‍ درقرآن کریم آمده است
«وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا…».
هرگاه به شما تحیت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید؛ یا(لااقل) به همان گونه پاسخ گوئید…

سلام و تحیت، پیام‌آور سلامت و امنیت و آشتی و دوستی و محبت است؛ سلام نشانه آسودگی از خطرها و کدورتها است و در یک کلام: سلام، سلامت می‌آورد.

تحیّت و احترام در ادیان الهی بالاخص اسلام، در سطح عالی روحی و روانی و روانشناسی طراحی شده و حاکی از سلامت و ایجاد آرامش و امنیت می‌باشد. چرا که دستور اسلام هنگام ملاقات و برخورد انسان ها با همنوعان خود، لفظ «تحیت» و «سلام» است.

وقتی کسی به دیگری سلام می‌کند، در واقع به طرف مقابل می‌فهماند که از طرف من در امانی و یا خدا تو را از تمام بلیات و زشتی ها حفظ کند و آرزوی سلامت تو را دارم و زنده باشی.

بخوان دعای فرج را دعا اثر دارد
دعا کبوتر عشق است بال و پر دارد

اللهم عجل لولیک الفرج

? گریه حضرت الیاس!

? حضرت الياس علیه السلام از پيامبرانى است كه هنوز زنده (و غايب از نظرها) است. نقل شده: حضرت عزرائيل نزد او رفت، تا روحش را قبض كند. الياس به گريه افتاد.

? حضرت عزراييل گفت: آيا گريه مى كنى با اين كه به سوى پروردگارت باز مى گردى؟!

? حضرت الياس گفت:
گريه ام براى مرگ نيست، بلكه براى شبهاى (طولانى) زمستان و روزهاى (گرم و طولانى) تابستان است، كه دوستان خدا در اين شبها، به عبادت مى گذرانند، و در اين روزها روزه مى گيرند، و در خدمت خدا هستند، واز مناجات با محبوب خود (خدا) لذت مى برند، ولى من ميخواهم از صف آنها جدا گردم و اسير خاك شوم.

? خداوند به حضرت الياس وحى كرد:
تو را به خاطر آنكه دوست دارى در خدمت ما باشى، تا روز قيامت مهلت دادم، تا زنده باشى (و از آنچه كه گفتى و دوست دارى در صف اولياى خدا باشى جدا نگردى)

?منبع: المخازن ج 1 ص 286

صفحات: 1· 2

#فضائل
?امام جواد عليه السلام می فرمایند :
?حضرت رسول صلي الله عليه وآله وسلم، يك هزار كلمه به امام علي - عليه السلام - تعليم نمود كه از هر كلمه اي هزار باب علم و مسأله فرعي باز مي شود.

?علَّمَ رَسُولُ اللهِ (صلي الله عليه وآله وسلم) عَلّياً - عليه السلام - ألْفَ كَلِمَة، كُلُّ كَلِمَة يَفْتَحُ ألْفُ كَلِمَة.

?خصال، جلد 2، صفحه 650، حدیث 46
#13_روز_مانده_به_غدیر

#راضی_به_رضای_تو ۴۴

انبیاء ، با اینکه موثرترین انسانهای تاریخ بودند؛ درعین حال تنهاترین انسان های تاریخ هم بودند.

تنهایی نعمتی بود برایشان؛
تا جز روی پای او نایستند، و جز به او تکیه نکنند.
? رضایت به همین تنهایی ، انبیاء را به بالاترین مقامات انسانی رساند.