#غرب_شناسی
#قسمت_دوم

?ورودی شهر رشت

قبلتر نوشتم که برای شناخت تمدن غرب باید اصل و اصالت لذت را مورد مطالعه قرار داد. انسانِ جهان مدرن، صرفا معتقد به این دنیا و لذت حداکثری از این فرصت محدود است. و بنا بر قاعده لذت هیچ کس، هیچ قانون، عرف، سنت و دینی نباید مانع لذت انسان شود.
از #همجسن_بازی تا #زناشویی بدون عقد، از بی خدایی تا اعتقاد به مکاتب ساختگی انسان.

اما دومین اصل مهم که مکمل قاعده لذت می باشد و بدون آن نمی‌توان غرب را شناخت. اصل #مصرف_گرایی است. مصرف گرا بودن انسان، لذت طلبی را ارضا می‌سازد.

انسان در گذشته تا این حد میل به #مصرف نداشت. بیشتر از آنکه مصرف کننده باشد، خودکفا و #تولید_کننده بود. هرچند زندگی ساده ای داشت اما نیازهای اساسی خود را تامین می‌کرد و به هیچ سازمان و بازاری بطور #مطلق وابسته نبود.
درست مثل تفاوت شهرنشینی امروز و زندگی روستایی در گذشته که شهرهای محدود برای معیشت خود به محصول روستا وابسته بودند اما امروزه بسیاری از روستاییان باید برای تامین محصولات غذایی اولیه خود نیز به سوپرمارکت‌های شهر بیایند تا زندگی معمولی آنها بچرخد.
انسان مدرن، باید #مصرف کند. میلیاردها دلار در سال خرج لوازم آرایشی یا داروهایی می‌کند که امراضش را خودش تولید کرده است. مثل بیماری هایی که با سیگار کشیدن عارض می‌شود. از طرفی بشر در سال میلیاردها دلار خرجِ مصرف سیگار می‌کند و از طرف دیگر چندبرابر آن برای دارو و درمان همان بیماری هزینه می پردازد.

در ورودی #شهر_رشت یک کارخانه بزرگ دخانیات که شاید سیگار کل استان سرسبز گیلان را تامین می‌کند وجود دارد. دقیقا با فاصله ۳۰۰ یا ۴۰۰ متر در روبروی آن بیمارستان فوق تخصصی و بین المللی ساخته شده است و روی تابلویی بزرگ به درمان بیماری های قلبی و ریوی تاکید کرده اند.
بشر امروزی که محصول تمدن جدید است، از یک سمت سیگار را دود می‌کند و و سمت دیگر بعد از ابتلای به بیماری دنبال درمان است. در هر دو صورت در اینجا انسان باید مصرف کند.

#ادامه_دارد