اینکه مدام از تو دَم میزنم
اینکه شده ای همراه لحظه لحظه زندگےام…
اینکه بے #تُ، آرام و قرار ندارم را
#بر_من_ببخش….
من به یقین رسیده ام
که #تو بهتر از فرشته ها به کمک ما
زمین گیرها مےآیی
برای همین
تو را به صاحب این ایام قسم مےدهم
دستمونو بگیری
از این منجلاب دنیا بکشی بالا…

#رفیق_شھیدم…
#شهید_محمودرضا_بیضائی ?

بخوان دعای فرج را دعا اثر دارد
دعا کبوتر عشق است بال و پر دارد

اللهم عجل لولیک الفرج

#آشنایی_با_کریم_اهل_بیت_ع

ریحانه نبی اسلام
رسول خدا (ص) در مواردی از حسن (ع) و برادرش حسین (ع) به ریحانه تعبیر می‌کند، آن جا که می‌فرماید:
«و ریحانتای: الحسن والحسین‌؛ حسن و حسین دو ریحانه منند.»
و نیز فرمودند: «الحسن والحسین ریحانتای من الدنیا؛ حسن (ع) و حسین (ع) دو ریحانه من در دنیایند.»

#السلام_علیک_یا_سبط_اکبر_ع

?فرازی از فرمایشات شیخ رجبعلی خیاط

بطری وقتی پر است و می‌خواهی خالی‌اش کنی، خمش می‌کنی.

هر چه خم شود، خالی‌تر می‌شود، اگر کاملا رو به زمین گرفته شود، سریع‌تر خالی می‌شود.

#دل آدم هم همین طور است، گاهی وقت‌ها پر می‌شود از غم، از غصه، …
#قرآن می‌گوید:
هر گاه #دلت پر شد از غم و غصه‌ها؛ خم شو و به خاک بیفت؛

وَكُن مِّنَ السَّاجِدِین.
سجده کن؛ ذکر #خدا بگو، این موجب می‌شود تو خالی شوی، تخلیه شوی، سبک شوی

?کیمیای محبت

روئیدن رطب بر نخل خشکیده
امام جعفر صادق علیه السلام فرمود:
حضرت امام حسن مجتبی صلوات اللّه علیه در یکی از سفرهای خود برای حجّ عمره، بعضی از افرادی که معتقد به امامت زبیر بودند؛ حضرت را همراهی می کردند.

پس کاروانیان در مسیر راه خود، در محلّی جهت استراحت فرود آمدند؛ و در آن مکان درخت خرمای خشکیده ای وجود داشت که در أثر بی آبی و تشنگی خشک شده بود.

حضرت کنار آن درخت خرما رفت و نشست، در این اثنا یکی از افراد کاروان به آن حضرت نزدیک حضرت شد؛ و کنارش نشست.

بعد از آن که مقداری استراحت کردند، آن شخص که معتقد به امامت زبیر بود سر خود را بالا کرد و پس از نگاهی به شاخه های خشکیده نخل، گفت: ای کاش این نخل رطب می داشت؛ و مقداری از آن را میل می کردیم.
امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود: آیا اشتها و علاقه به آن داری؟

آن شخص زبیری گفت: آری، پس حضرت دست های مبارک خود را به سوی آسمان بلند کرد و دعائی را زمزمه نمود.

ناگهان در یک چشم به هم زدن، نخل خشکیده؛ سبز و شاداب گردید و در همان حال رطب های بسیاری بر آن روئید.
در همین موقع ساربانی که همراه قافله بود و کاروانیان از او شتر کرایه کرده بودند، هنگامی که این کرامت و معجزه را دید، در کمال حیرت و تعجّب گفت: این سحر و جادوی عجیبی است
امام علیه السلام فرمود: خیر، چنین نیست؛ بلکه دعای فرزند پیغمبر صلی الله علیه و آله است که مستجاب گردید.
و سپس افراد کاروانی که همراه حضرت بودند، همگی از آن خرماهای تازه خوردند.
و آن درخت تا مدّت ها سبز و خرّم بود و مردمان رهگذر از خرماهای آن استفاده می کردند.

?اصول کافی: ج 1، ص 462

?کی خزانم میشود مولا بهار⁉️
♻️کی کناره میرودگرد و غبار⁉️

?یک سؤال از طعمِ بغض واَشک و آه
♻️کی به پایان میرسداین انتظار⁉️

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج