?چرا پس از #فتح_خرمشهر جنگ را ادامه دادیم؟
این روزها پس از سفر #نخست_وزیر ژاپن به ایران، تصویر دیدار پدر آبه با #رهبر_انقلاب در دوره جنگ تحمیلی دست مایه نفرت پراکنی و شبهه افکنی کسانی شده است که نه تاریخ #جنگ خوانده اند و نه در صورت #تجاوز خارجیان به ایران اهل دفاع از ناموس و وطن هستند و با اولین شلیک دشمن در #سوراخ_موش می مانند و یا از کشور فرار میکنند.
دبیرکل فعلی #نهضت_آزادی در پاسخ به پرسش مصاحبه کننده ای که از تعداد شهدای این حزب در جنگ تحمیلی پرسیده بود اینگونه پاسخ داد: هیچ
حالا همانها میگویند: چرا پس از #فتح_خرمشهر جنگ ادامه پیدا کرد و آن همه جوان!! و سرمایه از دست رفت؟
اگر ایران(آیت الله خامنه ای) آن زمان پادرمیانی #ژاپن را می پذیرفت این تعداد شهید برجای نمی ماند.
اما چند پاسخ ساده:
از ابتدای تجاوز #صدام_بعثی به ایران کشورها، شخصیتها و سازمانهای متعددی جهت پایان دادن به جنگ به دو کشور سفرکردند. البته چندین #قطعنامه در شورای امنیت تصویب شد اما بغیر از قطعنامه ۵۹۸ هیچ کدام به مرحله اجرا نرسید.
موضع ایران در تمامی دیدارها و گفتگوهای گروه های صلح #ثابت بود اینکه نخست باید #متجاوز مشخص شود دوم تضمین به بازگشت عراق به مرزهای قبلی و عدم آغاز تجاوز جدید.
پذیرش #صلح پس از فتح خرمشهر خیانت بود زیرا:
۱. مرزهای ایران تامین نداشت و نقاطی در شلمچه، طلائیه، فکه و قصر شیرین در اشغال عراق بود و نیز شهرهای سومار، نفت شهر و مهران عملا در اشغال دشمن بودند و امکان #آزادسازی این نقاط از راه مذکور، غیرمعقول به نظر میرسید و راهی جز ادامه جنگ وجود نداشت.
۲. شرایط شناسایی متجاوز (عراق) مشخص نبود.
۳. شهرهای آزاد شده همچون خرمشهر، به علت حضور دشمن در شلمچه، همچنان مورد تهدید بود. تحلیل نظامیان این بود که پذیرفتنپیشنهاد مذاکره یا صلح یعنی تجدد قوای مجدد صدام.
از همه مهمتر ایران ۲۷ تیر سال ۶۷ قطعنامه صلح را پذیرفت اما باوجود تعهدات بین اللملی کمتر از چند هفته یعنی ۴ مرداد سال ۶۷ سازمان مجاهدین (رجوی) با حمایت صدام مجددا به ایران حمله کرد.
اینکه به جامعه آدرس غلط بدهیم و ایران را مقصر جنگ و ادامه دهنده جنگ بدانیم چیزی جز #عقده_گشایی سیاسی نیست.
#اللهم_احفظ_قائدنا_الامام_سید_علی_خامنه_ای ❤️