?تبدیل تاریخ جعلی شاهنشاهی به هجری شمسی ( ۵ شهریور ۵۷)

از جمله اقدامات رژیم پهلوی در نیمه دهه ۵۰ ش که در راستای توجه به بنیادهای باستانگرایی و به هدف دور شدن هرچه بیشتر از فرهنگ و تمدن اسلامی صورت عملی به خود می‌گرفت، تغییر مبدأ تاریخ ایران از هجری شمسی (از مبدأ هجرت پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد [ص]) به تاریخ جعلی و غیر قابل اعتنای شاهنشاهی بود.

♦️ این اقدام که در اوج قدرت استبدادی محمدرضا شاه و سرمستی کاذب او در شرایط افزایش چشمگیر (ولی سخت زودگذر) عایدات نفتی تحقق یافت از سوی آگاهان به امور در داخل و خارج از کشور با تمسخر و انتقاد فراوانی رو به رو شد.

♦️این طرح که کارشناسان مزدور به اصطلاح فرهنگی و تاریخی وابسته به حکومت، به صورت یک لایحه به مجلسین سنا و شورای ملی (دوره ۲۴) ارائه شد و در روز ۲۴ اسفند ۱۳۵۴که مقارن با سالگرد تولد منحوس رضا خان قلدر و مزدور بود در میان سخنرانی و ابراز احساسات چاپلوسانه و بس تملق‌آمیز نمایندگان مجلسین و نمایندگان دولت وقت به تصویب رسید.

و درحالی که رژیم دست نشانده پهلوی خود را آماده برگزاری جشن پنجاهمین سالگرد شاهنشاهی دودمان ننگین پهلوی آماده می‌کرد، سال ۵۵ ۱۳ با مبدأ تاریخ ۲۵۳۵ شاهنشاهی آغاز شد و این تاریخ جعلی چنان تنظیم شده بود که گویی سلطنت رضا شاه دقیقاً درسال ۲۵۰۰ شاهنشاهی پایان یافته و آخرین شاه پهلوی (محمدرضا ) حکومتش را از همان تاریخ شروع کرده است.

♦️ در جلسه روز ۲۴ اسفند سال ۵۴ که این طرح صورت قانونی به خود گرفت نمایندگان زیر (از دو مجلس) به ایراد سخنرانی های بس متملقانه و آزاردهنده از نقش رضاخان و فرزندش در توسعه و تعالی کشور و به اوج رسانیدن نظام شاهنشاهی در ایران پرداختند :
جواد سعید (نایب رئیس مجلس شورای ملی)،
عیسی صدیق (سناتور)
هولاکو رامبد (نماینده مجلس شورای ملی)،
عماد تربتی (سناتور)،
مصطفی الموتی (نماینده مجلس شورای ملی)
شوکت ملک جهانبانی (سناتور)
مهین دخت صنیع (نماینده مجلس شورای ملی)
امیرعباس هویدا (نخست وزیر و دبیرکل حزب رستاخیز)
محمدعلی علامه وحیدی (سناتور)، و داریوش همایون.

❇️اما چنان که آگاهان به امور پیش بینی می‌کردند و تحولات آتی هم نشان داد دوران غرور توأم با خشونت و حماقت رژیم پهلوی دیری نپایید و به رغم تمام تلاش های گسترده و سرمایه گذاری های گزاف تاریخ جعلی شاهنشاهی در عرصه کشور در میان مردم ایران زمین جایی پیدا نکرد و بلکه خود به عاملی دیگر در ایجاد شکاف و فاصله گسترده‌تر میان حکومت و مردم کشور مبدل شد

و هنگامی که تحرکات انقلابی مردم ایران سخت ارکان حکومت را متزلزل ساخته بود «جعفر شریف امامی» فراماسونر که در ۵ شهریور ۱۳۵۷ در مقام نخست وزیر جایگزین جمشید آموزگار باجناق هویدا شده بود به هدف فرونشاندن و کاستن از دامنه مخالفت های انقلابی، در همان نخستین روز نخست وزیر ی تاریخ حعلی شاهنشاهی را ملغی اعلام نموده بار دیگر تاریخ هجری شمسی را مبدأ تاریخ و تقویم ایران قرار داد.