✍️عکس نوشته های قرانی

❓گاهی زندگی بر انسان سخت می‌شود! علت آن چیست؟

?قرآن کریم :
✅«وَمَنْ أَعْرَ‌ضَ عَن ذِكْرِ‌ي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُ‌هُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ» ﴿١٢٤﴾

?و هر كس از ياد من دل بگرداند، در حقيقت، زندگى تنگ [و سختى‌] خواهد داشت، و روز رستاخيز او را نابينا محشور مى‌كنيم.»
?سوره مبارکه طه – آیه 124

??چگونه صحبت کردن را از #قرآن بیاموزیم

? ۱۰ ویژگی یک “سخن خوب” از دیدگاه قرآن کریم:

1⃣ #آگاهانه باشد.
“لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ”

2⃣ #نرم باشد.
“قَوْلاً لَّيِّناً” زبانمان تیغ نداشته باشد.

3⃣ حرفی که می زنیم خودمان هم #عمل کنیم.
“لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ”

4⃣ #منصفانه باشد.
“وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا”

5⃣ حرفمان #مستند باشد.
“قَوْلًا سَدِيدًا” #منطقی حرف بزنیم.

6⃣ کلام #رسا باشد.
” قَوْلاً بَلِیغًا”

7⃣ #زیبا باشد.
“قولوللناس حسنا”

8⃣ #بهترین_کلمات را انتخاب کنیم.
“یَقُولُ الَّتی هِیَ أحْسَن”

9⃣ سخن هایمان روح #معرفت و #جوانمردی داشته باشد.
“و قولوا لهم قولا معروفا”

? همدیگر را با #القاب_خوب صدا بزنیم.
“قولاً كريماً”

✅کمک کنیم تا در جامعه حرف‌های #پاک باب شود.
“هدوا الی الطّیب من القول”

بسم الله الرحمن الرحیم :

? 25 دستورالعمل برای ﭘﻮﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺳﻌﺎﺩﺕ از صادق آل محمد (علیهم السلام)

۱. طلَبْتُ الْجَنَّةَ فَوَجَدْتُهَا فِي السَّخَاءِ،
? بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در بخشندگى و جوانمردى يافتم.

۲.وَ طَلَبْتُ الْعَافِيَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الْعُزْلَةِ،
? و تندرستى و رستگارى را جستجو نمودم، پس آن را در گوشهگيرى (مثبت و سازنده) يافتم.

۳. و طَلَبْتُ ثِقْلَ الْمِيزَانِ فَوَجَدْتُهُ فِي شَهَادَةِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ،
? و سنگينى ترازوى اعمال را جستجو نمودم، پس آن را در گواهى به يگانگى خدا تعالى و رسالت حضرت محمد (ص) يافتم.

۴.وَ طَلَبْتُ السُّرْعَةَ فِي الدُّخُولِ إِلَى الْجَنَّةِ فَوَجَدْتُهَا فِي الْعَمَلِ لِلَّهِ تَعَالَى،
? سرعت در ورد به بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در كار خالصانه براى خداى تعالى يافتم.

۵. و طَلَبْتُ حُبَّ الْمَوْتِ فَوَجَدْتُهُ فِي تَقْدِيمِ الْمَالِ لِوَجْهِ اللَّهِ،
? و دوست داشتن مرگ را جستجو نمودم، پس آن را در پيش فرستادن ثروت (انفاق) براى خشنودى خداى تعالى يافتم.

۶. وَ طَلَبْتُ حَلَاوَةَ الْعِبَادَةِ فَوَجَدْتُهَا فِي تَرْكِ الْمَعْصِيَةِ،
? و شيرينى عبادت را جستجو نمودم، پس آن را در ترك گناه يافتم.

۷. وَ طَلَبْتُ رِقَّةَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهَا فِي الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ،
? و رقت (نرمى) قلب را جستجو نمودم، پس آن را در گرسنگى و تشنگى (روزه) يافتم.

۸. و طَلَبْتُ نُورَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِي التَّفَكُّرِ وَ الْبُكَاءِ،
? و روشنى قلب را جستجو نمودم، پس آن را در انديشيدن و گريستن يافتم.

۹. و طَلَبْتُ الْجَوَازَ عَلَى الصِّرَاطِ فَوَجَدْتُهُ فِي الصَّدَقَة،
? و (آسانى) عبور بر صراط را جستجو نمودم، پس آن را در صدقه يافتم.

۱۰. وَ طَلَبْتُ نُورَ الْوَجْهِ فَوَجَدْتُهُ فِي صَلَاةِ اللَّيْلِ،
? و روشنى رخسار را جستجو نمودم، پس آن را در نماز شب يافتم.

۱۱. و طَلَبْتُ فَضْلَ الْجِهَادِ فَوَجَدْتُهُ فِي الْكَسْبِ لِلْعِيَالِ،
? و فضيلت جهاد را جستجو نمودم، پس آن را در به دست آوردن هزينه زندگى زن و فرزند يافتم.

۱۲. و طَلَبْتُ حُبَّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَجَدْتُهُ فِي بُغْضِ أَهْلِ الْمَعَاصِي،
? و دوستى خداى تعالى را جستجو كردم، پس آن را در دشمنى با گنهكاران يافتم.

۱۳.و طَلَبْتُ الرِّئَاسَةَ فَوَجَدْتُهَا فِيالنَّصِيحَةِ لِعِبَادِ اللَّهِ،
? و سرورى و بزرگى را جستجو نمودم، پس آن را در خيرخواهى براى بندگان خدا يافتم.

۱۴ ۰ و طَلَبْتُ فَرَاغَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِي قِلَّةِ الْمَالِ،
? و آسايش قلب را جستجو نمودم، پس آن را در كمى ثروت يافتم.

۱۵. وَ طَلَبْتُ عَزَائِمَ الْأُمُورِ فَوَجَدْتُهَا فِي الصَّبْرِ،
? و كارهاى پر ارزش را جستجو نمودم، پس آن را در شكيبايى يافتم.

۱۶.وَ طَلَبْتُ الشَّرَفَ فَوَجَدْتُهُ فِي الْعِلْمِ
? و بلندى قدر و حسب را جستجو نمودم، پس آن را در دانش يافتم.

۱۷.وَ طَلَبْتُ الْعِبَادَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الْوَرَعِ،
? و عبادت در جستجو نمودم، پس آن را در پرهيزكار يافتم .

۱۸. طَلَبْتُ الرَّاحَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الزُّهْدِ،
? و آسايش را جستجو نمودم، پس آن را در پارسايى يافتم.

۱۹. وَ طَلَبْتُ الرِّفْعَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي التَّوَاضُعِ،
? برترى و بزرگوارى را جستجو نمودم، پس آن را در فروتنى يافتم.

۲۰. وَ طَلَبْتُ الْعِزَّ فَوَجَدْتُهُ فِي الصِّدْقِ،
? و عزت (ارجمندى) را جستجو نمودم، پس آن را در راستى و درستى يافتم.

۲۱ . وَ طَلَبْتُ الذِّلَّةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الصَّوْمِ،
? و نرمى و فروتنى را جستجو نمودم، پس آن را در روزه يافتم.

۲۲. وَ طَلَبْتُ الْغِنَى فَوَجَدْتُهُ فِي الْقَنَاعَة،
? و توانگرى را جستجو نمودم، پس آن را در قناعت يافتم.

۲۳ .وَ طَلَبْتُ الْأُنْسَ فَوَجَدْتُهُ فِي قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ،
? و آرامش و همدمى را جستجو نمودم، پس آن را در خواندن قرآن يافتم.

۲۴ . و طَلَبْتُ صُحْبَةَ النَّاسِ فَوَجَدْتُهَا فِي حُسْنِ الْخُلُقِ،
? و همراهى و گفتگوى با مردم را جستجو نمودم، پس آن را در خوشخويى يافتم.

۲۵ .وَ طَلَبْتُ رِضَى اللَّهِ فَوَجَدْتُهُ فِي بِرِّ الْوَالِدَيْن،
? و خوشنودى خدا تعالى را جستجو نمودم، پس آن را در نيكى به پدر و مادر يافتم.

? منبع: مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج12، ص:174

بسم الله الرحمن الرحیم :

? 25 دستورالعمل برای ﭘﻮﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺳﻌﺎﺩﺕ از صادق آل محمد (علیهم السلام)

۱. طلَبْتُ الْجَنَّةَ فَوَجَدْتُهَا فِي السَّخَاءِ،
? بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در بخشندگى و جوانمردى يافتم.

۲.وَ طَلَبْتُ الْعَافِيَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الْعُزْلَةِ،
? و تندرستى و رستگارى را جستجو نمودم، پس آن را در گوشهگيرى (مثبت و سازنده) يافتم.

۳. و طَلَبْتُ ثِقْلَ الْمِيزَانِ فَوَجَدْتُهُ فِي شَهَادَةِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ،
? و سنگينى ترازوى اعمال را جستجو نمودم، پس آن را در گواهى به يگانگى خدا تعالى و رسالت حضرت محمد (ص) يافتم.

۴.وَ طَلَبْتُ السُّرْعَةَ فِي الدُّخُولِ إِلَى الْجَنَّةِ فَوَجَدْتُهَا فِي الْعَمَلِ لِلَّهِ تَعَالَى،
? سرعت در ورد به بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در كار خالصانه براى خداى تعالى يافتم.

۵. و طَلَبْتُ حُبَّ الْمَوْتِ فَوَجَدْتُهُ فِي تَقْدِيمِ الْمَالِ لِوَجْهِ اللَّهِ،
? و دوست داشتن مرگ را جستجو نمودم، پس آن را در پيش فرستادن ثروت (انفاق) براى خشنودى خداى تعالى يافتم.

۶. وَ طَلَبْتُ حَلَاوَةَ الْعِبَادَةِ فَوَجَدْتُهَا فِي تَرْكِ الْمَعْصِيَةِ،
? و شيرينى عبادت را جستجو نمودم، پس آن را در ترك گناه يافتم.

۷. وَ طَلَبْتُ رِقَّةَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهَا فِي الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ،
? و رقت (نرمى) قلب را جستجو نمودم، پس آن را در گرسنگى و تشنگى (روزه) يافتم.

۸. و طَلَبْتُ نُورَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِي التَّفَكُّرِ وَ الْبُكَاءِ،
? و روشنى قلب را جستجو نمودم، پس آن را در انديشيدن و گريستن يافتم.

۹. و طَلَبْتُ الْجَوَازَ عَلَى الصِّرَاطِ فَوَجَدْتُهُ فِي الصَّدَقَة،
? و (آسانى) عبور بر صراط را جستجو نمودم، پس آن را در صدقه يافتم.

۱۰. وَ طَلَبْتُ نُورَ الْوَجْهِ فَوَجَدْتُهُ فِي صَلَاةِ اللَّيْلِ،
? و روشنى رخسار را جستجو نمودم، پس آن را در نماز شب يافتم.

۱۱. و طَلَبْتُ فَضْلَ الْجِهَادِ فَوَجَدْتُهُ فِي الْكَسْبِ لِلْعِيَالِ،
? و فضيلت جهاد را جستجو نمودم، پس آن را در به دست آوردن هزينه زندگى زن و فرزند يافتم.

۱۲. و طَلَبْتُ حُبَّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَجَدْتُهُ فِي بُغْضِ أَهْلِ الْمَعَاصِي،
? و دوستى خداى تعالى را جستجو كردم، پس آن را در دشمنى با گنهكاران يافتم.

۱۳.و طَلَبْتُ الرِّئَاسَةَ فَوَجَدْتُهَا فِيالنَّصِيحَةِ لِعِبَادِ اللَّهِ،
? و سرورى و بزرگى را جستجو نمودم، پس آن را در خيرخواهى براى بندگان خدا يافتم.

۱۴ ۰ و طَلَبْتُ فَرَاغَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِي قِلَّةِ الْمَالِ،
? و آسايش قلب را جستجو نمودم، پس آن را در كمى ثروت يافتم.

۱۵. وَ طَلَبْتُ عَزَائِمَ الْأُمُورِ فَوَجَدْتُهَا فِي الصَّبْرِ،
? و كارهاى پر ارزش را جستجو نمودم، پس آن را در شكيبايى يافتم.

۱۶.وَ طَلَبْتُ الشَّرَفَ فَوَجَدْتُهُ فِي الْعِلْمِ
? و بلندى قدر و حسب را جستجو نمودم، پس آن را در دانش يافتم.

۱۷.وَ طَلَبْتُ الْعِبَادَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الْوَرَعِ،
? و عبادت در جستجو نمودم، پس آن را در پرهيزكار يافتم .

۱۸. طَلَبْتُ الرَّاحَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الزُّهْدِ،
? و آسايش را جستجو نمودم، پس آن را در پارسايى يافتم.

۱۹. وَ طَلَبْتُ الرِّفْعَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي التَّوَاضُعِ،
? برترى و بزرگوارى را جستجو نمودم، پس آن را در فروتنى يافتم.

۲۰. وَ طَلَبْتُ الْعِزَّ فَوَجَدْتُهُ فِي الصِّدْقِ،
? و عزت (ارجمندى) را جستجو نمودم، پس آن را در راستى و درستى يافتم.

۲۱ . وَ طَلَبْتُ الذِّلَّةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الصَّوْمِ،
? و نرمى و فروتنى را جستجو نمودم، پس آن را در روزه يافتم.

۲۲. وَ طَلَبْتُ الْغِنَى فَوَجَدْتُهُ فِي الْقَنَاعَة،
? و توانگرى را جستجو نمودم، پس آن را در قناعت يافتم.

۲۳ .وَ طَلَبْتُ الْأُنْسَ فَوَجَدْتُهُ فِي قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ،
? و آرامش و همدمى را جستجو نمودم، پس آن را در خواندن قرآن يافتم.

۲۴ . و طَلَبْتُ صُحْبَةَ النَّاسِ فَوَجَدْتُهَا فِي حُسْنِ الْخُلُقِ،
? و همراهى و گفتگوى با مردم را جستجو نمودم، پس آن را در خوشخويى يافتم.

۲۵ .وَ طَلَبْتُ رِضَى اللَّهِ فَوَجَدْتُهُ فِي بِرِّ الْوَالِدَيْن،
? و خوشنودى خدا تعالى را جستجو نمودم، پس آن را در نيكى به پدر و مادر يافتم.

? منبع: مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج12، ص:174

♨️سوال:

?آیا در میان شاگردان امام باقر و امام صادق علیهما السلام از زنان هم کسی بوده است؟

✍️پاسخ:

✅در ميان خيل عظيم شاگردان امام باقر و امام صادق (عليهما‌السلام) زنانی به چشم مي‌خورند،که به محضر معصومين(عليهم‌السلام) رسيده و از سخنان آنان استفاده کرده و اندوخته‌هاي خود را به ديگران منتقل مي‌کرده‌اند. در ادامه به برخي از شاگردان و راويان امام صادق (عليهما‌السلام) در ميان زنان اشاره می کنیم.

یکی از این شاگردان «حُبابه والبیّه» است.

حبابه بانویی مومن و دانشمند بود که خداوند عمری طولانی به او عطا کرد. حبابه محضر چندین امام را درک کرد و از دریای علمشان استفاده فراوان کرد. حبابه سال ها به زنان شیعه درس دین می داد و به سوالات شرعی شان پاسخ می گفت.

در ضمن او بسیار نکته سنج و دقیق بود. از داوود رقّی روایت شده که: «روزی به همراه چند نفر در خدمت امام صادق(ع) بودیم که حبابه وارد شد و مسائل مختلفی از حلال و حرام از حضرت پرسید.

ما از سوالات ظریف و دقیق او تعجب کردیم. حضرت فرمود: آیا تا به حال از این مسائل که حبابه پرسید، سوالات بهتر و دقیقتری شنیده بودید؟ عرض کردیم: فدایت شویم به درستی که چشم و دل ما روشن شد…»

از دیگر بانوان شاگرد امام جعفرصادق(ع) دو خواهر به نام «سعیده» و «مَنّت» دختران ابی عمیر بودند. این دو بانوی بسیار مومن و پرهیزگار سال ها از محضر امام استفاده کرده و دانش فراوانی کسب کرده بودند. هر دو جزء راویان حدیث و معلم بانوان هم عصر خود بودند. روایت شده که سعیده بنت ابی عمیر زیاد به مسجد النبی میرفت و بر پیامبر(ص) درود می فرستاد.

در واقع بانوان تربیت شده در محضر امام خود تبدیل به رسانه ای برای انتقال مفاهیم عمیق شیعی به سایر بانوان مسلمان بودند و اینچنین معارف شیعه در میان امت رسول الله تا به امروز باقی مانده است…

?منابع:
۱-«محدثات شیعه»، تالیف دکتر نهلا غروی نائینی، انتشارات دانشگاه تربیت مدرس، چاپ اول ۱۳۷۵٫ش، صفحات ۲۰۶ و ۲۷۶
۲-«اصحاب امام صادق(ع)»، نوشته علی محدث زاده، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول ۱۳۷۳٫ش، صفحات ۱۴۰، ۱۴۳ و ۲۲۷
۳-«آشنایی با حوزه های علمیه شیعه در طول تاریخ»، نوشته سید حجت موحدابطحی، انتشارات نشاط(اصفهان)، چاپ اول ۱۳۶۵٫ش، ص ۱۸۸.

?چرا هر رکعت نماز دو سجده دارد؟

✍️از امیرالمومنین على(ع) از فلسفه سجده اول سؤال شد، حضرت فرمود:

✅سجده اول به اين معنا است که خدايا اصل ما از خاک است. و معناى سر برداشتن از سجده اين است که خدايا ما را از خاک خارج کردى.و معناى سجده دوم، اين است که خدايا دو باره ما را به خاک برمى گردانى. و سربرداشتن از سجده دوم به معناى اين است که خدايا يک بار ديگر در قيامت از خاک بيرونمان خواهى آورد…

?علل‌الشرايع،شيخ‌صدوق،ج۱،ص۲۶۲