عامل بدبختی انسانها

((وانماهلک من کان قبلکم بطول آمالهم وتغیب آجالکم حتی نزل بهم الموعودالذی ترد عنه المعذره وترفع عنه التوبه وتحل معه القارعه والنقمه.(خطبه147)

حضرت علی (علیه السلام)به همگان هشدارمیدهدکه تاریخ امم پیشین رامطالعه کنندودرباره عوامل بدبختی آنهابیندیشندودرس عبرت گیرند.
حضرت می فرمایند:آنهاکه پیش ازشمابودندتنهابه جهت آرزوهای طولانی وپنهان بودن و(فراموش کردن)سرآمدزندگیشان گمراه وهلاک شدند.واین طول امل همچنان ادامه یافت تامرگشان فرارسید.( وانماهلک من کان قبلکم بطول آمالهم وتغیب آجالکم حتی نزل بهم الموعود).

منظورازهلاکت درجمله((وانمااهلک))به گفته جمعی ازمفسران نهج البلاغه هلاکت معنوی یعنی گمراهی است که نتیجه آن عذاب اخروی می باشد.

ولی بعیدنیست که هم هلاکت معنوی واخروی وهم هلاکت مادی ودنیوی راشامل شودیعنی آرزوهای دورودراز وفراموش کردن پایان زندگی وغرق شدن درشهوات هم آخرت آنهاراتباه کرده وهم قدرت وعظمت آنهارادردنیابرباددادوسرانجام آنهاراگرفتارانواع عذابهای دنیوی مانندطوفان قوم نوح وزمین لرزه های قوم لوط وصاعقه های آسمانی اقوام دیگر.

آری طول امل که یکی ازآثارآن ((تغیب آجال))(به فراموشی سپردن سرآمدزندگی)است ازبزرگترین دشمن سعادت انسانهاست چراکه حجاب ضخیمی دربرابردیدعقل انسانهامی افکندوهواوهوس رابروجوداوحاکم می سازدواوراغرق انواع گناهان ومعاصی خطرناک می کند.

این همان چیزی است که درحدیث معروف پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)وامیرالمومنان (علیه السلام)آمده است:((واماطول الامل فینسی الاخره))آرزوهای درازآخرت رابه فراموشی می سپارد)).ازجمله((حتی نزل بهم الموعود:تازمانی که وعده الهی یعنی مرگ آنهافرارسد))چنین برمی آیدکه این افراددرآن لحظه بیدارمی شوند.آری بیدارمی شوندولی این بیداری برای آنهاسودی نداردولذاامام علی (علیه السلام)می فرماید:همان مرگی که هنگام فرارسیدنش عذرهاپذیرفته نمی شودودرهای توبه بسته میشودومصائب سخت ومجازاتهاباآن فرامی رسد ((الذی ترد عنه المعذره وترفع عنه التوبه وتحل معه القارعه والنقمه)).

پی نوشت:پیام امام امیرالمومنین(علیه السلام)ج5