#دسر_بالرین?

موادلازم:

نشاسته : دو ق غ
آرد سفید : سه ق غ
شیر : یک لیتر
کره : دو ق غ
پودر قند : یک لیوان
وانیل مقداری
پودر کاکائو : سه ق غ
دوبسته بسکوییت پتی بور

طرز تهیه:

همه ی مواد رو بجز کره و وانیل در قابلمه ریخته و روی گاز گذاشته و هم میزنیم تا مانند فرنی شود و در آخر کره و وانیل رو اضافه میکنیم و هم میزنیم .تا مخلوط بشن و گاز رو خاموش میکنیم. تا مواد گرم هست روی یک بیسکوئیت یک ق م از مواد گذاشته و یک بیسکوئیت دیگه روی اون میزاریم و کمی فشار داده تا بچسبه ودر در قالب قرار داده وقتی یک ردیف تموم شد یک لایه از مواد روی اون میکشیم و ردیف بعدی هم به همین صورت تا بیسکوئیت ها تموم بشه و بعد تمام مواد رو روی بیسکوئیت ها میریزیم طوری که بیسکوئیت ها دیده نشن و به مدت یک یا دو ساعت در فریزر قرار داده تا خودش رو بگیره و بعد در آورده و برش داده و تزیین کنید ونوش جان کنید.

.
?پاناکوتای رنگی

ابتدا نصف لیوان شیر و با 2ق.غ پودرژلاتین مخلوط کرده روی بخار کتری میذاریم تا بنماری بشه.حالا ۲/۵شیر رو با ۷ق شکر مخلوط کرده روی حرادت بزنه شکرش حل بشه کافیه.حرارت رو خاموش میکنیم وانیل و اون ژلاتینی که بنماری شده را بهش اضافه میکنیم.
خامه رو با چنگال کمی هم میزنیم تا شل بشه سپس داخل بقیه مواد ریخته و مخلوطش میکنیم. کمی که خنک شد میذاریم یخچال به مدت دو تا سه ساعت که آماده بشه.

#آیت‌_الله_مجتهدی_تهرانی
#تمرین_اخلاص

?در کارهایتان دقّت کنید ببینید که آیا #اخلاص دارید یا نه؟ عمل خالص آن است که نخواهی جز خدا تو را به خاطر آن تشویق کند.

کند.

#سبک_زندگی_به_شیوه_آیت_الله_بهجت

کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره:

فکر می‌کردم سالخورده‌تر که شود، از عبادتش کم می‌شود. مقداری استراحت خواهد کرد.
٩٠ ساله شد، اما عبادتش کم نشد که هیچ، انگار عاشق‌تر هم شده بود.
اگر کار روزمره‌ای پیش می‌آمد، محال بود از عبادتش به‌خاطر آن کار بکاهد.
از خوردن و خوابیدن می‌زد تا به عبادتش برسد.
یکی‌دو ساعت پیش از فجر بیدار بود و به مناجات و استغفار مشغول می‌شد.
تا صبحانه، به‌اختلاف فصل، حدود ۵ یا ۶ ساعت عبادت می‌کرد.
نماز ظهر و عصر با تعقیباتش دو ساعت و نیم طول می‌کشید. سه ساعت و نیم هم وقتش صرف نماز مغرب و عشا، دعاها و نافله می‌شد.

بعد از رحلتشان، حساب کردم، دیدم یازده ـ دوازده ساعت در روز به عبادت مشغول بود.
به مطالعه‌اش، به تدریسش،
به کارهای خانواده هم می‌رسید و از هیچ‌کدام بازنمی‌ماند.
خوب که فکر می‌کردم، می‌دیدم بی‌راه نبود وقتی می‌گفت:
«در طول شبانه‌روز، وقت کم دارم.»

(این بهشت، آن بهشت، ص۶١و۶٢؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت

#سبک_زندگی_به_شیوه_آیت_الله_بهجت

کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره:

فکر می‌کردم سالخورده‌تر که شود، از عبادتش کم می‌شود. مقداری استراحت خواهد کرد.
٩٠ ساله شد، اما عبادتش کم نشد که هیچ، انگار عاشق‌تر هم شده بود.
اگر کار روزمره‌ای پیش می‌آمد، محال بود از عبادتش به‌خاطر آن کار بکاهد.
از خوردن و خوابیدن می‌زد تا به عبادتش برسد.
یکی‌دو ساعت پیش از فجر بیدار بود و به مناجات و استغفار مشغول می‌شد.
تا صبحانه، به‌اختلاف فصل، حدود ۵ یا ۶ ساعت عبادت می‌کرد.
نماز ظهر و عصر با تعقیباتش دو ساعت و نیم طول می‌کشید. سه ساعت و نیم هم وقتش صرف نماز مغرب و عشا، دعاها و نافله می‌شد.

بعد از رحلتشان، حساب کردم، دیدم یازده ـ دوازده ساعت در روز به عبادت مشغول بود.
به مطالعه‌اش، به تدریسش،
به کارهای خانواده هم می‌رسید و از هیچ‌کدام بازنمی‌ماند.
خوب که فکر می‌کردم، می‌دیدم بی‌راه نبود وقتی می‌گفت:
«در طول شبانه‌روز، وقت کم دارم.»

(این بهشت، آن بهشت، ص۶١و۶٢؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت

* غذاخوردن امام با خدمت‌گزاران خود*

✔️ یکی از اهالی بلخ نقل می‌کند روزی در خراسان خدمت امام رضا (ع) شرفیاب بودم که غذا آوردند به دستور امام غلامان و خدمت‌گزاران در یک سفره جمع شدند و خود ان حضرت هم مشغول غذاخوردن با آنها شدند . عرض کردم آیا بهتر نیست دستور فرمایید برای اینها سفره‌های جداگانه‌ای بیندازیم تا خودشان با هم غذا بخورند؟

امام در جوابم فرمودند: «این حرف ها را رها کن!
خدای ما یکی
مادر ما یکی و
پدر ما یکی است
پاداش هر فردی نسبت به اعمال اوست.»

(کافی، شیخ کلینی، ج4، ص220)