? #تلنگر

?انسانی که در دنیا خدا را فراموش کرد و او را نشناخت و به او نگروید در نتیجه ذات و حقیقت خود را هم فراموش می کند و خود را تنها همان تن و زندگیش را همان زندگی مادی چند روز دنیا می پندارد بطوریکه مرگ را نیستی حقیقت خود خیال میکند و در نتیجه تمام کوشش او، تأمین حیات مادی و سلامتی تن است بطوری که از کوچکترین چیزی که با سلامتی تنش مزاحمت دارد پرهیز می کند ولی از چیزهائیکه سلامتی روانش را از بین میبرد پرهیزی ندارد، اگر بمختصر بیماری دچار شود می کوشد به وسیله دکتر و دوا یا جراحی آنرا علاج کند و از بذل مال و وقت هیچ دریغ ندارد ولی برای بیماری روانش که هزاران سال باید در عالم برزخ برای آن گرفتار و از آن در رنج و شکنجه خواهد بود اعتنائی ندارد .