خاطره ای از شهید مدافع حرم محمود رضا بیضایی
خاطره ای از شهید مدافع حرم محمود رضا بیضایی
یکی از دوستانش تعریف می کنه
من بستن کمربند ایمنی رو توی سوریه از محمود رضا یاد گرفتم
اول کمربند ایمنی رو می بست و بعد رانندگی میکرد
یکبار بهش گفتم : اینجا که پلیس نیست برای چه کمربند می بندی
گفت : میدانی چقدر زحمت کشیده ام
تا با تصادف نمیرم .
شهدا را یاد کنیم با ذکر صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
فضـایمجـازی
⚠️ فضـایمجـازی
شـاید مجــازی باشـه.
اما هر کلیکش تو پرونده اعمالمون ثبت میشــه…
هــر چــی نـوشتیـم، دیـدیــم، شنیدیـم…
باید پاسخگو باشیـم… ?
#یـــازیـــنــب_کـــبری
❣️یـــازهــرا سـلام الله عـلـیها❣️
#مـــامــلت_شـــهادتــیـم??
اسفند عجب ماهی است!
اسفند عجب ماهی است!
شهادت حمید باکری: ۶ اسفندماه
شهادت حسین خرازی: ۸ اسفندماه
شهادت امیرحاج امینی: ۱۰ اسفندماه
شهادت ابراهیم همت: ۱۷ اسفندماه
شهادت حجت رحیمی: ۱۸ اسفندماه
شهادت حسین برونسی: ۲۳ اسفندماه
شهادت عباس کریمی: ۲۴ اسفندماه
شهادت مهدی باکری: ۲۵ اسفندماه
?سالگرد شهادت همه شهدای عزیز بالاخص شهدای اسفندماه را تبریک و تسلیت عرض می نماییم. ضمنا در اسفندماه هفته ایثار و شهادت هم هست که این موضوع هم به قابلیت این ماه اضافه شده است ?
#جهاد_تبیین
? اول اسفند (۶۴) سالروز شهادت سرباز #امام_زمان(عج)، شهید حجت الاسلام والمسلمین فضل الله محلاتی(ره) است، ایشان نماینده امام(ره) در سپاه بود که همراه جمعی از نمایندگان مجلس و مسئولان، در حال عزیمت به جبهه، هواپیمای شان مورد حمله هواپیمای میگ های عراقی قرار گرفت و سقوط کرد.
?️ویژگى بارز این شهید، عشق و اطاعت محض از امام بود و این علاقه متقابل بود. همسر شهید نقل می کند: «دو سه روز بعد از شهادت حاج آقا، همسر امام تشریف آوردند منزل ما و تا مرا دیدند بوسیدند و گریه کردند و گفتند: «امام در دو شهادت خیلى گریستند و بلند بلند گریه کردند. یکى در شهادت شهید مطهرى بود، یکى هم شهادت شهید محلاتى» ۱۲ روز بعد از شهادت، ما را خدمت امام بردند، ایشان فرمودند: « مثل این که من بازویم را از دست داده ام» و اشک هایشان سرازیر شد و همه ما با گریه امام گریه کردیم.»
?️به احترام این شهید والامقام و ۳۴ شهید دیگر از ۵۰ شهید این حمله که از #روحانیت_انقلابی و مجاهد بودند، اول اسفند به نام «#روز_روحانیت و دفاع مقدس» نام گذارى شد.
?#جهاد_تبیین
☀️#نسال_الله_منازل_الشهدا
دل ڪه هوایے شود...
•••
♥️⃟?دل ڪه هوایے شود…
پرواز است ڪه آسمانیت مے ڪند.
و اگر بال خونیـن داشته باشے دیگر آسمــان، طعم ڪربلا مے گیرد…✨
?بیایید دلها را راهے ڪربلاے جبهه ها ڪنیم…
?️ زیارتنامه “شهــــــداء”
⚘?بسمِ اللّٰهِ الرَّحمٰن الرَّحیم?⚘
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یَا اَولِیاءَ اللہ وَ اَحِبّائَهُ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یَا اَصفِیَآءَ اللہ و َاَوِدّآئَهُ
اَلسَلامُ عَلَیڪُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ
اَلسَلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللہِ
اَلسَلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ اَبے مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِےّ الوَلِےّ النّاصِحِ
اَلسَّلامُ عَلَیڪُم یا اَنصارَ اَبے عَبدِ اللهِ، بِاَبے اَنتُم وَ اُمّے طِبتُم وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتے فیها دُفِنتُم، وَ فُزتُم فَوزًا عَظیمًا فَیا لَیتَنے ڪُنتُ مَعَڪُم فَاَفُوزَ مَعَڪُم…?⚘
✋?#سلام_بر_شهـــــداء✨
هدیه به ارواح طیبه شهــدا، سلامتی وتعجیل در ظهـور مولا صاحب الزمان #صلـــوات?♥️
عاقبت مردی که به زیارت امام حسین (علیهالسلام) نمی رفت!
✨﷽✨
?عاقبت مردی که به زیارت امام حسین (علیهالسلام) نمی رفت!
✍️شخصی از بزرگان هند به قصد مجاورت کربلای معلّی به این شهر آمد و مدت شش ماه در آنجا ساکن شد.در این مدت هیچگاه داخل حرم مطهر نشده بود و هر وقت قصد زیارت داشت، بر بام منزل خود رفته، به آن حضرت سلام میکرد و او را زیارت مینمود.
تا اینکه سرگذشت او را به «سید مرتضی» که از بزرگان آن عصر و مرسوم به «نقیبالاشراف» بود رساندند.سید مرتضی به منزل او رفت و در این خصوص او را سرزنش نمود و گفت: «از آداب زیارت در مذهب اهل بیت (علیهالسلام) این است که داخل حرم شوی و عتبه و ضریح را ببوسی.این روشی که تو داری، برای کسانی است که در شهرهای دور میباشند و دستشان به حرم مطهر نمیرسد.»
آن مرد چون این سخن را شنید گفت: ای «نقیبالاشرف»، از مال دنیا هر چه بخواهی از من بگیر و مرا از رفتن معذور دار.هنگامی که سید مرتضی سخن او را شنید بسیار ناراحت شد و گفت: «من که برای مال دنیا این سخن را نگفتم؛ بلکه این روش را بدعت و زشت میدانم و نهی از منکر واجب است.»وقتی آن مرد این سخن را شنید، آه سردی از جگر پردردش کشید.
سپس از جا برخاست و غسل زیارت کرد و بهترین لباسش را پوشید و پا برهنه و با وقار از خانه خارج شد و با خشوع و خضوع تمام، نالان و گریان متوجه حرم حسینی گردید تا این که به در صحن مطهر رسید…نخست سجده شکر کرد و عتبه صحن شریف را بوسید. سپس برخاست و لرزان، مانند جوجه گنجشکی که آن را در هوای سرد در آب انداخته باشند، بر خود میلرزید و با رنگ و روی زرد، همانند کسی که یک سوم روحش خارج گشته باشد، حرکت میکرد تا اینکه وارد کفش کن شد.
دوباره سجده شکر به جا آورد و زمین را بوسید و برخاست و مانند کسی که در حال احتضار باشد داخل ایوان مقدس گردید و با سختی تمام خود را به در رواق رسانید.چون چشمش به قبر مطهر افتاد، نفسی اندوهناک بر آورد و مانند زن بچه مرده، ناله جانسوزی کشید. سپس به آوازی دلگداز گفت: «اَهَذا مَصرَعِِ سیدُالشهداء؟ اَهَذا مَقتَلُ سیدُالشهداء؟»
«آیا اینجا جای افتادن امام حسین(علیهالسلام) است؟ آیا اینجا جای کشته شدن حضرت سیدالشهداء است…؟»پس از شدت غم و اندوه فریاد کشید و نقش زمین شد و جان به جان آفرین تسلیم نمود و به شهیدان راه حق پیوست…»
مَن مات مِن العشق فقد ماتَ شهیدا …
بأبي أنت و أمي یا أباعبدالله الحسین …
? داستانهای علوی، ج4، ص210/ دارالسلام عراقی، ص301.