#خاطرات_شهدا?
?هر چند #گذشتن و راضی شدن سخت بود، ولی من راضی بودم و اجباری در کار نبود❌ شوق همسرم برای رفتن و مظلومیت شیعیان #سوریه را می‌دیدم.
?شبی که می‌خواست #اعزام شود با هم سمت مسجد? رفتیم و بعد از نماز به رستورانی برای صرف شام? رفتیم. لحظه رفتن وقتی از درب منزل کاسه آبی #پشت_سرش ریختم، قلب خودم انگار همان لحظه داشت بیرون می‌زد و بغض سنگینی مرا خفه می‌کرد? دلم آشوب بود?
?از همان لحظه #دلتنگی‌ام شروع شد، ولی سعی کردم طوری رفتار کنم که نگران? نباشد و حتی اشکی برای رفتنش نریزم? که مبادا #دلش بلرزد.
?یدالله، در #فروردین‌ماه سال 96 با اصابت گلوله تک تیرانداز داعشی به ناحیه سرش? به درجه رفیع #شهادت نائل آمد. روزهای اول هر روز چندبار تماس می‌گرفت و از حرم حضرت زینب (س) و #غربت آنجا برایم حرف می‌زود و می‌گفت کاش در کنارش بودم و غربت آنجا را می‌دیدم?
?اما کم کم به دلیل اعزام به مناطق تماس‌ها☎️ کاهش یافت و به‌طبع #نگرانی و دلتنگی من بیشتر شد. تا اینکه #آخرین باری که تماس گرفت 8 فروردین‌ماه 96 بود. ساعت حدود 3 بعدازظهر با من تماس گرفت? و گفت که برای برداشتن مهمات به منطقه برگشته است و باید دوباره به خط بروند
?و قرار شد “لحظه آخر” دوباره تماس بگیرد و حدود یک ربع بعد⏰ دوباره زنگ زد و #آخرین_جملاتی که بین ما رد و بدل شد این بود که گفتم «مراقب خودت باش، یه یدالله♥️ که بیشتر ندارم. همسرم هم در جواب من گفت: نگران نباش، من هر لحظه #بیادتم…»
?بعد از این تماس تا روز #شهادتش تماس نگرفت و من خیلی نگران بودم، ظهر روز 12 فروردین‌ماه? این حالت به اوج خود رسید و من نتوانستم از شدت نگرانی لب به چیزی بزنم. بعد از ظهر با یکی از دوستانمان که همسرش دوست و #همکار شوهرم بود تماس گرفتم☎️ و به منزل وی رفتم تا کمی آرام شوم و از طریقی خبری از سلامت #یدالله بگیرم
?دوست همسرم خبر شهادت? عزیزم را می‌دانست ولی برای #آرامش قلب من گفت که حالش خوب است و شب به منزل پدرم رفتم? ولی نتوانستم بخوابم و #سردرد شدیدی داشتم تا اینکه نزدیک صبح خوابم برد ولی صبح زود با صدای تماسی که با پدرم گرفته شد از خواب پریدم و از لحن صدای پدر متوجه شدم که #یدالله_شهید_شده است.
راوی: همسرشهید
#شهید_یدالله_ترمیمی
