✅ فرامین فراگیر

یک وقت است که سخن از مؤمنین، متّقیان و اهل ولایت است، آنها حکم خاص خودشان را دارند؛ اما یک وقت با «النّاس» یا با «الانسان» کار دارد که از این معلوم می شود:

1️⃣ اولاً این #حکم_بین_المللی_اسلام است و اختصاصی به هیچ ملت و نحلتی هم ندارد
2️⃣ دوم اینکه همین مطلب را به انبیا و اُمم قبلی هم گفتند.

آن حکمی که مربوط به انسانیت_انسان است، #قانون_بین_المللی_اسلام است نه قانون محلّی که مخصوص مسلمین باشد و نه قانون منطقه ای که مخصوص مسلمین و مسیحی ها و یهودی ها و زرتشتی ها باشد، بلکه حکم بین ‌المللی است؛ یعنی کلّ انسان را در بَر می گیرد و مخاطب، کلّ انسان است؛ مثل اینکه می فرماید: ﴿قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً﴾ یا ﴿لاَ تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیاءَهُمْ﴾. اینها جزء احکام بین‌ المللی اسلام است؛

فرمود با هر کسی حرف می زنید مؤدّبانه حرف بزنید، اگر برخوردتان برخورد انسانی باشد، او اگر استفاده هم نکند نمی رنجد؛ هر تجارتی، هر معامله ای، هر قطع نامه ای و هر عهدنامه ای که با هر کسی دارید نقض نکنید: ﴿لاَ تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیاءَهُمْ﴾.

اگر بنا شد جایی بروید سخنرانی کنید ـ در جمع کفّار، مسیحی یا یهودی ـ عالمانه سخنرانی کنید، حق آن مجلس را ادا کنید و وقت افراد را ضایع نکنید. اگر کسی بی مطالعه رفت یک جا حرف زد، معنایش این است که وقت مردم را تلف کرد!
دو نفر هم بحث هستند، این شخص باید مطالعه بکند تا فردا در بحث شرکت بکند اما همین ‌طور رفته در بحث نشسته، این حرمت دارد!

فرمود چیزی از مردم کم نگذارید؛ وقت مردم را، مال مردم را، حق مردم را کم نگذارید! اینها جزء احکام بین‌ المللی اسلام است.

#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی

📚 سوره مبارکه احقاف جلسه 11
تاریخ: 1395/01/29