? سيماي زندگي در آخرالزمان ?
1⃣ دين در آخرالزمان
?عوامل فراواني روزبه روز حقيقت تابناک دين را در هاله اي از ابهام فرو ميبرند. از اين رو همواره دين رو به کمرنگ شدن در جوامع ميرودو خرافات و انحرافات فراواني،گريبانگير آن ميشود؛به صورتي که وقتي حضرت مهدي
(ع) قيام نمود، غبار از چهره دين بر ميگيرد. همگي گمان ميکنند اين دين جديدي است که آن حضرت ارائه ميفرمايد.?
?اميرمؤمنان (ع)اين حقيقت را اينگونه بيان فرموده است:«اي مردم! به زودي زماني بر شما خواهدرسيد که اسلام چونان ظرف واژگون شده، آنچه درآن است ريخته ميشود».[1]
?رسول گرامي اسلام(ص) نيز ميفرمايد: «بر امت من زماني پيش مي آيد که از قرآن جز نقش آن و از اسلام جز نامآن باقي نماند [به ظاهر] مسلمان ناميده ميشوند؛ در حالي که بيش از همه مردمان از آن دورند! مساجدشان آباد است؛ولي از هدايت خالي است.»[2]
?2⃣مردان آخرالزمان
اگرچه امتحانات خداوند براي زن و مرد يکسان است؛ ولي پاره اي از روايات درباره مردان نقل شده است؛??
?چنان که امام صادق (ع)فرمود:«مردي را ميبيني هنگامي که يک روز بر او گذشته و گناه بزرگي انجام نداده است - از قبيل فحشا، کم فروشي، کلاهبرداري و يا شرب خمر - بسيار غمگين و اندوهگين ميشود.»[3]
?3⃣زنان آخرالزمان
?رسول گرامي اسلام (ص) در وصف برخي از زنان آخِرُالزّمان چنين ميفرمايد:«چگونه ميشود حال شما هنگامي که زنان شما فاسد شوندو جوانانتان فاسق و شما نه امربه معروف ميکنيد و نه نهي از منکر!» به پيامبر اکرم(ص) گفته شد: آيا اين چنين خواهد شد؟! آن حضرت فرمود:«بله و بدتر از آن [نيز خواهد شد]».[4]
?امام (ع)«در آخِرُالزّمان و نزديک شدن قيامت - که بدترين زمانها است - زناني ظاهر ميشوند که برهنه و لخت هستند! زينتهاي خود را آشکار ميسازند، به فتنه ها داخل ميشوندوبه سوي شهوتها ميگرايند!به سوي لذتها ميشتابند، حرام هاي الهي را حلال ميشمارند و در جهنم جاودانه خواهند بود». [5]
?4⃣ نجات يافتگان آخرالزمان
?امام (ع) درباره نجات يافتگان اين دوران ميفرمايد: «و آن زماني است که از فتنه ها نجات نمييابد؛ مگر مؤمناني که بينام و نشانند. اگر در حضور باشند، شناخته نشوند و اگر غايب گردند، کسي سراغ آنان را نميگيرد. آنها براي سيرکنندگان در شب ظلماني جامعه ها،
چراغهاي هدايت و نشانه هاي روشناند. نه مفسده جو هستند و نه فتنه انگيز. نه در پي اشاعه فحشايند و نه مردمي سفيه و لغو گو. اينانند که خداوند درهاي رحمتش را به سوي شان باز ميکند و سختيها ومشکلات را از آنان برطرف ميسازد». [6] ?
?پی نوشت ها:
[1] نهج البلاغه، خطبه 103.
[2] شيخ صدوق، ثواب الاعمال، ص 253.
[3] الکافي، ج 8، ص 40.
[4] حراني، تحف العقول، ص 49.
[5] من لايحضرهالفقيه، ج 3، ص 390.
[6] نهج البلاغه، خطبه 103.
