?? #پیامبران و #مهدویت
2⃣عصر پادشاهان!
در زمان سموئیل نبی واقعه ای رخ داد که تأثیر بسزایی در تاریخ بنی اسرائیل داشت. در زمان این پیامبر بزرگ، به نقل قرآن کریم(سوره بقره؛ 246_252)، بنی اسرائیل به دنبال بهانه گیری های پیشین و همچنین نداشتن روحیه جهادی از وی می خواهند که برای آنان پادشاهی تعیین کند تا همراه او به جهاد در راه خدا بپردازند.
سموئیل آنان را نسبت به عواقب این درخواست و نگرانی وی از فرار آنان از صحنه جهاد بیم می دهد، اما این برخورد ناصحانه در آنان تأثیری نمی کند و به اصرار خود ادامه می دهند.
سموئیل نیز به دستور خداوند متعال طالوت را که در تورات از او به شائول پسر قیس و از قبیله بنی بنیامین نام برده شده است، به پادشاهی آنان می گمارد.
این انتخاب از همان ابتدا با مخالفت بنی اسرائیل مواجه می شود تا سرانجام با بازگشت تابوت عهد به میان قوم و به دست او به عنوان نشانه ملک که از جانب خداوند پیش از آن اعلام شده بود، زمینه برای فرمانروایی وی تا حدودی فراهم می شود.
اما این نکته نیز درد ولایت ناپذیری و ترس آنان را از جنگ و جهاد در راه خدا درمان نمی کند و تنها تعداد قلیلی در جنگ با جالوت به یاری وی می شتابند.
در این جنگ جالوت به دست داوود جوان کشته می شود و خداوند او را به رهبری بنی اسرائیل، برگزیده و پیامبری و پادشاهی را در او یکجا جمع می کند. این همان مقطع تشدید ملک در میان بنی اسرائیل است.
از این مقطع است که بنی اسرائیل رفته رفته-و البته عالمانه و عامدانه-راه و رسم پیامبری را برانداخته و تلاش می کند تا آن را در تاریخ گم کند.
از همین رو است که ترجیح می دهند در متون تاریخی و فیلمهای سینمایی برخاسته از آن، داوود و فرزندش سلیمان علیها السّلام را که آخرین پیامبران دارای حکومت در بنی اسرائیل بودند، به جای پیامبر، پادشاه بخوانند.
به هر حال داوود پیامبر به مدت چهل سال از 1057 تا 1017 پیش از میلاد با اقتدار و عدالت بر بنی اسرائیل فرمانروایی می کند. در متون تاریخی یهود که رد آن در اسرائیلیات دین اسلام نیز قابل تعقیب است، تهمت های ناجوانمردانه ای به این پیامبر بزرگ الهی زده شده که حتی قلم از بیان آن شرم دارد.
این موضوع می تواند نشانه عمق کینه و دشمنی این قوم پس از انحراف و تبدیل شدن به حزب شیطان نسبت به پیامبران راستین خداوند باشد که یکی پس از دیگری برای بازگرداندن آنان به دین خداوند و صراط مستقیم مبعوث شدند.
??? #ادامه_دارد. . .
?الَّلهُمـّ؏جِّللِوَلیِڪَالفَرَج?