⁨السلام علیک یا ڪریم اهل بیت یا امام حسن مجتبے علیه السلام .

ما همه سینه زنان،گرےه ڪنان حسنیم
عاشقان حرم خاڪے شاه ڪرمیم
ذاڪرین غم جانڪاه امام حسنیم
مثل ساقے همگے نوڪر آن بے حرمیم .

شهادت ڪریم اهل بیت حضرت حسن ابن علے ابن ابیطالب علیهم السلام تسلیت باد

.

ابن عباس مى‌گوید: چون امام مجتبی (علیه السلام) به شهادت رسیدند، امام حسین(علیه السلام) ، من، عبدالله بن جعفر و على پسرم را طلبید و آن حضرت را غسل داد.

طبق وصیت آن حضرت، خواستند او را در کنار جد بزرگوارش دفن کنند؛ اما عایشه در حالى که بر قاطرى سوار شده بود با استناد به این که «این خانة من است و اجازة ورود به آن را نمى‌دهم»، مانع از این کار شد و یک بار دیگر کینة خود را نسبت به فرزندان فاطمه زهرا(سلام الله علیها) نشان داد و فریاد زد: «ما را با شما چه کار! آیا مى‌خواهید شخصى را به خانة من وارد کنید که من او را دوست ندارم؟!»

قاسم فرزند محمد بن ابوبکر نزد عایشه آمد و گفت: «اى عمه! ما هنوز سرهاى خود را از سرافکندگى روز جمل سرخ موی نشسته‌ایم، آیا برآنى که روزى هم به نام روز قاطر‌ مشهور شود؟!»

مروان هم در این میان هیزم کش این آتش شده بود و بنى امیه را تحریک مى‌کرد و فریاد مى‌زد: « مگذارید حسن در خانه پیامبر دفن شود؛ چگونه فرزند قاتل عثمان، در کنار قبر پیامبر دفن شود، اما عثمان در بقیع ؟!

ابن عباس خطاب به عایشه گفت: « وا اسفا! یک روز بر شتر سوار مى‌شوى و یک روز بر قاطر، مى‌خواهى نور خدا را فرو نشانى و با دوستان خدا جنگ کنى و میان رسول خدا(صلی الله علیه و اله) و حبیب و دوست او حایل شوی».

عایشه فریاد زد: «سوگند به خدا که تا مویى بر سرم هست، نخواهم گذاشت حسن(علیه السلام) در این جا دفن شود!» و هیاهویی برپا کرد؛

لذا در نهایت بى‌شرمى، بدن نازنین حضرت امام حسن مجتبى(علیه السلام) تیر باران شد و بنا بر نقلى هفتاد تیر به بدن آن حضرت اصابت کرد.

بنى هاشم قصد مقابله داشتند، اما امام حسین(علیه السلام) فرمودند: «شما را به خدا سوگند مى‌دهم که وصیت برادرم را ضایع نسازید و کارى نکنید که خونى ریخته شود؛ زیرا برادرم سفارش کردند که از درگیرى اجتناب کنید».

به ناچار پیکر آن حضرت را به بقیع بردند و نزد جدة او، فاطمه بنت اسد(سلام الله علیها) مادر بزرگوار امیرمؤمنان (علیه السلام) دفن کردند.

قالَ علیه السلام : وَ إنّ حُبَّنا لَیُساقِطُ الذُّنُوبَ مِنْ بَنی آدَم، کَما یُساقِطُ الرّیحُ الْوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ.

ترجمه :
فرمود: همانا محبّت و دوستی با ما (اهل بیت رسول اللّه صلی الله علیه و آله ) سبب ریزش گناهان از نامه اعمال می شود، همان طوری که وزش باد، برگ درختان را می ریزد.

?بحارالانوار ج۴۴

شهادت سبط اکبر نبی امام حسن مجتبی خدمت حضرت حجت(عج)ومحبین وشیعیانش تسلیت باد

?حسن یعنی تمام هست زهرا
?حسن یعنی کریم هر دو دنیا
?حسن یعنی سکوت و رازداری
?حسن یعنی شب و دل بی قراری
?حسن یعنی غروری که شکسته
?حسن یعنی شهود دست بسته
?حسن یعنی غروب و رنگ نیلی
?حسن یعنی دوشنبه ضرب سیلی
?حسن یعنی بقیع تیره و تار

?حسن یعنی در وتیزیِ مِسمار
?حسن یعنی نه شمعی نه مزاری
?حسن یعنی نداری گریه داری
?حسن یعنی به رنگ ارغوانی
?حسن یعنی شکسته درجوانی
?حسن یعنی شهید زهر کینه
?حسن یعنی غریب اندر مدینه
?حسن یعنی تمام عشق مادر
?حسن یعنی عزیز قلب حیدر

شهادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع) را به شما تسلیت عرض میکنم?

التماس دعا

ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه مى‌گوید:

«هنگامى که معاویه خواست براى پسرش بیعت بگیرد، وجود حسن بن عـلى(علیهما السلام) را از هـر کـس دیگر و هر مانع دیگرى دشوارتر دید؛ لذا سم فرستاد و آن حضرت را مسموم کرد».
زهر را با صد هزار درهم، براى جَعده، دختر اشعث بن قیس، فرستاد و او را به وعدة ازدواج با یزید فریب داد. امام در روز شهادت روزه بودند و روز بسیار گرمى بود.
تشنگى بر امام در لحظه افطار، اثر کرده بود، آن زن شربت شیرى را آغشته به آن سمّ کرد و براى حضرت آورد تا افطار کنند و بدین ترتیب حضرت را به شهادت رساند. به شهادت رساندن امام حسن مجتبى (علیه السلام) از جنایات معاویه است و از نظر تاریخى کوچکترین تردیدى در آن وجود ندارد.

زمانى که در سال 63 هـ .ق. در واقعة حره مدینه غارت شد، خانه‌ این زن ملعون به تاراج رفت. اما به پاس خوش خدمتى او در به شهادت رساندن امام اموالش را به او بازگرداندند.

منابع بى‌شمارى خبر شهادت امام را توسط جَعده با توطئة معاویه نقل کرده‌اند .

?❤️امام صادق عليه السلام

➿هركه خوش دارد دعايش هنگام سختى مستجاب شود، هنگام آسايش، بسيار دعا كند??

?کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 472 ، ح 4