شبتون بخیر
?آرزوهـا
پیله هایی در دل هستند
که با امید پروانه ای
بال گشوده
و بسوی خدا اوج میگیرند
امیدوارم
در این شب زیبـا
پروانه آرزوهایتان بر زیباترین
گلهای اجابت بنشیند??
شبتون بخیر ?
شبتون بخیر
?آرزوهـا
پیله هایی در دل هستند
که با امید پروانه ای
بال گشوده
و بسوی خدا اوج میگیرند
امیدوارم
در این شب زیبـا
پروانه آرزوهایتان بر زیباترین
گلهای اجابت بنشیند??
شبتون بخیر ?
سلام
شبتون عالی
#چـرا_یاعـلی_هنگام_خداحافظی⁉️
#چـرا_یاعـلی_هنگام_خداحافظی⁉️?
?از پيغمبر سئوال شد:يارسول الله،ما وقتي صحبتمون،حرفمون با يکي تموم ميشه، پايان کلاممون، او را به خدا مي سپاريم،
به بيان پارسي مي گوييم:خداحافظ و به زبان عربي مي گوييم:في امان الله ??
اگر بدون خداحافظي کردن، در وسط سخن گفتن از او جدا بشيم،نوعي بي ادبي مي پنداريم…
?شما وقتي در معراج با خدا هم صحبت شديد ، پايان جمله که نمي توانستيد به ذات خدا عرضه بداريد:تو را به خدا مي سپارم!آخرين جمله ي رد و بدل شده ، بين شما و خدا چه بود؟
?حضرت فرمودند:پايان صحبت،خداوند سبحان به من “ياعلي” گفت،من نيز به خداي خود
“يا علي” گفتم.اين آخرين جمله بين من و ذات مقدس خدا بود.
?منبع: #کتاب_سخن_خداص٧١
هیچ کسی نمیتواند به تو رشدی بدهد!
✅ هیچ کسی نمیتواند به تو رشدی بدهد!
? استاد علی صفایی حائری(عین.صاد)
نباید گرو موقعیتها بود که اگر با فلانى باشم بهتر خواهم بود. اگر با فلانى ازدواج کنم، به من رشد مىدهد و از این حرفها… چون هیچ کسى نمىتواند به تو رشد بدهد. این تو هستى که در هر موقعیتى مىتوانى رشد کنى و یا خسارت ببینى.
گیرم تو در کنار رسول باشى و یا همراه فاطمه، این درست که اینجا زمینه بهتر است، ولى این هم هست که تکلیف بیشترى از تو مىخواهند.
در هر حال این زمینهها مهم نیستند، وضعیتى که تو مىگیرى و اطاعتى که تو خواهى داشت، تو را بالا میبرد و یا پایین مىآورد.
البته این حرفها بر ما که با چیزهاى دیگر مأنوس بودیم، سنگینى مى کند. ما دوست داریم با فلانى باشیم و در فلان جا زندگى کنیم و اسمش را هم مىگذاریم خدا و رشد، غافل از آنکه رشد ما در گرو همین اطاعت و تقوى، همین عبودیت است؛ یعنى اینکه در هر موقعیتى تکلیفمان را بیاوریم و اسیر موقعیتهاى خوب و یا بد نباشیم.
? صراط، ص ۱۵۰
هیچ کسی نمیتواند به تو رشدی بدهد!
✅ هیچ کسی نمیتواند به تو رشدی بدهد!
? استاد علی صفایی حائری(عین.صاد)
نباید گرو موقعیتها بود که اگر با فلانى باشم بهتر خواهم بود. اگر با فلانى ازدواج کنم، به من رشد مىدهد و از این حرفها… چون هیچ کسى نمىتواند به تو رشد بدهد. این تو هستى که در هر موقعیتى مىتوانى رشد کنى و یا خسارت ببینى.
گیرم تو در کنار رسول باشى و یا همراه فاطمه، این درست که اینجا زمینه بهتر است، ولى این هم هست که تکلیف بیشترى از تو مىخواهند.
در هر حال این زمینهها مهم نیستند، وضعیتى که تو مىگیرى و اطاعتى که تو خواهى داشت، تو را بالا میبرد و یا پایین مىآورد.
البته این حرفها بر ما که با چیزهاى دیگر مأنوس بودیم، سنگینى مى کند. ما دوست داریم با فلانى باشیم و در فلان جا زندگى کنیم و اسمش را هم مىگذاریم خدا و رشد، غافل از آنکه رشد ما در گرو همین اطاعت و تقوى، همین عبودیت است؛ یعنى اینکه در هر موقعیتى تکلیفمان را بیاوریم و اسیر موقعیتهاى خوب و یا بد نباشیم.
? صراط، ص ۱۵۰