#اربعین_کلیمی

…غرض از تصدیع تذکر به اربعین کلیمی است که از اول ذی القعده تا دهم ذی الحجه است.

خنک آنکه در این ایام جمع هر دو سفر کند و میقاتش در قربانگاه عاشقان یعنی منی بود.
در این سه آیه ی کریمه درست تامل شود (( و واعدنا موسی ثلاثین لیله و اتممناها بعشر فتم میقات ربه اربعین لیله …و لما جاء موسی لمیقاتنا و کلمه ربه)) .(( و اذ واعدنا موسی اربعین لیله )) .

و دیگر از غسل توبه ی یکشنبه ذی القعده و خواندن چهار رکعت نماز بعد از آن چنان که مسبوقید و هم در اعمال ماه ذی القعده مفاتیح مذکور است، غفلت نشود.

همچنین از خواندن دو رکعت نماز بین مغرب و عشا در ده شب اول ذی الحجه مفاتیح مسطور است که در هر رکعت بعد از حمد و سوره ی توحید یک بار و آیه ی (( و واعدنا موسی)) نیز یک بار خوانده می شود. عمده حضور است و حضور.

الهی خانه کجا و خداوند خانه کجا ، طائف آن کجا و عارف این کجا. آن سفر جسمانی است و این روحانی. آن برای دولتمند است و این برای درویش. آن اهل و عیال را وداع کند و این ماسوا را.آن ترک مال کند و این ترک جان.سفر آن در ماه مخصوص است و این را همه ماه.آن را یک بار است و این را همه عمر.آن سفر آفاق کند و این سیر انفس.راه آن را پایان است و این را نهایت نبود.آن می رود که برگردد و این می رود تا از او نام و نشانی نباشد. آن فرش پیماید و این عرش.آن مُحرم می شود و این مَحرم.آن لباس احرام می پوشد و این از خود عاری می شود.آن لبیک گوید و این لبیک می شنود. آن تا به مسجد الحرام رسد و این از مسجد الاقصی بگذرد. آن استلام حجر کند و این انشقاق قمر. آن را کوه صفاست و این را روح صفا.سعی آن چند مره بین صفا و مروه است و سعی این یک مره در کشور هستی.آن هروله می کند و این پرواز. آن مقام ابراهیم طلب کند و این مُقام ابراهیم.آن آب زمزم نوشد و این آب حیات. آن عرفات بیند و این عرصات. آن را یک روز وقوف است و این را همه روز. آن یک شب مشعر دارد و این همه شب. آن را یک شب جمع است و این را همه شب. آن از عرفات به مشعر کوچ کند و این از دنیا به محشر. آن درک منی آرزو کند و این ترک تمنا. آن بهیمه قربانی کند و این خویشتن را. آن رمی جمرات کند و این رجم دیو پلید شیطان مرید. آن حلق راس کند و این ترک سر. آن را (( لافسوق و لاجدال فی الحج)) است و این را فی العمر. آن بهشت طلبد و این بهشت آفرین.

لاجرم آن حاجی شود و این ناجی. خنک آنکه حاجی ناجی شود.

? نامه ها برنامه ها؛علامه حسن زاده آملی

⚜️توصیه های حاج محمد اسماعیل #دولابی (رحمة الله علیه) در خصوص زندگی مومنانه:

1?.هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است.

2?. زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذ کر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛ کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به بعدی برسان. اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.

3?. اگر غلام خانه‌زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم؟ این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند. بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم.

4?. گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست.
غصه ها مال گذشته و آینده است. حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه ای؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه.

5?. موت را که بپذیری، همه ی غم و غصه ها می رود و بی اثر می شود. وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی، غصه هایت کم می شود. آمادگی موت خوب است، نه زود مردن. بعد از این آمادگی، عمر دنیا بسیار پرارزش خواهد بود. ذکر موت، دنیا را در نظر کوچک می کند و آخرت را بزرگ. حضرت امیر علیه السلام فرمود:یک ساعت دنیا را به همه ی آخرت نمی دهم. آمادگی باید داشت، نه عجله برای مردن.

?دنیا از منظر رسول الله(ص)؛?
?رسول گرامی اسلام حضرت محمد بن عبدالله (ص) که سنت و سیرت و سریرت او بر مدار وحی و عقل، نظم و نضد یافته است، چون دنیا را به خوبی می شناسد، آن را به روشنی نیز تصویر می کند که در این جا به سه نمونه از سخنان آن حضرت درباره دنیا اشاره می شود: ?"الدنیا دار من لا دار له و مال من لا مال له و لها یجمع من لا عقل له” کسی که از جهت فرهنگی گرفتار فقر و به لحاظ عقل ناب و خردمندی تهیدست است، به سراغ زباله دنیا می رود و به جمع آوری آن می پردازد.?"من زهد فی الدنیا علّمه الله بلا تعلّم و جعله بصیرا” پاداش بی رغبتی در زباله هوا و پلیدی هوس و جزای بی اعتنایی به لهو و لعب و جایزه رهایی از تفاخر و تزین وتکاثر این است که انسان سالک صالح لیاقت شاگردی خدای سبحان را به دست می آورد و از علم الهی بهره می برد و خداوند او را بینا می کند و از صاحب نظر بودن به صاحب بصر شدن ارتقایش می بخشد.?"ما مثلی و مثل الدنیا الا کراکب قال فی ظلّ شجره فی یوم حارّ ثم راح و ترکها / قضیه من و دنیا داستان انسان مسافر و سواری است که چند لحظه از مرکب پیاده شد و زیر سایه درختی در روز گرمی قیلوله نمود و پس از استراحتی کوتاه آن محل را ترک کرد و به سفر خود ادامه داد.

?دنیا از منظر رسول الله(ص)؛?
?رسول گرامی اسلام حضرت محمد بن عبدالله (ص) که سنت و سیرت و سریرت او بر مدار وحی و عقل، نظم و نضد یافته است، چون دنیا را به خوبی می شناسد، آن را به روشنی نیز تصویر می کند که در این جا به سه نمونه از سخنان آن حضرت درباره دنیا اشاره می شود: ?"الدنیا دار من لا دار له و مال من لا مال له و لها یجمع من لا عقل له” کسی که از جهت فرهنگی گرفتار فقر و به لحاظ عقل ناب و خردمندی تهیدست است، به سراغ زباله دنیا می رود و به جمع آوری آن می پردازد.?"من زهد فی الدنیا علّمه الله بلا تعلّم و جعله بصیرا” پاداش بی رغبتی در زباله هوا و پلیدی هوس و جزای بی اعتنایی به لهو و لعب و جایزه رهایی از تفاخر و تزین وتکاثر این است که انسان سالک صالح لیاقت شاگردی خدای سبحان را به دست می آورد و از علم الهی بهره می برد و خداوند او را بینا می کند و از صاحب نظر بودن به صاحب بصر شدن ارتقایش می بخشد.?"ما مثلی و مثل الدنیا الا کراکب قال فی ظلّ شجره فی یوم حارّ ثم راح و ترکها / قضیه من و دنیا داستان انسان مسافر و سواری است که چند لحظه از مرکب پیاده شد و زیر سایه درختی در روز گرمی قیلوله نمود و پس از استراحتی کوتاه آن محل را ترک کرد و به سفر خود ادامه داد.

❁﷽❁

? از #شهدا می‌خواهیم
? که #دست ما را بگیرند…
? مراقب باشیم #یقه ما را نگیرند..!

?اهمیت و ضرورت وجود حجت خدا بر روی زمین

?امام حسن عسکری (علیه السلام) بیان می‌فرمایند:

إن الله تبارك و تعالى لم يخل الأرض منذ خلق آدم ع و لا يُخلّيها إلى أن تقوم الساعة من خجّة لله على خلقه، به يدفع البلاء عن أهل الأرض، و به ينزل الغيث، و به يخرج بركات الأرض.

خداى تبارک و تعالى از زمان آدم (عليه السلام) زمین را خالی از حجت نگذاشته است، و تا روز قیامت نیز خالی از حجت نخواهد گذاشت؛ به واسطه‌ی اوست که بلا را از اهل زمین دفع می‌کند، و به خاطر اوست که باران می‌فرستد، و برکات زمین را بیرون می‌آورد.

?کمال الدین و تمام النعمة ج ۲ ص ۳۸۴