت پیدا کردید، یا برای رفعِ خستگی، توقف کردید، قرآن را باز کنید و شروع کنید به قرائت‌کردن. اگر همین‌مقدار هم نتوانستید، حداقل روزی یک سورۀ یاسین قرائت کنید و هدیه کنید به حضرت زهرا(س) و سپس به همۀ امامان معصوم.

۵. توسل به حضرت زینب(س)
در طول سفر به حضرت زینب(س) خیلی توجّه داشته باشید و دائماً به ایشان توسل پیدا کنید. توسّل به حضرت زینب(س)، آخرِ توسّل‌هاست! مخصوصاً در مواقعی که خیلی خسته می‌شوید یا وقتی در این مسیر، بانوانی را می‌بینید که قدم به قدم، بچه‌ها را دنبال خودشان می‌کشند، تصوّر کنید که آیا می‌توانید تحمّل کنید یک نفر از اینها را تازیانه بزنند…

?حوزه دارالحکمه-۹۷.۷.۲۱