علامت مؤمنان

روز بیستم ماه صفر، روز اربعین و به فرموده شیخ مفید و شیخ طوسی، روز بازگشت اهل حرم حسینی از شام به مدینه است. نیز در این روز، جابر بن عبداللّه انصاری، نخستین زائر امام حسین علیه السلام به دیدار ایشان شتافت و به کربلا رفت. زیارت اباعبداللّه الحسین علیه السلام در این روز مستحب است و به فرموده امام حسن عسکری علیه السلام ، یکی از پنج علامت مؤمنان شمرده می شود. مرحوم شیخ طوسی، در کتاب تهذیب و مصباح خود، زیارت ویژه روز اربعین را از حضرت امام صادق علیه السلام نقل کرده است که در اینجا به توضیح بندهایی از آن زیارت والا، می پردازیم.

درسی برای حسین شناسی

مقام معظم رهبری، حضرت آیت اللّه خامنه ای، زیارت_اربعین را، «یکی از بهترین زیارات» می داند و یکی از بزرگان نیز در مورد این زیارت سترگ چنین می نویسد: «برای معرفی سیدالشهداء، هیچ متنی بهتر از زیارت نامه ها نیست. جامع ترین متن حسین شناسی، همین زیارت اربعین است. با این زیارت، اهداف سیدالشهداء، دشمنان سیدالشهداء و دوستان سیدالشهداء را می توان شناخت. زیارت و زیارت نامه ها کانون معرفت اهل بیت علیهم السلام هستند».

نگاهی کلی به زیارت

زیارت اربعین، همچون زیارت عاشورا و زیارت وارث، از مضامین انسان ساز و پرمحتوایی برخوردار است. در بخش های گوناگون این زیارت والا، ضمن شهادت به بزرگی حضرت، فلسفه نهضت حسینی و اهداف قیام خونین عاشورا بازگو می شود. همچنین خواننده زیارت اربعین، همبستگی خود را با امام علیه السلام و دوستان او، و دشمنی اش را با دشمنان او تا روز قیامت بیان می دارد و از خداوند متعال می خواهد حیات و مرگش را، در پیروی از محمد صلی الله علیه و آله و آلش قرار دهد. در ادامه زیارت، بر اجرای وظایف بندگی از طرف امام حسین علیه السلام و یاران با وفایش تأکید می کند و بر قاتلان ایشان لعنت و نفرین می فرستد. نیز در پایان زیارت، پیروی خود را از امام معصوم اعلام می دارد و با صلوات بر آن بزرگواران، زیارت را به پایان می رساند.

سلام های توصیفی ابتدای زیارت

حضرت امام صادق علیه السلام در ابتدای زیارت_اربعین، با پنج سلام، ارادت خود را به آستان حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السلام ابراز می دارد:
«سلام بر ولی و دوست خدا؛
سلام بر خلیل و انتخاب شده الهی؛
سلام بر برگزیده و پسر برگزیده؛
سلام بر حسین مظلوم و شهید؛ و
سلام بر کسی که گرفتار اندوه ها و کشته اشک ها شد».
زائر با عرض این سلام ها، خود را به پیشگاه آن حضرت نزدیک می کندو با تکرار آن، روح و روان خود را از زشتی ها و پلشتی ها پاک می نماید. در واقع زائر با این سلام ها، چهره اجتماعی - سیاسی خود را نمایان می سازد و اعلام می دارد که نه تنها با بت درون مبارزه می کند، بلکه همانند خود آن بزرگوار، با طاغوتیان، ستمگران، مستبدان و خائنان به مردم، مبارزه می نماید و با شعار سلام، خود را در زمره یاران آن حضرت قرار می دهد.

فلسفه نهضت حسینی

حضرت امام صادق علیه السلام در بخشی از زیارت_اربعین می فرماید: «خدایا! امام حسین علیه السلام جانش را در راه تو بخشید تا بندگانت را از نادانی، سرگردانی و گمراهی نجات دهد».

خود امام حسین علیه السلام هم پیش از خروج از مکه، خطاب به برادرش محمد حنفیه وصیت نامه ای نوشت و در آن فرمود: «من برای اصلاح دین جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و امربه معروف و نهی از منکر قیام می کنم».
با مطالعه تاریخ امام حسین علیه السلام ، در می یابیم که در دین اسلام، تغییرات بسیاری پدید آمده و بدعت های فراوانی نهاده شده بود. حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السلام برای آنکه حقیقت دین محمدی حفظ شود و دینی سالم به نسل های بعد برسد، چاره ای جز قیام نداشت. این قیام خونین، فریاد اعتراض ایشان به وضع موجود بود تا همگان دریابند دین کنونی آنها، دینی به یغما برده شده و تحریف گردیده است.

شباهت قیام حسینی و قیام مهدوی

یکی از اهداف والای قیام حضرت مهدی(عجل الله) در آخر الزمان، نجات انسان ها از بردگی فکری و برداشتن زنجیرهای اسارت از دست و پای فکر و اندیشه آدمیان است تا آزادانه بیندیشند و حق و باطل را تشخیص دهند.
امام باقر علیه السلام دراین مورد می فرماید: «هنگامی که قائم(عجل الله) قیام کند، هر آینه باطل از میان می رود».

جالب اینجاست که هدف امام حسین علیه السلام نیز در زیارت اربعین چنین بیان شده است: «خون خود را تقدیم تو کرد تا انسان ها را از نادانی و گمراهی رهایی بخشد». پس قیام مهدوی، در امتداد قیام حسینی است و هدف هر دو بزرگوار، زنده نگهداشتن دین الهی و جلوگیری از انحطاط ارزش هاست.

قاتلان حضرت امام حسین علیه السلام

حضرت امام صادق علیه السلام در بخشی از زیارت اربعین، ویژگی های قاتلان امام حسین علیه السلام را برمی شمارد. آنها کسانی هستند که:

1. دنیا ایشان را فریب داد؛

2. هستی خود را به بهای ناچیز فروختند و آخرت را به هیچ رها کردند؛

3. گردن فرازی نمودند و خود را در پرتگاه هوس انداختند؛

4. خدای بزرگ و پیامبر والامقام او را به خشم آوردند؛

5. پیروان کسانی شدند که اختلاف انگیز و نفاق افکن بودند؛

6. گناه سنگینی بر دوش خود گذاشتند و سزاوار آتش شدند.

شهید مطهری در توصیف این انسان های بدکردار می نویسد: «در پستی یاوران یزید همین بس که در کربلا به جهت اعتقادی که به کرامت و حق آن حضرت داشتند، از مقابله رودرو با وی می هراسیدند، ولی پس از شهادت، لباس او و اهل بیتش را [غارت کردند.]… اینان اگر به دین او و رسالت جد هم کافر بودند، این عملشان در مذهب مردانگی، پست ترین کار بود».

پی نوشت:

فاطمه بانوی عالمیان

اگر برای اولین بار است که می‌خواهید به زیارت اربعین امام حسین «علیه السَّلام» و شرکت در پیاده‌روی میلیونی نجف تا کربلا، بروید باید نکته‌هایی را درباره لوازمی که باید با خودتان ببرید، بدانید تا طی مسیر،برایتان راحت‌تر بشود.

اولین مورد مهم گذرنامه‌تان است. یادتان باشد بدون داشتن گذرنامه معتبر-که شش ماه تا تاریخ اعتبارش زمان مانده باشد- شما امکان خروج از کشور را نخواهید داشت. اگر تنها به این سفر می‌روید، باید از قبل، ویزا تهیه کرده باشید و اگر گروهی راهی این سفر هستید گذرنامه و ویزای‌تان دست مدیر کاروان است و نزدیک مرز به شما تحویل می‌دهند

یک کیف کوچک گردنی با خودتان بردارید و گذرنامه‌تان را درون آن بگذارید، تا دسترسی به آن سریع‌تر باشد. در طول سفر، می‌توانید پول یا وسایلی را درجای امن‌تر و در دسترس‌تری برای خودتان داشته باشید.

ساکی که برای وسایل‌تان انتخاب می‌کنید، یکی از مهمترین نکته‌های این سفر است. یادتان باشد حدود 80 کیلومتر قرار است پیاده روی کنید و ساک و وسایلتان را با خود حمل کنید، پس هرچه ساکتان سبک‌تر و حمل‌ش راحت‌تر باشد، کمتر خسته خواهید شد و کمردرد و پادرد کم‌تری سراغ‌تان خواهد آمد. بهترین ساک برای این سفر، کوله پشتی است. می‌توانید در طول مسیر آن را به پشت‌تان بیندازید و راحت‌تر باشید. اگر کوله‌تان را جلوی سینه‌تان داشته باشید که بتوانید کوله را به بدن‌تان ببندید و فیکس کنید، بهتر است و فشار کمتری به کمر و پاهایتان وارد می‌شود
اگر مجبور شدید وسایل زیادی بردارید و ساک‌تان سنگین شد، یا چند نفر باهم یک ساک برداشتید، بهتر است برای راحت‌تر حمل کردن‌شان، یک سبد خرید چرخ‌دار یا کالسکه بچه ببرید و ساک و وسایلتان را روی آن قرار دهید و در طول مسیر آن‌ها را به دنبال خودتان بکشید.

در ایام پیاده‌روی، شما مهمان موکب‌ها و هیأت‌های بین راه هستید. با انواع غذا و نوشیدنی پذیرایی می‌شوید و صبحانه، نهار و شام را در این هیأت‌ها می‌خورید، پس لازم نیست هیچ خوراکی با خودتان بردارید؛ مگر انجیر خشک، آلو و عناب. اگر مزاج حساسی دارید، مقداری مغز خوراکی و کشمش، برای نیرو‌گرفتن هنگام پیاده‌روی.
در طول مسیر، موکب‌هایی هستند که انواع قرص و دارو به زائران ارائه می‌دهند. علاوه بر آن‌ها، هلال‌احمر ایران نیز در طی مسیر فعال است، پس نگران درمان سرماخوردگی، سردرد احتمالی، بیماری عمومی و از این دست نباشید که با مراجعه به هر کدام از این مراکز، می‌توانید درمان شوید؛ و اگر قرص یا داروی خاصی استفاده می‌کنید، با خود بردارید.

ایام اربعین در فصل سرد سال است و شبهای عراق گاهی خیلی سرد می‌شود. از هنگام غروب خورشید تا حدود نه صبح، احتیاج به لباس بیشتری در طول روز دارید. بهتر است لباس گرم دکمه‌داری همراه خود داشته باشید، تا بتوانید به راحتی بپوشید و دربیاورید یا چند دست لباس متوسط از لحاظ گرمایی با خودتان ببرید و روی هم بپوشید.
صحنه هایی در این سفر از فداکاری و اخلاص مردم در خدمت به زائران اباعبدالله می‌بینید که هیچ وقت دیگر در زندگی‌تان تکرار نمی‌شود، برای ثبت این لحظه‌ها و نشان دادنشان به دوستان بعد از بازگشت به ایران و تجدید خاطره‌های خودتان، یک دوربین عکاسی یا موبایل دوربین‌دار همراه خود داشته باشید. شارژ موبایل، یا اگر دوربین با خودتان می‌برید، شارژ دوربین‌تان را نیز فراموش نکنید.

کفش و پاپوش نیز از مهم‌ترین لوازم این سفر است که اگر مناسب انتخاب شود، در بهبود وضعیت و شرایط پیاده‌روی‌تان بسیار اثرگذار است. قرار است سه روز پیاده‌روی کنید، پس بهتر است کفشی که تا به حال از آن استفاده نکرده‌اید و نمی‌دانید پای‌تان در آن راحت است یا نه را، برای این سفر برندارید. اگر کفشی دارید که ضربه‌گیر دارد، پای‌تان در آن عرق نمی‌کند یا کفشی که تا به‌حال با آن پیاده‌روی کرده‌اید و پای‌تان را اذیت نکرده است، بردارید.

چند روضه،سخنرانی و مرثیه‌خوانی خوب و گلچین، از اینترنت دانلود کنید و در گوشی همراه‌تان یا اگر ام‌پی‌تری دارید، بریزید و در طول مسیر به آنها گوش دهید. یادتان باشد، بردن موبایل به اماکن مقدسه‌ی عراق امکان‌پذیر نیست و نمی‌توانید از قرآن و مفاتیح درون آن‌ها استفاده کنید، پس یک کتاب اعمال و زیارت‌های این سفر، حتما همراه خود داشته باشید.

آداب زیارت
امام صادق(علیه السلام) توصیه فرموده است: هر گاه به قصد زیارت قبر امیرمؤمنان(علیه السلام) رفتی، وضو بگیر، غسل کن و با آرامش راه برو. امام هادی(علیه السلام)نیز به موسی بن عبدالله نخعی ـ که از آن حضرت، زیارتی کامل و جامع بری هر یک از ائمّه درخواست کرد، و حضرت هم زیارت جامعه را به او آموخت ـ قبل از بیان متن زیارت فرمود: هر گاه به آستانی مرقد آن حضرت رسیدی، بیست در حالی که با غسل هستی، شهادتین را بگو و اذن دخول بخوان …، و آداب دیگر. در حدیثی هم که صفوان جمال از حضرت صادق(علیه السلام) می پرسد: امیرالمؤمنین را چگونه زیارت کنم؟ می فرماید: هر گاه اراد ه ی زیارت کردی، غسل کن، دو جامه ی تمیز و شسته شده ات را بپوش، عطر بزن و با بوی خوش به زیارت برو.

اندکی صبر، حرم نزدیک است…

منبع:

پایگاه حوزه

امام حسین(علیه السلام) خوبی‌های مردم عراق را در اربعین رو کرده است .عشایر عراق تمام هستی خود را در پذیرایی از زایران پای جاده آورده‌اند.
واقعاً باید از این ملت مهربان تشکر کرد!
خدا از آنان تشکر خواهد کرد و پایتخت حکومت جهانی حضرت مهدی (عجل الله) را در این خاک پاک قرار خواهد داد.
هر ملتی دوست دارد به حماسه‌هایش، به خوبی‌هایش و به خوبانش شناخته شود.
اهل عراق را باید در ایام اربعین شناخت.
خوبان یک ملت در شرایط دشوار و یا در شرایط عاشقی است که حماسه می‌آفرینند و خوبی‌های آن ملت را رو می‌کنند.
عراقیها در ایام اربعین نشان می‌دهند فوق‌العاده مردمانی خونگرم و ایثارگرند.
عراقیها در حماسۀ زیارت اربعین نمایشگاهی از خوبی‌های تاریخی خود را به نمایش می‌گذارند و نشان می‌دهند چه ظرفیت بالایی در راه زمینه‌سازی ظهور پیدا کرده‌اند.

منبع:

سفرنامه حجه الاسلام پناهیان

اربعین حسینی نقطه آغازی برای تزریق خون حسین در کالبد جامعه اسلامی است، برای این روز زیارت اباعبدالله‌الحسین(علیه السلام) در کربلا و همچنین خواندن زیارت اربعین توصیه شده است.

برای 20 صفر و اربعین حسینی اعمالی مستحبی چون زیارت امام حسین علیه‌السلام تاکید شده است، چنان که امام حسن عسکری علیه‌السلام یکی از 5 علامت مختص شیعه را زیارت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام در روز اربعین توصیف می‌کند، هر چند برای کسانی که توانایی سفر به کربلا را ندارند، خواندن زیارت اربعین که توسط امام صادق علیه‌السلام در کتاب «التهذیب» شیخ طوسی آمده است، توصیه شده است.

لینک دانلود زیارت اربعین با صدای سید مهدی میرداماد

متن زیارت اربعین همراه با ترجمه زیارت

بسم الله الرحمن الرحیم

اَلسَّلامُ عَلى وَلِىِّ اللَّهِ وَ حَبیبِهِ؛

سلام بر ولى خدا و دوست او

اَلسَّلامُ عَلى خَلیلِ اللَّهِ وَ نَجیبِهِ ؛

سلام بر خلیل خدا و بنده نجیب او

اَلسَّلامُ عَلى صَفِىِّ اللَّهِ وَابْنِ صَفِیِّهِ

سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده‌اش

اَلسَّلامُ عَلىَ الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهیدِ

سلام بر حسین مظلوم و شهید

اَلسَّلامُ على اَسیرِ الْكُرُباتِ وَ قَتیلِ الْعَبَراتِ

سلام بر آن بزرگوارى كه به گرفتاری‌ها اسیر بود و كشته اشكِ روان گردید

اَللّهُمَّ اِنّى اَشْهَدُ اَنَّهُ وَلِیُّكَ وَابْنُ وَلِیِّكَ وَ صَفِیُّكَ وَابْنُ صَفِیِّكَ الْفاَّئِزُ

خدایا من به راستى گواهى دهم كه آن حضرت ولىّ (و نماینده) تو و فرزند ولىّ تو بود و برگزیده‌ات و فرزند برگزیده‌ات بود كه كامیاب شد

بِكَرامَتِكَ اَكْرَمْتَهُ بِالشَّهادَةِ وَ حَبَوْتَهُ بِالسَّعادَةِ وَاَجْتَبَیْتَهُ بِطیبِ الْوِلادَةِ

به بزرگداشت تو، گرامیش كردى به وسیله شهادت و مخصوصش داشتى به سعادت و برگزیدى او را به پاكزادى

وَ جَعَلْتَهُ سَیِّداً مِنَ السّادَةِ وَ قآئِداً مِنَ الْقادَةِ وَ ذآئِداً مِنْ الْذادَةِ

و قرارش دادى یكى از آقایان (بزرگ) و از رهروان پیشرو و یكى از كسانى كه از حق دفاع كردند

وَاَعْطَیْتَهُ مَواریثَ الاَْنْبِیاَّءِ وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلى خَلْقِكَ مِنَ الاَْوْصِیاَّءِ

و میراث‌هاى پیمبران را به او دادى و از اوصیائى كه حجت تو بر خلقت هستند قرارش دادى

فَاَعْذَرَ فىِ الدُّعآءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیكَ

او نیز در دعوت مردم جاى عذر و بهانه‌اى (براى كسى) نگذارد و بی‌دریغ خیرخواهى كرد و جان خود را در راه تو داد

لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَكَ مِنَ الْجَهالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلالَةِ وَ قَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا وَ باعَ حَظَّهُ بِالاَْرْذَلِ الاَْدْنى؛

تا برهاند بندگانت را از (گرداب) جهالت و نادانى و سرگردانى (در وادى) گمراهى و چنان شد كه همدست شدند بر علیه آن حضرت كسانى كه دنیا فریبشان داد.

وَ شَرى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الاَْوْكَسِ وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدّى فى هَواهُ

و فروختند بهره (كامل و سعادت خود را) به بهاى پست ناچیزى و بداد آخرتش را در مقابل بهائى اندك و بى مقدار و بزرگى كردند و خود را در چاه هوا و هوس سرنگون كردند،

وَاَسْخَطَكَ وَاَسْخَطَ نَبِیَّكَ

و تو و پیامبرت را به خشم آوردند

وَ اَطاعَ مِنْ عِبادِكَ اَهْلَ الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ وَ حَمَلَةَ الاَْوْزارِ

و پیروى كردند از میان بندگانت آنانى را كه اهل دو دستگى و نفاق بودند و كسانى را كه بارهاى سنگین گناه به دوش مى‌كشیدند

الْمُسْتَوْجِبینَ النّارَ فَجاهَدَهُمْ فیكَ صابِراً مُحْتَسِباً حَتّى سُفِكَ فى طاعَتِكَ دَمُهُ وَاسْتُبیحَ حَریمُهُ

و بدین جهت مستوجب دوزخ گشته بودند آن حضرت (كه چنان دید) با شكیبائى و پاداش جوئى با آنها جهاد كرد تا خونش در راه پیروى تو ریخت و حریم مقدسش شكسته شد

اَللّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبیلاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذاباً اَلیماً

خدایا آنان را لعنت كن به لعنتى وبال دار و عذابشان كن به عذابى دردناك

اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَابْنَ سَیِّدِ الاَْوْصِیاَّءِ

سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند آقاى اوصیاء

اَشْهَدُ اَنَّكَ اَمینُ اللهِ وَابْنُ اَمینِهِ عِشْتَ سَعیداً وَ مَضَیْتَ

گواهى دهم كه به راستى تو امانتدار خدا و فرزند امانت‌‌دار اویى سعادتمند زیستى و ستوده از دنیا رفتى

حَمیداً وَ مُتَّ فَقیداً مَظْلُوماً شَهیداً وَ اَشْهَدُ اَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ ما وَعَدَكَ

و گمگشته و ستمدیده و شهید درگذشتى و نیز گواهى دهم كه خدا به راستى وفا كند بدان وعده‌اى كه به تو داده،

وَ مُهْلِكٌ مَنْ خَذَلَكَ وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَكَ وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ وَفَیْتَ بِعَهْدِاللهِ

و به هلاكت رساند هر كه را كه دست از یاریت برداشت و عذاب كند كسى كه تو را كشت و گواهی دهم كه تو به خوبى وفا كردى به عهد خدا،

وَ جاهَدْتَ فى سَبیلِهِ حَتّى اَتیكَ الْیَقینُ فَلَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَكَ،

و جهاد كردى در راه او تا مرگت فرا رسید خدا لعنت كند كسى كه تو را كشت

وَ لَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِیَتْ بِهِ

و خدا لعنت كند كسى كه به تو ستم كرد و خدا لعنت كند مردمى كه شنیدند جریان كشتن و ستم تو را و بدان راضى بودند،

اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُكَ اَنّى وَلِىُّ لِمَنْ والاهُ وَ عَدُوُّ لِمَنْ عاداهُ بِاَبى اَنْتَ وَ اُمّى یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ.

خدایا من تو را گواه مى‌گیرم كه من دوست دارم هر كه او را دوست دارد و دشمنم با هر كه او را دشمن دارد پدرم و مادرم به فدایت اى فرزند رسول خدا.

اَشْهَدُ اَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فىِ الاَْصْلابِ الشّامِخَةِ وَالاَْرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ،

گواهى دهم كه تو به راستى نورى بودى در پشت پدرانى بلند مرتبه و رحم‌هایى پاكیزه

لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِیَّةُ بِاَنْجاسِها وَ لَمْ تُلْبِسْكَ الْمُدْلَهِمّاتُ مِنْ ثِیابِها،

كه آلوده‌ات نكرد اوضاع زمان جاهلیت به آلودگی‌هایش و در برت نكرد از لباس‌هاى چركینش

وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ مِنْ دَعاَّئِمِ الدّینِ وَ اَرْكانِ الْمُسْلِمینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنینَ،

و گواهى دهم كه به راستى تو از پایه‌هاى دین و ستون‌هاى محكم مسلمانان و پناهگاه مردمان با ایمان هستی

وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ الاِْمامُ الْبَرُّ التَّقِىُّ الرَّضِىُّ الزَّكِىُّ الْهادِى الْمَهْدِىُّ،

و گواهى دهم كه تو به راستى پیشواى نیكوكار با تقوا و پسندیده و پاكیزه و راهنماى راه یافته‌اى

وَ اَشْهَدُ اَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوى وَ اَعْلامُ الْهُدى

و گواهى دهم كه همانا امامان از فرزندانت روح و حقیقت تقوا و نشانه‌هاى هدایت

وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقى وَالْحُجَّةُ على اَهْلِ الدُّنْیا وَ اَشْهَدُ اَنّى بِكُمْ مُؤْمِنٌ

و رشته‌هاى محكم (حق و فضیلت) و حجت‌هایى بر مردم دنیا هستند و گواهى دهم كه من به شما ایمان دارم

وَ بِاِیابِكُمْ مُوقِنٌ بِشَرایِعِ دینى وَ خَواتیمِ عَمَلى وَ قَلْبى لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ،

و به بازگشتتان یقین دارم با قوانین دینم و عواقب كردارم و دلم تسلیم دل شما است

وَ اَمْرى لاَِمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتى لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتّى یَاْذَنَ اللَّهُ لَكُمْ،

و كارم پیرو كار شما است و یاریم برایتان آماده است تا آن كه خدا در ظهورتان اجازه دهد

فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لامَعَ عَدُوِّكُمْ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْكُمْ وَ على اَرْواحِكُمْ،

پس با شمایم نه با دشمنان شما، درودهاى خدا بر شما و بر روان‌هاى شما

وَ اَجْسادِكُمْ وَ شاهِدِكُمْ وَ غاَّئِبِكُمْ وَ ظاهِرِكُمْ وَ باطِنِكُمْ.

و پیكرهایتان و حاضرتان و غائبتان و آشكارتان و نهانتان.

آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ

آمین اى پروردگار جهانیان

زائران زمان سفرشان را با اربعین عراق تنظیم کنند:

امسال اربعین در عراق یک روز دیرتر از ایران است از آنجا که رؤیت هلال ماه صفر در روز پنج شنبه بیست ونهم محرم برای دفتر حضرت آیت الله سیستانی اثبات نشد، لذا ایشان روز جمعه 22 آبان را در عراق به عنوان سی امین روز ماه محرم اعلام نمودند . بر همین اساس اربعین حسینی نیز طبق نظر آیت الله سیستانی در عراق روز پنج شنبه 12 آذر خواهد بود.

حرکت حضرت سیدالشهداء«علیه‌السلام» یک تذکر بود به همه‌ی تاریخ که چگونه از ظلمات زمانه می‌توان خود را رها کرد و امروز مردم در حماسه‌ی اربعین در ذیل تذکر حضرت سیدالشهداء«علیه‌السلام» به روحی منوّرند که آن‌ها را از ظلمات فرهنگ اُمویِ جهان استکبار رهایی می‌بخشد و این است معنای حماسه‌ی میلیونی راهپیمایی اربعین حسینی که شیعه در سال‌های اخیر با هوشیاری و خوش‌سلیقگی، زیارت آن حضرت را که در جای خود بسیار ارزشمند است، همراه با پیاده‌رفتن برای آن زیارت جمع کرده است.

همان طور که عرض شد،حماسه‌ی اربعین چیزی نیست که از ما شروع شده باشد، امامان ما همه در بزرگداشت اربعین مصر بودند تا معلوم شود حرکتی که حضرت سیدالشهداء«علیه‌السلام» شروع فرمودند یک حرکت عقیم نیست. در این رابطه حضرت عسکری«علیه‌السلام» می‌فرمایند: «عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ؛ صَلَاةُ الْإِحْدَى وَ الْخَمْسِينَ وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ وَ التَّخَتُّمُ‏ فِي‏ الْيَمِينِ‏ وَ تَعْفِيرُ الْجَبِينِ وَ الْجَهْرُ بِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏». علامت‌های مؤمن پنج چیز است: پنجاه رکعت نماز و «زیارت اربعین» و انگشتر در دست راست کردن و پیشانی بر خاک‌نهادن و «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» را بلندگفتن.
جابربن‌عبداللّه انصاری یعنی صاحب اسرار آل محمد«صلوات‌اللّه‌علیهم»، می‌داند باید با زیارت حضرت امام حسین«علیه‌السلام» در اربعین نشان ‌دهد آن حرکت، حرکتی نبود که در خود عقیم شود. جابر با این‌که در آن زمان نابینا است و با این‌که مسافرت در آن شرایط و با آن وضع از مدینه تا کربلا آن اندازه طاقت‌فرسا است، ولی متوجه است آن زیارت یک زیارت معمولی نیست همراه با ثواب‌های فردی، بلکه یک حضور تاریخی است در تاریخی که امام حسین«علیه‌السلام» شروع کردند، حضوری است در راستای تقابل با حاکمیت استکباری امویان.

در حماسه‌ی اربعین حسینی و حضور بیست میلیون انسان‌های وفادار به آرمان‌های قدسیِ امام حسین«علیه‌السلام» و مصمم در پشت‌کردن به فرهنگ یزید، خبر از آن می‌دهد که هویتی از شیعه در حال شکوفائی است و به بهترین شکل می‌خواهد از حیطه‌ی جهان استکباری با فرهنگ حضور مردم در صحنه‌ها، عبور نماید و این نوع حضور آثار بسیار عمیقی در وجود تک‌تک انسان‌های حاضر در این اقیانوس انسانی خواهد گذاشت و هرکس خود را یک اقیانوس انسانِ تمدن‌ساز احساس می‌کند.

در حماسه‌ی اربعین حسینی رفتارهایی از تمدن‌سازی شیعه ظهور می‌کند که هرگز به چشم فرهنگ غربی نمی‌آید، از مردان و زنان محترمی که با پای پیاده خود را به ساده‌ترین شکل در انبوه جمعیت غرق کرده‌اند تا از اَنانیّت خود هیچ‌چیز باقی نگذارند تا خادمان زوّار که با اندک بضاعت خود در خدمت زوّار قرار می‌گیرند. همه در حال نشان‌دادن اهدافی برای زندگی دینی هستند و زوّار و خدمه می‌خواهند در راستای اهداف بزرگ خود صورت ایثار حسین«علیه‌السلام» را در این صحنه‌ها به ظهور برسانند و با از خودگذشتگی خود به امام حسین«علیه‌السلام» نزدیک شوند و نقش حسینی خود را در این تاریخ به فعلیت آورند.
انبوه زائران اربعین حسینی و این‌همه خدمه‌ی زوّار؛ همه و همه به‌خوبی می‌دانند در چه تاریخی قرار دارند و چه تمدنی از طریق آن‌ها در حال وقوع است. اینان به دنبال دستور خداوند به رسولش هستند که فرمود: «فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَك‏» خودت و همراهانت در راستای رسالتی که دارید پایداری و مقاومت کنید و استکبار جهانی را در موضع متهم قرار دهید و روشن نمایید عقیده‌ی توحیدی باید در تاریخ، حضور فعّال داشته باشد.