.
?پاناکوتای رنگی

ابتدا نصف لیوان شیر و با 2ق.غ پودرژلاتین مخلوط کرده روی بخار کتری میذاریم تا بنماری بشه.حالا ۲/۵شیر رو با ۷ق شکر مخلوط کرده روی حرادت بزنه شکرش حل بشه کافیه.حرارت رو خاموش میکنیم وانیل و اون ژلاتینی که بنماری شده را بهش اضافه میکنیم.
خامه رو با چنگال کمی هم میزنیم تا شل بشه سپس داخل بقیه مواد ریخته و مخلوطش میکنیم. کمی که خنک شد میذاریم یخچال به مدت دو تا سه ساعت که آماده بشه.

#آیت‌_الله_مجتهدی_تهرانی
#تمرین_اخلاص

?در کارهایتان دقّت کنید ببینید که آیا #اخلاص دارید یا نه؟ عمل خالص آن است که نخواهی جز خدا تو را به خاطر آن تشویق کند.

کند.

#سبک_زندگی_به_شیوه_آیت_الله_بهجت

کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره:

فکر می‌کردم سالخورده‌تر که شود، از عبادتش کم می‌شود. مقداری استراحت خواهد کرد.
٩٠ ساله شد، اما عبادتش کم نشد که هیچ، انگار عاشق‌تر هم شده بود.
اگر کار روزمره‌ای پیش می‌آمد، محال بود از عبادتش به‌خاطر آن کار بکاهد.
از خوردن و خوابیدن می‌زد تا به عبادتش برسد.
یکی‌دو ساعت پیش از فجر بیدار بود و به مناجات و استغفار مشغول می‌شد.
تا صبحانه، به‌اختلاف فصل، حدود ۵ یا ۶ ساعت عبادت می‌کرد.
نماز ظهر و عصر با تعقیباتش دو ساعت و نیم طول می‌کشید. سه ساعت و نیم هم وقتش صرف نماز مغرب و عشا، دعاها و نافله می‌شد.

بعد از رحلتشان، حساب کردم، دیدم یازده ـ دوازده ساعت در روز به عبادت مشغول بود.
به مطالعه‌اش، به تدریسش،
به کارهای خانواده هم می‌رسید و از هیچ‌کدام بازنمی‌ماند.
خوب که فکر می‌کردم، می‌دیدم بی‌راه نبود وقتی می‌گفت:
«در طول شبانه‌روز، وقت کم دارم.»

(این بهشت، آن بهشت، ص۶١و۶٢؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت

#سبک_زندگی_به_شیوه_آیت_الله_بهجت

کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره:

فکر می‌کردم سالخورده‌تر که شود، از عبادتش کم می‌شود. مقداری استراحت خواهد کرد.
٩٠ ساله شد، اما عبادتش کم نشد که هیچ، انگار عاشق‌تر هم شده بود.
اگر کار روزمره‌ای پیش می‌آمد، محال بود از عبادتش به‌خاطر آن کار بکاهد.
از خوردن و خوابیدن می‌زد تا به عبادتش برسد.
یکی‌دو ساعت پیش از فجر بیدار بود و به مناجات و استغفار مشغول می‌شد.
تا صبحانه، به‌اختلاف فصل، حدود ۵ یا ۶ ساعت عبادت می‌کرد.
نماز ظهر و عصر با تعقیباتش دو ساعت و نیم طول می‌کشید. سه ساعت و نیم هم وقتش صرف نماز مغرب و عشا، دعاها و نافله می‌شد.

بعد از رحلتشان، حساب کردم، دیدم یازده ـ دوازده ساعت در روز به عبادت مشغول بود.
به مطالعه‌اش، به تدریسش،
به کارهای خانواده هم می‌رسید و از هیچ‌کدام بازنمی‌ماند.
خوب که فکر می‌کردم، می‌دیدم بی‌راه نبود وقتی می‌گفت:
«در طول شبانه‌روز، وقت کم دارم.»

(این بهشت، آن بهشت، ص۶١و۶٢؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت

* غذاخوردن امام با خدمت‌گزاران خود*

✔️ یکی از اهالی بلخ نقل می‌کند روزی در خراسان خدمت امام رضا (ع) شرفیاب بودم که غذا آوردند به دستور امام غلامان و خدمت‌گزاران در یک سفره جمع شدند و خود ان حضرت هم مشغول غذاخوردن با آنها شدند . عرض کردم آیا بهتر نیست دستور فرمایید برای اینها سفره‌های جداگانه‌ای بیندازیم تا خودشان با هم غذا بخورند؟

امام در جوابم فرمودند: «این حرف ها را رها کن!
خدای ما یکی
مادر ما یکی و
پدر ما یکی است
پاداش هر فردی نسبت به اعمال اوست.»

(کافی، شیخ کلینی، ج4، ص220)

آیت الله انصاری (قدس سره) به سه شخصیت مهم احترام فوق العاده ای قائل بودند،
یکی به مرحوم سید علی ابن طاووس و دوم به مرحوم حافظ و سوم به مرحوم آخوند ملا حسینقلی همدانی.

باری داب و روش تربیت ایشان همان راه و شیوه مرحوم آخوند ملا حسینقلی همدانی بود. یعنی التزام کامل به شرع اسلام و اینکه سالک تنها از طریق شرع است که می تواند به جایی برسد، حاصل حرفش این بود که بدون عمل به احکام شرع، سالک راه به جائی نمی برد.

آیت الله انصاری (قدس سره) می فرمودند که: تعبیت کامل از علماء شریعت اولین قدم سالک است و خطر مهمی که سالک در این مسیر دارد بدبینی به علماء شریعت است.

ایشان خود بسیار ملتزم و متعبد به شرع بودند، علاوه بر انجام واجبات و ترک محرمات، تمام مستحبات و پرهیز از مکروهات را در حد توان انجام می دادند، همیشه دائم الوضوء بودند که اگر نیمه شب چند بار از خواب بیدار می شد، چشمها را نمی بست بلکه برمی خواست و مجددا وضو می ساخت و سپس به بستر می رفت.

و تقیدش به شرع چنان بود که در سخنانش به جای عبارات عرفا و دراویش از واژه ها و اصطلاحات حدیث و اخبار استفاده می کرد.

آیت الله انصاری (قدس سره) هیچ وقت کسی را که کار نمی کرد و سرباز جامعه بود به سلک شاگردان خود راه نمی داد چون می فرمود: در روایت چنین شخصی لعن شده است.

در سفر و حضر نماز را مقید بود که اول وقت بخوانند و به تمام این موارد دستور می دادند و تاکید داشتند اگر نوافل یومیه و شبانه ترک شد حتما قضای آن بجای آورده شود.

?درکوی بی نشان ها