▫️آیت الله فروغی:

?انسان تنی خاکی دارد و جانی آسمانی! سنگی دارد و گوهری پنهان در آن! چاهی دارد و یوسفی زیبا در آن!

با سرشتت چها كه همراه است
خنك آنكس كه از خود آگاه است

گوهرى در ميان اين سنگ است
يوسفى در نشيب اين چاه است

?راه پی بردن به حقیقت و گشف گوهر وجود و رهانیدن یوسف زیبای جان خود، ورود به عالم شریعت و زیستن بر اساس قوانین توحیدی است.

?اگر آدمی بر اساس دستورات شریعت حرکت کند و در مسیر خودشناسی با تمام توان تلاش کرده و خود را به خوبی بشناسد، می بیند که از وجودش دریچه ای به سوی خدای متعال باز است و اگر از آن، غبار روبی کند می تواند از پنجره وجود خود، جمال و جلال حق تعالی را تماشا کند.

?اما اشتغال به عالم طبع و سرکشی از دستورات ربوبی آنچنان آدمیان را محجوب کرده که دست یافتن به مقامات توحیدی و شهود جلال و جمال دلربای حق تعالی برای اکثر آن ها به آرزویی دست نایافتنی تبدیل شده است:

حجاب چهره جان می شود غبار تنم
خوشا دمی که از این چهره پرده بر فکنم

?پس ای دوست بپرهیز که نظر خود را تنها به تن خاکی دوخته و از عالم توحید غافل شوی چرا که نتیجه آن رسیدن به سراب است نه سَرِ آب!