?سلام مہدی جان?

??توصیف قشنگی است دراین عالم هستی

??تـو عـرش بَـرینی ومن از فـرش زمیـنم

??آوارہ نہ در حسرت دیـدار تـو بی شک

??ویـرانہ ی ویـرانہ ی، ویـرانہ تـرینـم

?سلام مہدی جان?

??توصیف قشنگی است دراین عالم هستی

??تـو عـرش بَـرینی ومن از فـرش زمیـنم

??آوارہ نہ در حسرت دیـدار تـو بی شک

??ویـرانہ ی ویـرانہ ی، ویـرانہ تـرینـم

?تفسیر زیارت عاشورا

⬅️قسمت شانزدهم

?«السَّلامُ ﻋَﻠَﻴْﻚَ ﻳﺎ ﺛﺎرَ اﻟﻠّﻪِ وَ اﺑْﻦَ ﺛﺎرِهِ وَ اﻟﻮِﺗْﺮَ اﻟﻤَﻮْﺗُﻮر..» یعنی سلام بر تو ای خون خدا و پسر خون خدا و آن کسی که تنها ماندی.. این معنی تحت اللفظی اش می شود.‌

?اما اینجا یک بحثی پیش می آید که این خون خدا یعنی چه؟؟ ثار را به دو معنا گفتند:??

1⃣. یک معنا خون است که همان خون خدا و پسر خون خدا معنی آن می شود. یعنی هم امام حسین (ع) و هم حضرت علی (ع) خون خداست. به هر دو ثار الله می گویند.

‼️شاید بعضی ها بگویند چطور ممکن است خون خدا باشند، مگر خدا خون دارد و اینطور مباحثی که مطرح می شود؟ یک حدیثی است به نام قرب فرائض و قرب نوافل. قرب یعنی نزدیکی، نزدیک شدن به خدا توسط فرائض (یعنی واجبات) و نوافل (یعنی مستحبات).

✍خلاصه حدیث:
خدای متعال می گوید هیچ بنده ای به چیزی دوست داشتنی تر و محبوب تر از آنچه بر او واجب کردم به من نزدیکی پیدا نکرد. (یعنی هیچ بنده ای به اندازه ی انجام دادن واجبات به من نزدیکی پیدا نکرد، به من نزدیک نشد. یعنی انجام واجبات باعث نزدیک شدن به خدای متعال می شود‌).

?و در ادامه خدا می گوید: به درستی که بنده، یک انسان با نافله و اعمال مستحبی به سمت من نزدیک می شود. (چون بعد از واجبات نوافل هستند که ما را به سمت خدا نزدیک می کنند) این نزدیک شدن به وسیله ی مستحبات تا جایی است که من او را دوست می دارم و هنگامی که او را دوست داشتم گوش او می شوم، چشم او می شوم، زبان او می شوم، دست او می شوم.

⚠️اینکه حضرت علی (ع) ید الله بود منظور این است؛ یعنی اعضای جوارحش کارهای خدایی انجام می دهند، به اذن خدا کار انجام می دهند. از این طریق می توانیم بگوییم ثارالله هم یعنی اینکه امام حسین (ع) اینقدر نزدیک به خدا شد با انجام واجبات و انجام نوافل همانطور که گوشش شد اُذن اللّه، دستش شد یداللّه، خونش هم ثاراللّه می شود از این واژه هست. چون تمام وجود امام حسین غرق در خدا شده بود و از این لحاظ خون خدا می گفتند. و الا خداوند متعال خونی ندارد که روی آن بحث بشود.

2⃣. معنی دوم ثاراللّه به معنای خونی است که به ناحق ریخته شده و هنوز آن صاحبان دم طلب خون را نکرده اند، یعنی انتقامش هنوز گرفته نشده.

?یعنی امام حسین (ع) آن خون به ناحق ریخته ای است که خدای متعال صاحب دم و خونش است. اولیای دم که می گویند یعنی خدای متعال اولیای دم خون امام حسین است و خود خدا انتقام خون امام حسین را از قاتلانش خواهد گرفت. امام زمان (عج) به همین خاطر مأمور است که بیاید انتقام خون ابا عبدالله را از دشمنان و ظالمان بگیرد.

?اما اینکه امام زمان بیاید از ظالمان انتقال می گیرد، یکی از مصادیق ظالمین که خدای متعال در قرآن بکار می برد بیعت شکنندگان هستند. یعنی کسانی که با خدای متعال با امام زمانشان بیعتی می بندند که من فلان کار را انجام می دهم، فلان کار گناه را ترک می کنم.. و سپس بیعت خودش را می شکند. یکی از مصادیق ظالمین بیعت شکسته گان هستند، آنهایی که بیعت را می شکنند.

? ادامه دارد …

?استاد احسان عبادی

#شرح_و_تفسیر_زیارت_عاشورا 16

?تفسیر زیارت عاشورا

⬅️قسمت شانزدهم

?«السَّلامُ ﻋَﻠَﻴْﻚَ ﻳﺎ ﺛﺎرَ اﻟﻠّﻪِ وَ اﺑْﻦَ ﺛﺎرِهِ وَ اﻟﻮِﺗْﺮَ اﻟﻤَﻮْﺗُﻮر..» یعنی سلام بر تو ای خون خدا و پسر خون خدا و آن کسی که تنها ماندی.. این معنی تحت اللفظی اش می شود.‌

?اما اینجا یک بحثی پیش می آید که این خون خدا یعنی چه؟؟ ثار را به دو معنا گفتند:??

1⃣. یک معنا خون است که همان خون خدا و پسر خون خدا معنی آن می شود. یعنی هم امام حسین (ع) و هم حضرت علی (ع) خون خداست. به هر دو ثار الله می گویند.

‼️شاید بعضی ها بگویند چطور ممکن است خون خدا باشند، مگر خدا خون دارد و اینطور مباحثی که مطرح می شود؟ یک حدیثی است به نام قرب فرائض و قرب نوافل. قرب یعنی نزدیکی، نزدیک شدن به خدا توسط فرائض (یعنی واجبات) و نوافل (یعنی مستحبات).

✍خلاصه حدیث:
خدای متعال می گوید هیچ بنده ای به چیزی دوست داشتنی تر و محبوب تر از آنچه بر او واجب کردم به من نزدیکی پیدا نکرد. (یعنی هیچ بنده ای به اندازه ی انجام دادن واجبات به من نزدیکی پیدا نکرد، به من نزدیک نشد. یعنی انجام واجبات باعث نزدیک شدن به خدای متعال می شود‌).

?و در ادامه خدا می گوید: به درستی که بنده، یک انسان با نافله و اعمال مستحبی به سمت من نزدیک می شود. (چون بعد از واجبات نوافل هستند که ما را به سمت خدا نزدیک می کنند) این نزدیک شدن به وسیله ی مستحبات تا جایی است که من او را دوست می دارم و هنگامی که او را دوست داشتم گوش او می شوم، چشم او می شوم، زبان او می شوم، دست او می شوم.

⚠️اینکه حضرت علی (ع) ید الله بود منظور این است؛ یعنی اعضای جوارحش کارهای خدایی انجام می دهند، به اذن خدا کار انجام می دهند. از این طریق می توانیم بگوییم ثارالله هم یعنی اینکه امام حسین (ع) اینقدر نزدیک به خدا شد با انجام واجبات و انجام نوافل همانطور که گوشش شد اُذن اللّه، دستش شد یداللّه، خونش هم ثاراللّه می شود از این واژه هست. چون تمام وجود امام حسین غرق در خدا شده بود و از این لحاظ خون خدا می گفتند. و الا خداوند متعال خونی ندارد که روی آن بحث بشود.

2⃣. معنی دوم ثاراللّه به معنای خونی است که به ناحق ریخته شده و هنوز آن صاحبان دم طلب خون را نکرده اند، یعنی انتقامش هنوز گرفته نشده.

?یعنی امام حسین (ع) آن خون به ناحق ریخته ای است که خدای متعال صاحب دم و خونش است. اولیای دم که می گویند یعنی خدای متعال اولیای دم خون امام حسین است و خود خدا انتقام خون امام حسین را از قاتلانش خواهد گرفت. امام زمان (عج) به همین خاطر مأمور است که بیاید انتقام خون ابا عبدالله را از دشمنان و ظالمان بگیرد.

?اما اینکه امام زمان بیاید از ظالمان انتقال می گیرد، یکی از مصادیق ظالمین که خدای متعال در قرآن بکار می برد بیعت شکنندگان هستند. یعنی کسانی که با خدای متعال با امام زمانشان بیعتی می بندند که من فلان کار را انجام می دهم، فلان کار گناه را ترک می کنم.. و سپس بیعت خودش را می شکند. یکی از مصادیق ظالمین بیعت شکسته گان هستند، آنهایی که بیعت را می شکنند.

? ادامه دارد …

?استاد احسان عبادی

#شرح_و_تفسیر_زیارت_عاشورا 16

?تفسیر زیارت عاشورا

⬅️قسمت شانزدهم

?«السَّلامُ ﻋَﻠَﻴْﻚَ ﻳﺎ ﺛﺎرَ اﻟﻠّﻪِ وَ اﺑْﻦَ ﺛﺎرِهِ وَ اﻟﻮِﺗْﺮَ اﻟﻤَﻮْﺗُﻮر..» یعنی سلام بر تو ای خون خدا و پسر خون خدا و آن کسی که تنها ماندی.. این معنی تحت اللفظی اش می شود.‌

?اما اینجا یک بحثی پیش می آید که این خون خدا یعنی چه؟؟ ثار را به دو معنا گفتند:??

1⃣. یک معنا خون است که همان خون خدا و پسر خون خدا معنی آن می شود. یعنی هم امام حسین (ع) و هم حضرت علی (ع) خون خداست. به هر دو ثار الله می گویند.

‼️شاید بعضی ها بگویند چطور ممکن است خون خدا باشند، مگر خدا خون دارد و اینطور مباحثی که مطرح می شود؟ یک حدیثی است به نام قرب فرائض و قرب نوافل. قرب یعنی نزدیکی، نزدیک شدن به خدا توسط فرائض (یعنی واجبات) و نوافل (یعنی مستحبات).

✍خلاصه حدیث:
خدای متعال می گوید هیچ بنده ای به چیزی دوست داشتنی تر و محبوب تر از آنچه بر او واجب کردم به من نزدیکی پیدا نکرد. (یعنی هیچ بنده ای به اندازه ی انجام دادن واجبات به من نزدیکی پیدا نکرد، به من نزدیک نشد. یعنی انجام واجبات باعث نزدیک شدن به خدای متعال می شود‌).

?و در ادامه خدا می گوید: به درستی که بنده، یک انسان با نافله و اعمال مستحبی به سمت من نزدیک می شود. (چون بعد از واجبات نوافل هستند که ما را به سمت خدا نزدیک می کنند) این نزدیک شدن به وسیله ی مستحبات تا جایی است که من او را دوست می دارم و هنگامی که او را دوست داشتم گوش او می شوم، چشم او می شوم، زبان او می شوم، دست او می شوم.

⚠️اینکه حضرت علی (ع) ید الله بود منظور این است؛ یعنی اعضای جوارحش کارهای خدایی انجام می دهند، به اذن خدا کار انجام می دهند. از این طریق می توانیم بگوییم ثارالله هم یعنی اینکه امام حسین (ع) اینقدر نزدیک به خدا شد با انجام واجبات و انجام نوافل همانطور که گوشش شد اُذن اللّه، دستش شد یداللّه، خونش هم ثاراللّه می شود از این واژه هست. چون تمام وجود امام حسین غرق در خدا شده بود و از این لحاظ خون خدا می گفتند. و الا خداوند متعال خونی ندارد که روی آن بحث بشود.

2⃣. معنی دوم ثاراللّه به معنای خونی است که به ناحق ریخته شده و هنوز آن صاحبان دم طلب خون را نکرده اند، یعنی انتقامش هنوز گرفته نشده.

?یعنی امام حسین (ع) آن خون به ناحق ریخته ای است که خدای متعال صاحب دم و خونش است. اولیای دم که می گویند یعنی خدای متعال اولیای دم خون امام حسین است و خود خدا انتقام خون امام حسین را از قاتلانش خواهد گرفت. امام زمان (عج) به همین خاطر مأمور است که بیاید انتقام خون ابا عبدالله را از دشمنان و ظالمان بگیرد.

?اما اینکه امام زمان بیاید از ظالمان انتقال می گیرد، یکی از مصادیق ظالمین که خدای متعال در قرآن بکار می برد بیعت شکنندگان هستند. یعنی کسانی که با خدای متعال با امام زمانشان بیعتی می بندند که من فلان کار را انجام می دهم، فلان کار گناه را ترک می کنم.. و سپس بیعت خودش را می شکند. یکی از مصادیق ظالمین بیعت شکسته گان هستند، آنهایی که بیعت را می شکنند.

? ادامه دارد …

?استاد احسان عبادی

#شرح_و_تفسیر_زیارت_عاشورا 16

امام علی(ع)فرمودند

?عجب است از انسان متکبری که ابتدای خلقتش از آب گندیده نطفه است که اگر لطف خدا بر خلقتش نبود جایگاهش مزبله گاه و چاه مستراح بود؛ و در پایان عمرش نیز مرداری بدبو است که جایگاهش زیر خاک است؛ و در هنگام زنده بودنش نیز ظرفی از برای نجاست است که در شکمش از ادرار و مدفوع انباشته گشته و توالتی سیار است. با این حال این انسان سرکش در مقابل خداوند و دستوراتش تکبر و سرکشی می کند و بندگی و عبادت او را به جای نمی آورد.

?آثار الصادقین، صفحه 365.