چراحضرت امام حسن مجتبی( علیه السلام )راه صلح وبیعت با معاویه را انتخاب نمودومانندامام حسین -علیه السلام-راه شهادت راطی ننمود وبا داشتن آن همه سپاه بامعاویه نجنگید؟

جواب:در روایات آمده است که هرامامی لوحی از نور ازجانب خداوند متعال در پیش روی خود دارد که تکلیف خاص اوبه حسب مصالح ومقتضیات عصر او درآن ثبت گردیده است. وامام معصوم هم مطیع محض وتسلیم امر وراضی به رضای الهی است،راه بندگی را اختیار نموده وبه تکالیف جامه ی عمل می پوشاندخواه قیام کند یانکند،چنان که از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله درباره ی امام حسن وامام حسین -علیه السلام-وارد شده است.

علاوه براین شرایط دوران امام حسن علیه السلام با معاویه،صلح را ایجاب می کردواوضاع سیاسی اجتماعی حاکم بر دوران امام حسین (علیه السلام)مخالفت بایزید وشهادت را ایجاب می کرد؛زیرا موقعیت وشرایط هرکدام ازمعاویه ویزید با هم تفاوت داشت.

لذا می بینیم امام حسین (علیه السلام)هم حتی برای یک روز ویک لحظه زیر بار بیعت یزید نرفت وبه شهادت تن در داد، در زمان ده سال امامت مجتبی (علیه السلام)در دوران معاویه تابع آن حضرت بود وبه قیام علیه معاویه دست نزد هم چنین پس ازشهادت امام حسن مجتبی علیه السلام مانند آن حضرت تامدت ده سال با آن همه فشار وسختی واختناق که بر حضرتش می گذشت به سازش گذراند.

?در محضر علامه طباطبائی