قرآن در آغاز سوره هود مى‌فرماید:

و ان استغفروا ربکم ثم توبوا الیه

و از پروردگار خود آمرزش بطلبید، سپس به سوى او بازگردید.

آوردن استغفار و توبه در یک آیه، حاکى از آن است که این دو با هم تفاوت دارند، اولى به معنى شستشو و دومى به معنى کسب کمالات است. انسان نخست باید خود را از گناهان پاک سازد و سپس خود را به اوصاف الهى بیاراید، نخست هرگونه معبود باطل را از قلب خود بزداید و سپس معبود حق را در آن جاى دهد،

به قول حافظ:

تا نفس، مبرّا ز نواهى نکنى دل، آئینه نور الهى نکنى

استغفار و توبه در قرآن

در قرآن، ذات پاک خداوند، ۹۱ بار غفور، «بسیار آمرزنده» و ۵ بار غفّار، «بسیار بخشنده» یاد شده و در آیات بسیارى، مردم به استغفار و طلب آمرزش از درگاه خدا دعوت شده‌اند. و بیش از ۸۰ بار سخن از توبه و پذیرش توبه به میان آمده است.

در اینجا به ذکر چند آیه مى‌پردازیم:

تعبیراتى که در این آیه آمده مانند: «بندگان من»، «ناامید نشوید»، «رحمت خدا»، «آمرزش همه گناهان»، «غفور و رحیم بودن خدا»؛ همه حکایت از وسعت دامنه استغفار و پذیرش توبه و گستردگى رحمت الهى مى‌کند، به خصوص تعبیر به “عبادى”؛ «بندگان من»، که بیانگر آن است که همه از خوب و بد، بندگان خدا هستند و خداوند به آنها آنچنان مهربان است که آنها را بندگان خودش خوانده است. بنابراین چشم‌انداز امید به آمرزش، بسیار وسیع و گسترده است.

۱- والّذین اِذا فَعَلوا فاحِشَه اَو ظلموا اَنفُسهم ذکروا الله فَاستَغفروا لِذُنوبِهم

و از نشانه‌هاى پرهیزکاران آن است که: هرگاه مرتکب عمل زشتى شوند، یا به خود ستم کنند، به یاد خدا مى‌افتند و براى گناهان خود از خدا طلب آمرزش مى‌کنند.

۲- و من یَعمَل سُوء او یَظلِم نَفسَه ثُمّ یَستغفِرِ الله یَجد الله غَفوراً رَحیماً

کسى که کار بدى انجام دهد، یا به خود ستم کند، سپس از خداوند طلب آمرزش نماید، خداوند را آمرزنده و مهربان خواهد یافت.

۳- وعد الله الّذینَ آمَنوا و عَمِلوا الصّالِحاتِ لَهم مَغفِرهٌ و اجرٌ عظیم

خداوند به آنها که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند وعده آمرزش و پاداش عظیمى داده است.

۴- قُل یا عِبادِىَ الَّذینَ اسرفُوا على اَنفُسهِم لا تَقْنطوا مِن رَحمَه الله إنّ الله یَغفرُ الذُّنوبَ جَمیعاً إنَّه هو الغَفورُ الرّحیم

بگو اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید، از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را مى‌آمرزد و او بسیار بخشنده و مهربان است.

چگونه توبه کنیم ؟

از نشانه‌هاى رحمت و لطف وسیع الهى، نعمت توبه و پذیرش آن از سوى خداوند، توبه به معنى ترک گناه، بازگشت به سوى خدا و عذرخواهى در پیشگاه خداوند است.

شرایط توبه کردن در اسلام

ترک گناه
پشیمانى از گناه
تصمیم بر انجام ندادن دوباره گناه
تلافى و جبران گناه

توبه همچون بیرون آوردن لباس چرکین از بدن و پوشیدن لباس پاک و تمیز است. توبه همچون شستشوى بدن آلوده و عطر زدن است.

آداب توبه

توبه آداب خاصی دارد که باید آن را از مستحبات توبه دانست که عبارتند از:
۱- سه روز روزه گرفتن
۲- غسل توبه
۳- خواندن دو یا چهار رکعت نماز
۴- دعاهای توبه
۵- خود را مقید به نماز اوّل وقت کردن.
۶- با دوستان مؤمن رفت و آمد کنید و از رفاقت با افراد بدنام و فاسد پرهیز نمایید.
۸-دعاهای توبه ای را که از ائمه معصومین وارد شده است، به ویژه دعاهای صحیفه سجادیه، مخصوصاً دعای ۳۱ و یا مناجات خمسْ عشر، به خصوص مناجات تائبین را بخوانید.
۹- هر روز صبح بعد از نماز و هر شب هنگام خوابیدن، پس از خواندن دو رکعت نماز از خدا بخواهید که شما را در پیمان توبه موفق بدارد،
۱۰- از توسل به چهارده معصوم علیهم السلام به خصوص توسل به امام زمان علیه السلام غافل نشوید

?سه ویژگی یک طلبه و حوزۀ علمیه خوب

?مدرسه خوب، مدرسه ای نیست که طلاب در آن فقط علم نافع بیاموزند. بلکه باید فضایی برنامه‌ریزی شده و هدفمند برای رشد شخصیت و خودساخته شدن طلاب باشد. سه روحیۀ اساسی «استقلال، ادب و تعاون» باید به صورت طبیعی در طلاب یک مدرسه خوب رشد کند. مدرسه علمیۀ خوب، از «نظام، ساختار، آداب و قوانینی» برخوردار است که به صورت طبیعی طلاب را در سه روحیه و ویژگی اساسی «استقلال، ادب و تعاون» رشد می دهد.

?علیرضا پناهیان - ۹۶/۰۶/۲۲

?سه ویژگی یک طلبه و حوزۀ علمیه خوب

?مدرسه خوب، مدرسه ای نیست که طلاب در آن فقط علم نافع بیاموزند. بلکه باید فضایی برنامه‌ریزی شده و هدفمند برای رشد شخصیت و خودساخته شدن طلاب باشد. سه روحیۀ اساسی «استقلال، ادب و تعاون» باید به صورت طبیعی در طلاب یک مدرسه خوب رشد کند. مدرسه علمیۀ خوب، از «نظام، ساختار، آداب و قوانینی» برخوردار است که به صورت طبیعی طلاب را در سه روحیه و ویژگی اساسی «استقلال، ادب و تعاون» رشد می دهد.

?علیرضا پناهیان - ۹۶/۰۶/۲۲

❌ دوستانِ نادانِ علی(علیه السلام) می گفتند او ۲۵ سال خانه نشین شد ❌

? … در همین جا تعبیرهای زشت و ناشایستی از طرفِ دوستان نادان علی(علیه السلام) می شود که شایسته ی او نیست؛ از جمله اینکه می گویند علی(علیه السلام) بیست و پنج سال #خانه_نشین شد! بلکه علی یک روز هم خانه نشین نشد.

❌ آن کسانی که برنامه شان خانه نشینی است وزندگی شان باخانه نشینی می گذرد، سکوت علی را، سطح عالی فرود آمدن را، خانه نشینی نام داده اند، ولی این خانه نشینی نبود.

♨️ در همان روزی هم که صحبت خلافت علی بود، میگفت من همچنان که تاکنون مورد #مشورت بودم، #فرد_دوم_قدرت بودم، حالا هم همان طور باشم. پس علی دربیست و پنج سال، فردِدوم قدرت بود. یک عضوی ازاعضای جامعه ی اسلامی بود وآن هم عضوی آنچنان بزرگ، آنچنان نیرومند، آنچنان روشن بین. و یک چنین عضوی حق ندارد خانه نشین باشد.

⭕️ خانه نشین بودیعنی چه؟ یعنی می آمد درمسجد نمازش رامی خواند، بعد برمی گشت خانه،مشغول عبادت می شد یامشغول خانه داری می شد؟ این طوری بود؟ نه! زندگی علی این راگواهی نمی کند؛ خانه نشین نبود.فقط در #راس_قدرت قرارنگرفت. البته دشمنان مخصوصی داشت که سعی می کردند اوراکناربزنند وبه بازی نگیرند وکاردستش ندهند، اما مگرهرچه دشمن خواست، آدم مجبور است آن راتحمل کند؛ علی تحمل نمی کرد. درصحنه #اجتماع بود.

? منبع: انسان۲۵۰ساله/حلقه ی سوم/ ص۱۳۴

☘️هیچ امامی از متن جامعه کناره گیری نکرده است
همیشه تا جایی که می توانستند بیشترین تاثیر گذاری رو داشته باشند ورود می کردند.

?مراقب اندیشه اسلام متحجران و سکولاران باشیم

♨️سوال:

?چرا آدم ها از قيامت، ميترسند؟

✍️پاسخ:

✅ترس از قیامت به دو علت ممکن است رخ دهد. یکی ناشناخته بودن این موضوع برای انسان. و یکی به خاطر ترس از عواقب اعمالی که مرتکب شده ایم.

?انسان ها به طور معمول از امور ناشناخته ترس دارند و این یک امر طبیعی ست.

?اما با مطالعه در مورد قیامت و نتایج اعمالی که در دنیا مرتکب شده ایم، می توان اعمال و رفتار را کنترل کرده و در مسیر رضایت حق تعالی قرار داد.

✨در کنار این ترس هم باید نسبت به لطف ومرحمت خداوند توجه داشت و مراقب باشیم که خوف و رجاء با هم برابر باشند.

? امام صادق علیه السلام فرمودند: «اَرج الله رَجاءَ لایجرّئک عَلی مَعصیتِه و خَف اللهَ خوفاً لا یؤیسُک مِن رَحمته؛

به خداوند امیدوار باش، امیدی که تو را بر انجام معصیتش جرات نبخشد و از خداوند بیم داشته باش بیمی که تو را از رحمتش ناامید نگرداند.» جامع الاخبار(شعیری) ص 98