شايست‌ها و ناشايست‌ها
? عصر غیبت
??شايست‌ها و ناشايست‌ها
⚠️ هشدار
امام رضا عليه السلام مي‌فرمايند: «برخي از کساني که مودّت و دوستي ما اهل بيت را دستاويز ساخته اند، زيان و فتنه انگيزي شان بر شيعيان ما از دجّال (دجّال از کلمه «دَجَلَ» مشتق شده است، به معناي حق را به باطل آلودن، پوشاندن حق، خدعه و دروغ است. دجّال صفت مردي است که قبل از ظهور حضرت مهدي عليه السلام خروج مي‌کند ؛ ولي آن حضرت فعاليتهاي او را عقيم و توطئه هايش را خنثي مي‌سازد.) بيشتر است».
پرسيدند: اي فرزند رسول خدا! چرا فتنه شان از دجّال بيشتر است؟
حضرت امام رضا عليه السلام فرمود: «زيرا با دشمنان ما مهر و مودّت مي‌ورزند و نسبت به دوستان ما دشمني و عداوت مي‌نمايند. هرگاه چنين شد، حقّ و باطل به هم مي‌آميزد و حقيقت مشتبه گرديده در نتيجه انسان مؤمن از منافق باز شناخته نمي شود».
?بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۹۱، ح۱۱
?اللهُمَّ عَجِّـــــلْ لِوَلِیِّکَ الْفَـــــرَج?
خدا دوستت دارم
حسرتش به دلم مونده?
که یکبار نمازی قسمتم بشه ،
بدون یادی از دنیا ؛ پر از یاد خدا ❤️
دلم به دو رکعتش هم راضیست …??
.
.
خدا دوستت دارم?
#ابوسعید_ابوالخیر
از بار گنه شد تن مسکینم پست
یا رب چه شود اگر مرا گیری دست
گر در عملم آنچه ترا شاید نیست
اندر کرمت آنچه مرا باید هست
#ابوسعید_ابوالخیر
#ابوسعید_ابوالخیر
از بار گنه شد تن مسکینم پست
یا رب چه شود اگر مرا گیری دست
گر در عملم آنچه ترا شاید نیست
اندر کرمت آنچه مرا باید هست
#ابوسعید_ابوالخیر
در سالی که بناست حضرت مهدی (ع) ظهور کنند
در سالی که بناست حضرت مهدی (ع) ظهور کنند
?⛈?⛈?⛈?⛈
قحطی به طور جدی شیوع یافته و در بیستم ماه جمادی‌الاول چنان بارانی می بارد که از زمان منزل گرفتن حضرت آدم در زمین بی‌سابقه است که این باران تا دهم ماه رجب ادامه می‌یابد.
از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند:
وقتی قیام قائم(ع) نزدیک شود در ماه جمادی‌الثانی و ده روز از رجب بر مردم بارانی می‌بارد که خلائق همانند آن را ندیده باشند(1)
و شیخ مفید در الارشاد چنین آورده است که: سپس به بیست و چهار باران ختم میشود که زمین را پس از مرگش زنده می‌کند و برکاتش نمایان میشود.(2)
همان‌گونه که از این روایات برمی‌آید از علایم قریب‌الوقوع ظهور حضرت مهدی (ع) نزول بارانهای شدید و آبهای فراوان آسمانی است که به نوعی برای [عصر] ظهور زمینه‌‌چینی شود تا زمین‌ها برای زراعت و کشاورزی پربار و بابرکت، پس از این حالت فقر و خشکسالی که داشته‌اند آماده شود.
بارش باران عادی چیز عجیب و خارق‌العاده‌ای نیست جز اینکه مدت یا میزان آن بارش غریب باشد که بنابر روایات موجود، تأکید بر این بارانها به جهت بیان و ابراز اعجازگونه بودن آنهاست. با توجه به آنچه گفته شد حقیقت صحبت امیرالمؤمنین (ع) را می‌فهمیم که فرمودند:
شدیداً از آنچه میان ماه جمادی و رجب واقع میشود در عجبم.(3)
نظریات مختلفی درباره مدت این بارانها بیان شده است.
حجة‌الاسلام علی کورانی در کتاب خود می‌نویسند:
بعید نیست که این بارانی که از جمادی تا رجب ادامه دارد پس از ظهور حضرت نازل شود؛ چرا که تعدادی از علایم ظهور از باب توسع و گستردگی محدوده [عصر ظهور] به این عنوان نامگذاری شده است.(4)
لکن نظر آیت‌الله سید محمد صادق صدر که آن را از نشانه‌های ظهور برمی‌شمرند قابل قبول‌تر به نظر میرسد. ایشان چنین می‌گویند:
با توجه به فراوانی آب و باران نازل شده بهتر است آن را پیش از ظهور بدانیم؛ چرا که اگر پس از ظهور واقع شود مانع برخی از فعالیت‌ها و وعده‌هایی می‌گردد که بناست حضرت آنها را انجام دهند و بدان‌ها جامة عمل بپوشانند، پس مقدم دانستن آن بر ظهور هم فایده‌های متعارف باران را در بر خواهد داشت و هم با دیگر فواید اثری دو چندان می‌توان برای آن تصور کرد.(5)
البته این نکته را هم متذکر شویم که احادیث و روایات به مکان و کیفیت بارش این بارانها اشاره‌ای نکرده‌اند اما آنچه مهم است این است که این بارانها را به عنوان نشانه و علامتی برای نزدیک شدن زمان ظهور در نظر بگیریم حال چه نحوة باریدن آن با بقیه بارانها متفاوت باشد، چه مقدار و یا مکان آن.
((إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدا وَ نَرَاهُ قَرِیبا))
پی‌نوشت‌ها:
?1-بحارالانوار، ج52، ص337
الزام‌الناصب ج2، ص159
تاریخ مابعدالظهور،ص137
?2-الارشاد، شیخ‌مفید،ج2، ص370
تاریخ مابعدالظهور ، ص137
?3-العجب کل العجب مابین جمادی و رجب
?4-الممهدون للمهدی(ع)، ص40
?5-تاریخ مابعدالظهور، ص137
?⛈?⛈?⛈?⛈
در سالی که بناست حضرت مهدی (ع) ظهور کنند
در سالی که بناست حضرت مهدی (ع) ظهور کنند
?⛈?⛈?⛈?⛈
قحطی به طور جدی شیوع یافته و در بیستم ماه جمادی‌الاول چنان بارانی می بارد که از زمان منزل گرفتن حضرت آدم در زمین بی‌سابقه است که این باران تا دهم ماه رجب ادامه می‌یابد.
از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند:
وقتی قیام قائم(ع) نزدیک شود در ماه جمادی‌الثانی و ده روز از رجب بر مردم بارانی می‌بارد که خلائق همانند آن را ندیده باشند(1)
و شیخ مفید در الارشاد چنین آورده است که: سپس به بیست و چهار باران ختم میشود که زمین را پس از مرگش زنده می‌کند و برکاتش نمایان میشود.(2)
همان‌گونه که از این روایات برمی‌آید از علایم قریب‌الوقوع ظهور حضرت مهدی (ع) نزول بارانهای شدید و آبهای فراوان آسمانی است که به نوعی برای [عصر] ظهور زمینه‌‌چینی شود تا زمین‌ها برای زراعت و کشاورزی پربار و بابرکت، پس از این حالت فقر و خشکسالی که داشته‌اند آماده شود.
بارش باران عادی چیز عجیب و خارق‌العاده‌ای نیست جز اینکه مدت یا میزان آن بارش غریب باشد که بنابر روایات موجود، تأکید بر این بارانها به جهت بیان و ابراز اعجازگونه بودن آنهاست. با توجه به آنچه گفته شد حقیقت صحبت امیرالمؤمنین (ع) را می‌فهمیم که فرمودند:
شدیداً از آنچه میان ماه جمادی و رجب واقع میشود در عجبم.(3)
نظریات مختلفی درباره مدت این بارانها بیان شده است.
حجة‌الاسلام علی کورانی در کتاب خود می‌نویسند:
بعید نیست که این بارانی که از جمادی تا رجب ادامه دارد پس از ظهور حضرت نازل شود؛ چرا که تعدادی از علایم ظهور از باب توسع و گستردگی محدوده [عصر ظهور] به این عنوان نامگذاری شده است.(4)
لکن نظر آیت‌الله سید محمد صادق صدر که آن را از نشانه‌های ظهور برمی‌شمرند قابل قبول‌تر به نظر میرسد. ایشان چنین می‌گویند:
با توجه به فراوانی آب و باران نازل شده بهتر است آن را پیش از ظهور بدانیم؛ چرا که اگر پس از ظهور واقع شود مانع برخی از فعالیت‌ها و وعده‌هایی می‌گردد که بناست حضرت آنها را انجام دهند و بدان‌ها جامة عمل بپوشانند، پس مقدم دانستن آن بر ظهور هم فایده‌های متعارف باران را در بر خواهد داشت و هم با دیگر فواید اثری دو چندان می‌توان برای آن تصور کرد.(5)
البته این نکته را هم متذکر شویم که احادیث و روایات به مکان و کیفیت بارش این بارانها اشاره‌ای نکرده‌اند اما آنچه مهم است این است که این بارانها را به عنوان نشانه و علامتی برای نزدیک شدن زمان ظهور در نظر بگیریم حال چه نحوة باریدن آن با بقیه بارانها متفاوت باشد، چه مقدار و یا مکان آن.
((إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدا وَ نَرَاهُ قَرِیبا))
پی‌نوشت‌ها:
?1-بحارالانوار، ج52، ص337
الزام‌الناصب ج2، ص159
تاریخ مابعدالظهور،ص137
?2-الارشاد، شیخ‌مفید،ج2، ص370
تاریخ مابعدالظهور ، ص137
?3-العجب کل العجب مابین جمادی و رجب
?4-الممهدون للمهدی(ع)، ص40
?5-تاریخ مابعدالظهور، ص137
?⛈?⛈?⛈?⛈