مابایدباوجود امام حسین {علیه السلام}و سرگذشت او یک احساس حماسی داشته باشیم یا یک احساس تراژدی ،مصیبت و رثا ؟؟؟
امام حسین{علیه السلام} یک شخصیت حماسی است امانه آن طور که مثلا جلال الدین خوارزمشاه ویا رستم افسانه ای یک شخصیت حماسی هستند،اغلب این شخصیت های حماسی جنبه نژادی وقومی دارند.اماحسین حماسه انسانیت،حماسه بشریت است نه حماسه قومیت.
دردنیا حماسه ای مانند حماسه حسین بن علی {علیه السلام}پیدانخواهیم کرد چه ازنظر قدرت وقوت حماسه وچه ازنظر علو و ارتفاع و انسانی بودن آن.متاسفانه ما مردم ،این حماسه رانشناخته ایم.
تاریخچه عاشورا دوصفحه دارد:یک صفحه سفید و نورانی،ویک صفحه تاریک وظلمانی
صفحه تاریکش از آن جهت است که در آن جنایات کم نظیر می بینیم.دراین صفحه،تراژدی ومصیبت و رثا است.درآن کشتن بی گناه می بینیم،کشتن شیرخوار می بینیم،اسب بربدن مرده تاختن می بینیم،آب ندادن به یک انسان می بینیم،زن وبچه را شلاق زدن می بینیم.ازاین جهت ،قهرمان این واقعه کیست؟دراین نگاه،قهرمان ،یزیدبن معاویه،عبیدالله بن زیاد،عمرسعد و شمربن ذی الجوشن است.ازاینجاست که باید مرثیه بخوانیم:
از زمین تا آسمان آه است می دانی چرا؟ یک قیامت گریه در راه است می دانی چرا؟
بر سرهر نیزه خورشیدی ست یک ماه تمام بر سر هر نیزه یک ماه است می دانی چرا؟
اما عاشورا صفحه ای دیگر هم دارد.درآنجاقهرمان حسین است،دیگرجنایت نیست،بلکه حماسه است،افتخار و نورانیت است،تجلی حقیقت وانسان است.انسان حق دارد به خودش ببالد.
وقتی خداوند خواست آدم راخلق کند، فرمود:“انی جاعل فی الارض خلیفه”فرشتگان گفتند:آیا میخواهی کسی را بیافرینی که در زمین فساد کند؟“قالوا اتفسدفیها ویسفک الدماء ونحن نسبح بحمدک ونقدس لک “ اینها فقط صفحه سیاه را دیدند.
خداوند در برابر اعتراض فرشتگان فرمود:“انی اعلم ما لا تعلمون”
این صفحه نورانی بشریت است که بشر به آن افتخار میکند.از اینجاست که باید بخوانیم:
درس آزادی به دنیا داد رفتار حسین بذر همّت در جهان افشاند ، افکار حسین
گر نداری دین در عالم ، لااقل آزاده باش این کلام نغز می باشد ز گفتار حسین
.
حسین {علیه السلام} را یک روز کشتند وسر او را از بدن جدا کردند.اماحسین{علیه السلام} فقط یک تن نیست، حسین {علیه السلام} یک مکتب است وبعد از مرگ زنده تر شد.
پی نوشت:کتاب حماسه حسینی{جلد1}اثرشهیدمطهری