آيا هميشه يک فرد در جهنم ميماند؟ و پل صراط چگونه است؟
♨️سوال:
?آيا هميشه يک فرد در جهنم ميماند؟ و پل صراط چگونه است؟
✍️پاسخ:
✅کفار معاند براي هميشه جهنم ميماند ؛ولي مسلمان گناه کارکه شفاعت شاملش نشده واورا نجاتش نداده وکافر هاي جاهل ممکن است بعد از مدتي از جهنم آزاد شوند.
سئوال دوم پل صراط چگونه است؟
يکى از مواقف سخت و در حقيقت آخرين توقفگاه در قيامت «صراط» است. صراط پلى بر روى دوزخ است که همگى بايد از آن رد شوند؛ مومن باشند يا کافر. قرآن درباره صراط مى فرمايد: (وَ إِنْ مِنْکُمْ إِلاَّ وارِدُها کانَ عَلى رَبِّکَ حَتْماً مَقْضِيّاً ثُمَّ نُنَجِّى الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ نَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيها جِثِيّاً)؛مريم (19) آيه 71 و 72. «و همه شما [بدون استثنا ]وارد جهنم مى شويد؛ امرى است حتمى و قطعى بر پروردگارت سپس اهل تقوا را از آن رهايى مى بخشيم و ظالمان را در آن رها مى سازيم».همچنين ر.ک: صافات (37)، آيات 22 - 26.
سپس همه بر آتش وارد مى شوند؛ اما آتش بر مؤمنان کارساز نيست، بلکه بر آنها سرد مى شودزيرا نور مؤمن ، آتش دوزخ را از جوش و خروش مى اندازد:
«قال رسول الله(ص): يقول النار للمؤمنين يوم القيامة جُزْ يا مؤمن فقد أطفأ نورک لهبى»؛بحارالأنوار، ج 8، ص 249. چنان آتش بر مومنان بهشتى سرد مى شود که آنان شک مى کنند که ازآن گذشته اند و مى پرسند: مگر خداى سبحان نفرموده بود که همه بر آتش جهنم وارد مى شوند؟
جابر از پيامبر اکرم(ص) اين گفت وگو را چنين نقل مى کند: «إذا دخل أهل الجنة الجنة قال بعضهم لبعض أ ليس قد وعدنا ربنا أن نرد النار؟ فيقال لهم: قد وردتموها و هى خامدة»؛همان، ج 8، ص 250..
اما مردمى که آخرين مرحله را مى گذراند و از پل صراط رد مى شوند، چند گروه اند. امام صادق(ع) درباره گذر مردم از پل صراط و صفات آن و طبقات مردم در گذر از صراط مى فرمايند: «الناس يمرون على الصراط طبقات و الصراط أدق من الشعر و من حد السيف؛ فمنهم من يمر مثل البرق و منهم من يمر مثل عدو الفرس و منهم من يمر حبوا؛ و منهم من يمر مشياً؛ و منهم من يمر متعلق؛ قد تأخذ النار منه شيئاً و تترک شيئاً»؛همان، ص 65.
«مردمى که از صراط مى گذرند بر چند دسته اند و صراط دقيق تر از تار مو و برنده تر از شمشير است: گروهى مانند برق از آن مى گذرند؛ گروهى همانند دويدن اسب از آن رد مى شوند؛ گروهى با سينه خيز از آن مى گذرند؛ گروهى در حالت پياده روى مى گذرند و گروهى افتان و خيزان مى روند؛ گاهى آتش آنان را در مى يابد و گاهى آنها را رها مى کند».
از اين روايت روشن مى شود که امام(ع) در صدد بيان حالات اهل نجات در گذشتن بر پل صراط هستند؛ زيرا در هر صورت هر پنچ گروه از پل رد مى شوند؛ منتها برخى بسيار سريع چون سرعت برق؛ برخى سريع چون فرار اسب؛ برخى آرام؛ برخى با زحمت و سختى و بالاخره گروهى با خطر فرار و چشيدن مزه بخشى از آتش جهنم.
اين گروه ها به بهشت وارد مى شوند و در آنجا جاودان خواهند بود. اما آنهايى که نتوانند از پل بگذرند و در آتش دوزخ سقوط کنند، دو دسته اند: يا مستکبراند و اميد نجاتى براى آنها نمى ماند و تا ابد گرفتار دوزخ خواهند بود و گروهى مدتى - با توجه به شدت گناهان شان - در جهنم درنگ مى کنند و آن گاه نجات پيدا مى کنند.مکارم شيرازى، ناصر، پيام قرآن، ج 6، ص 483.
در واقع نا زکي و تيزي پل صراط بيا نگر دقت و مو شکافي در محاسبه ي اعمال انسان ها در روز قيامت و سختي حسا برسي خداوند در آن روز است . يعني بايد نهايت دقت و ريز بيني را در مورد اعمال و اخلاص در آن به کار بست به گونه اي که اعمال پاک و خالصانه ي ما اين قابليت و کشش را داشته باشد که ما را از آن پل تيز و نازک و لغزنده عبور دهد .
صراط مستقيم و راه بندگي خدا راهي دقيق و باريک و نازک است و بايد با دقت و احتياط و با پيروي از دستورات الهي و هدايت و راهنمائي انبيا و ا وليا آن را پيمود و از لغزش و انحراف بر کنار بود تا بتوان به توفيق الهي از پل صراط عبور کرد و به بهشت و رضوان خداوند رسيد .