#حدیث_عنوان_بصری

1⃣ گفتم: ای ابا عبد الله! حقیقت عبودیت چیست؟
#امام_صادق ع فرمود: سه چیز است:

? ۱. این که عبد (بنده) برای خود در مورد آنچه که خدا به وی سپرده است #مالکیتی قائل نباشد؛ چرا که بندگان مالکیتی ندارند؛ بلکه همه اموال را مال خدا می بینند و آن را در جایی می نهند که خدا امر کرده است.
پس آنگاه که عبد در آنچه که خدا به او واگذار کرده ، احساس مالکیتی نداشته باشد، #انفاق در آنچه که خدا امر کرده است برای او آسان خواهد شد .

? ۲. عبد برای خود #تدبیری نمی کند (چرا که تدبیر عبد، بدست رب اوست).
چون عبد، تدبیر خود را بر مدبر خود واگذار کند، سختی های دنیا بر او آسان می شود و چون عبد، مشغولیت و اهتمامش منحصر در امر و نهی خداوند باشد، دیگر مجال و فرصتی برای #خودنمایی و مباهات به مردم نخواهد یافت.

? ۳. تمام مشغولیت و سرگرمی عبد، معطوف به انجام دادن کاری است که خدای تعالی به او #امر نموده است، و پرهیز از آنچه که او را #نهی کرده است.(اینقدر سرگرم طاعت و بندگی خدا، و پرهیز از گناهان میشود که فرصتی برای کارهای لغو و بیهوده برایش نمی ماند. )

✅ پس اگر خداوند به کسی این سه چیز را عطا کند، امر دنیا و ابلیس و مردم ، برایش سهل و آسان میشود و برای زیاده اندوزی و مفاخرت، خواهان مال دنیا نمی شود ،و آنچه در دست مردم است را برای عزت و برتری طلب نمی کند، و روزهای عمر خود را در پی اموری عبث به هدر نمی دهد‼️

? این اولین درجه از تقوا است.
همچنان که خدای تبارک و تعالی می فرماید: “آن سرای آخرت را برای کسانی قرار می دهیم که اراده برتری جویی و فساد در زمین ندارند و عاقبت نیکو از آن پرهیزکاران است”
? (قصص/۸۳)