⬅️ قابل تامل . . . !!!
⛅️⛅️⛅️⛅️⛅️⛅️⛅️⛅️

بسم الله الرحمن الرحیم

?دیشب گریه کردم برای علی (ع)
مردم آن دوران چقدر ناسپاس بودند

☀️مردمی که علی (ع) کنارشان بود ولی اورا نشناختند و قدرش را ندانستند

☀️مردمی که وقتی علی (ع) در مسجد ضربت خورد گفتند مگر علی نماز می خواند؟

☀️مردم فقیری که سالها، علی (ع) برایشان نیمه های شب غذا می برد و بعد از شهادتش فهمیدند آن شخص علی (ع) بود

برای مردمی که علی (ع) از دست آنها درد و دلهایش را به چاه می گفت

⭕️در آخر بعد از لعن برای بدبخترین نامرد عالم از ازل تا ابد، یعنی ابن ملجم،

چگونه راضی شد علی (ع) این قرآن ناطق را به شهادت برساند؟

مگر علی را چگونه به این مردم معرفی کرده بودند؟

?در آخر قرآن سر گرفتن وقتی به آخرین امام رسیدم و ۱۰ مرتبه بالحجه بالحجه گفتم…
⛅️برای خودمان گریه کردم که مردم دوران امام زمان خودمان هستیم و امام زمانمان، همچون علی مظلوم و ناشناخته…

از هجر تـو بیقرار بـودن تا کی؟
بازیچه روزگـار بـودن تا كـی؟

ترسم كه چراغ عمر گردد خاموش
دور از تو به انتظار بودن تا كـی؟

ما را كه به خدمتت رسیدن سخت است
دیدن همه را، تورا ندیدن سخت است

بارِ غم تو به جـان كـشیدن آسان
از دشمن تو طعنه شنیدن سخت است

الّلهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج
?☀️?☀️?☀️?☀️

شفا یافته در مسجد مقدس جمکران

یکی، یکی خادم ها را در آغوش می گرفت و می بوسید.
همه ی وجودش را هیجانی عجیب فرا گرفته بود.

قصه را که پرسیدند از تصادفش گفت؛
از پاهایی که فلج شده بود،
از توسل های شبانه برای شفا گرفتن،
و از سفرش به مسجد مقدس جمکران.
ظهر آن روز با حالی خوش متوسل شده بود به امام عصر (علیه السلام).

خیلی زود نوری عجیب و بویی خوش، توجهش را جلب کرده بود.
صاحبِ جمکران را دید در کنار قمر بنی هاشم (علیه السلام).

سر از پا نمی شناخت.
همه ی وجودش غرق تماشا شده بود.
صاحب زمین و زمان فرمود:
تو خوب شدی! برو به بقیه هم بگو که برای فرجم دعا کنند.

منبع:
? ملاقات با امام زمان (علیه السلام) در مسجد مقدس جمکران، ص۱۷۵

#خطر_نفس

هیچوقت خودمون رو زیادی تحویل نگیریم، و فکر نکنیم خیلی آدم خوبی هستیم.

اصلاً شرط کمال اینه که، اگر همه مردم ما رو کامل دونستند، ما خودمون رو کامل ندونیم، و مدام این نفس سرکش رو سرزنش کنیم.

خطرِ هوای نفس رو جدّی بگیریم.

در روایات به ما گفتند: راضی بودن از نفس، بزرگ ترین دام شیطان است.

پیغمبری مثل یوسف، با اونهمه پاکی میگه: «مٰا أُبَرِّئُ نَفْسِی» من خودم و نفس خودم رو تبرئه نمی‌کنم، و اگر هم گناه نکردم لطف خدا بوده:

وَ مٰا أُبَرِّئُ نَفْسِی إِنَّ اَلنَّفْسَ لَأَمّٰارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاّٰ مٰا رَحِمَ رَبِّی إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَحِیمٌ (یوسف/۵۳)

من نفس خود را تبرئه نمی‌کنم، چرا که نفسِ آدمی بدون شک، همواره به بدی امر می‌کند، مگر آن که پروردگارم رحم کند، که همانا پروردگار من آمرزنده مهربان است.

اگر رحمت و لطف خدا نباشه، و یک لحظه به حال خودمون رها بشیم، سقوط حتمی است.

نزدیک افطار است
ميان سفره لطفت
ميان سجده سبزت
ميان ربناي دست پر مهرت
اگر بر خاطرت رد شد
خيال من
دعايم کن که محتاج
دعايم من
#التماس_دعا❣️

پروردگارا …❣️

در اين شب های معنوی ماه مبارک رمضان?

✨ به ما توفیق ده تا از
✨ کسانے باشیم ڪه در این ماه
✨ بهشون یه نگاه دیگه اے دارے

✨ کمکم کن تا بتونم اونے باشـم
✨ که تو میخواے

✨آمیـــن یا رَبَّ العالَمِین❣️