? میلاد حضرت اباالفضل العباس علیه‌السلام
? روز چهارم ماه شعبان المعظم سال بیست و ششم قمری روز میلاد اباالفضل العباس، فرزند رشید امیرالمؤمنین و برادر بزرگوار امام حسین علیه‌السلام است.
? چقدر زیبا و معنادار است که ایشان حتّیٰ در تولّد، بر برادر سبقت نجستند. مؤدبانه گذاشتند ابتدا یاد، نام و میلاد برادر بزرگوارشان اباعبدالله الحسین علیه‌السلام بزرگ داشته شود و در روز بعد، میلاد ایشان بزرگ داشته شود.
? وقتی فاطمه‌ی کِلابیه، ملقّب به اُم‌البنین، این بانوی سرشار از فضیلت، نور و معرفت، اباالفضل العباس علیه‌السلام را که نخستین فرزندشان از امیرالمؤمنین علیه‌السلام بود، به دنیا آوردند، قُنداقه‌ی ایشان را به دست امیرالمؤمنین علیه‌السلام دادند.
? امیرالمؤمنین به گوش راست ایشان اذان گفتند، به گوش چپشان هم اقامه فرمودند
بعد شروع به نگریستن او کردند.
? دست‌های اباالفضل العباس را می‌بوسیدند و اشک می‌ریختند. طوریکه مادر نگران شدند که نکند در اندام و پیکر فرزندی که از ایشان به دنیا آمده است، نُقصانی وجود دارد.
? وقتی از امیرالمؤمنین علیه‌السلام سؤال کردند، حضرت فرمودند: نه
ولی این دست‌ها روزی در نصرت و یاری برادرش حسین از پیکر جدا خواهد شد.
گریه‌ی من به این خاطر است.
? سن اباالفضل العباس علیه‌السلام در این عالم، بیش از حدود سی و پنج تا سی و هشت سال نبوده، شاید کمتر از این هم نبوده است.
شواهدی بر این وجود دارد، حضرت اباالفضل علیه‌السلام تقریباً بیست سال جوان تر از زینب کبریٰ علیها السلام هستند.
? در جنگ صفّین اباالفضل العباس، در کنار حَسَنین علیهما السلام، از سرداران سپاه امیرالمؤمنین علیه‌السلام و از رزمندگان دلیر این سپاه بودند. در این جنگ سن حضرت بین پانزده تا هفده سال بوده است و هنگام شهادت امیرالمؤمنین علیه‌السلام، هجده ساله بوده‌اند.
? اسم زیبای عباس را امیرالمؤمنین علیه‌السلام بر حضرت نهادند که به معنای شیر دِژَم و خشمگین بیشه‌ی شجاعت است.
? کنیه‌ی معروف ایشان، اباالفضل است به این علّت که از حضرت عباس دو پسر باقی ماند: یکی عُبِیدُالله و دیگری فضل
? فضل فرزندی بسیار زیبارو و باکمال بود. هم کمالات معنوی و هم کمالات ظاهری داشت و به لحاظ او، به حضرت عبّاس، ابوالفضل گفته شده است.
? حضرت ابوالفضل علیه‌السلام لقب‌های فراوانی دارند.
یکی از القاب ایشان
«ابوالقِربَه یا «اباالقِربَه» است.
«قِربَه» در زبان عربی به معنای مشک آب است. برای این به ایشان «ابوالقِربَه» گفته می‌شود که سقّای دشت کربلا هستند.
?یکی دیگر از القاب حضرت، ساقی و سقّا است. کسانی که به کربلا مشرّف شده‌اند، دیده‌اند که از اسامی‌ای که دور صحن مطهّر حضرت ابوالفضل علیه‌السلام، بالای درهای ورودی نوشته شده است «یا ساقِی عَطاشا کَربَلاء» است.
?از لقب‌های دیگر حضرت، قمر بنی‌هاشم است. زیبایی چهره‌ی ظاهری و پیکر جسمانی حضرت ابوالفضل علیه‌السلام از یک‌سو و درخشندگی شخصیت ابوالفضل العباس ازسوی دیگر، مثل ماه می‌درخشید.
شخصیت والای ابوالفضل سبب شد که به ایشان «قَمَرُ الهاشمیّین» یا قمر بنی‌هاشم می‌گفتند.
? از القاب دیگر حضرت بابُ الحَوائِج است. یعنی دری که از آن همه‌ی حاجت‌ها برمی‌آید. البته بابُ الحَوائِج معانی مختلفی دارد. ولی اولین معنا و ظاهری ترین معنایش همین است
یعنی کسی که برای رسیدن به حاجات، باید از راه او وارد شد و از در حضرت عبّاس علیه‌السلام می‌توان به نیازهای خود راه پیدا کرد…
《استاد مهدی طیّب، ۹۲/۰۳/۲۳》
