? حکایت

مادر استاد شهيد«مطهري» كه از زنان فهميده و با سواد و سخنور روزگار ماست، در مورد شهيد مطهري كه فرزند چهارم ايشان بود، فرمود: در زماني كه استاد مطهري را هفت ماهه حامله بودم، در خواب ديدم كه در مسجد«فريمان»، تمام زنان روستا نشسته‌اند و من نيز آن جا هستم. يك دفعه ديدم كه خانمي محترم و بزرگوار كه مقنعه داشت وارد شد، در حالي كه دو خانم ديگر همراه ايشان بودند. هر يك گلاب پاشي در دست داشتند. آن خانم به دو زن همراه خود گفت: «گلاب بريزيد» و آنها روي سر تمام خانمها گلاب پاشيدند. وقتي به من رسيدند، سه دفعه روي سرم گلاب ريختند. ترس مرا گرفت كه نكند در امور ديني و مذهبي‌ام كوتاهي كرده باشم. ناگزير از آن خانم پرسيدم: «چرا روي من سه دفعه گلاب پاشيدند؟»

ايشان در جواب گفت: «براي آن جنيني كه در رحم شماست. اين بچه به اسلام خدمت‌هاي بزرگي خواهد كرد.»

لذا وقتي مرتضي به دنيا آمد، با بچه‌هاي ديگر فرق داشت؛ به طوري كه در سه سالگي، كت را بر دوش مي‌انداخت و به اتاقي در بسته مي‌رفت و در حالي كه آستين‌هاي كت به زمين مي‌رسيد، به نماز خواندن مي‌پراخت.[1]

رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي‌فرمايد: «خوش بخت كسي است كه در شكم مادر سعادتمند باشد.»

——————

[1] . سرگذشتهاي ويژه از زندگي استاد مطهري

رسول اللَّه صلى الله عليه و آله:
مَن تَرَكَ صَلاةً مُتَعَمِّداً كُتِبَ اسمُهُ عَلى بابِ النّارِ فيمَن يَدخُلُها.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس نمازى را عمداً ترك كند، نامش را بر سر در دوزخ جزو وارد شوندگان به آن، مى نويسند.
ری شهری؛ شناخت نامه نماز ؛ ج 2؛ حدیث 1052

رسول اللَّه صلى الله عليه و آله:
مَن تَرَكَ صَلاةً مُتَعَمِّداً كُتِبَ اسمُهُ عَلى بابِ النّارِ فيمَن يَدخُلُها.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس نمازى را عمداً ترك كند، نامش را بر سر در دوزخ جزو وارد شوندگان به آن، مى نويسند.
ری شهری؛ شناخت نامه نماز ؛ ج 2؛ حدیث 1052

بارالها
تو نادیده میگیری
من هم نادیده میگیرم
تو خطاهایـم را
من عطاهایت را …

شبتون خدایی

بارالها
تو نادیده میگیری
من هم نادیده میگیرم
تو خطاهایـم را
من عطاهایت را …

شبتون خدایی

✍آثار نماز

?قرآن: فقط نماز خوان ها، حریص و بخیل نیستند?

? خداوند متعال در سوره معارج، انسان را این طور توصیف می کند که : انسان آن قدر ولع دارد که گویا می خواهد همه عالم را ببلعد، به همه چیز گیر می دهد،حریص به عالم است. وقتی یه چیز بدی و زیانی به او می رسد، جزع و فزع می کند و ناله می زند. وقتی یه خیری به او می رسد، بخیل می شود و از دیگران منع می کند. خدا در این آیات،بدی های انسان را بیان می کند و می فرماید آدم ها این قدر بد هستند. حالا این اخلاق های بد که در آدم ها هست، را چکار کنیم؟چطور درست کنیم؟در ادامه می فرماید:” الَّا المُصَلِّین ” فقط نمازها خوان ها این گونه نیستند. چرا؟ چون نماز خوان ها همیشه سر نماز با خودشان درگیر می شوند و این بدی ها در وجودشان از بین می رود. نماز تا این تاثیر می گذارد.