#آیت_الله_شاه_آبادی(ره) :

?استمداد گرفتن از حضرت زهرا (سلام الله علیها) موجب ترقی و قرب معنوی می شود وخداشناسی انسان را زیاد می کند.

#علامه_جعفری:

?عظمت و ارزش تكليف بالاتر از آن است كه حتى به رضايت وجدان فروخته شود.

?رسول خدا (ص) می فرمایند:

✨چهار چیز در گناه وجود دارد
که از خود گناه بدتر است !!

?کوچک شمردن گناه
?افتخار کردن گناه
?شادمانی کردن به گناه
?اصرار بر گناه

?مستدرک ج۱۱ ص ۳۴۹

* #حضرت_زهرا

?فاطمه زهرا سلام الله علیها در بین اهل بیت علیهم السلام به تعبیری «کالقُطبِ مِنَ الرَّحی» هستند؛ یعنی حضرت زهرا سلام الله علیها در مرکز دایره اهل بیت علیهم السلام قرار گرفته اند.
?مفسرین حدود سی آیه از قرآن را به فاطمه زهرا سلام الله علیها تفسیر و تاویل کرده اند و این آیات را در فضیلت ایشان دانسته اند.
خدا مرحوم آیت الله میر جهانی را رحمت کند؛ شاید اول ایشان در این دهه های اخیر این روایت را در بین کتبشان نقل کرده باشند که خداوند خطاب به پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:
لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما.
یعنی ای پیامبر ما؛ اگر تو نبودی من همه افلاک را خلق نمی کردم؛ اگر علی نبود شما را خلق نمی نمودم؛ اگر فاطمه نبود شما دو نفر را نمی آفریدم.
اگر فاطمه نبود هستی نبود.
‌ ‌

#صدق

?بعضی ها از روی سادگی با خدا عشق و حال می کنند و خدا می خرد، بالأخره باید حس راز و نیاز و عشق بازی با خدا در همه باشد، آن وقت این را همین طوری نمی دهند، ارزشمند است، جایگاه ارزشمندی است. قلوب صافی که صدمه خوردند و یک عمری صبوری کردند، به آن ها این جایگاه داده می‌ شود.
?حضرت موسی سراغ چوپانی آمد و دید که حرف های او با شریعت نمی خواند، می گوید:
تو کجایی تا شوم من چاکرت
چارقت دوزم، کنم شانه سرت
?چارق به این کفش هایی می گویند که از پوست درست می کردند مثل پوتین؛ ولی با پوست چرم و پوست گاو بود. ای به یادت هی هی و هی های من …. حضرت موسی ناراحت شد، گفت: این حرف ها که تو می زنی، برازندۀ خدا نیست، با او دعوا کرد، او هم قهر کرد و سر به بیابان گذاشت،
?خداوند به حضرت موسی خطاب کرد که چه کار کردی؟ این بنده را ما این طوری می خواستیم، این همین است؛ ولی راست می گوید. حضرت موسی کنار چوپان آمد و گفت تو آزاد هستی، عشق و حال خود را با خدا بکن.
‌ ‌

#سلوک #ذکر #شاکله

?ما یک تصوّر خطا و غلط که داریم، فرضمان بر این است که این که هستیم، باشیم، معنویت به ما اضافه شود. در حالیکه معنویت یک بار است.
?حالا برای اینکه یک خرده نزدیک بشویم، یک بندۀ خدایی یک حاجت خیلی مهمی داشت. بنا شده بود که یک ذکری با عدد زیاد بگیرد، تا مشکلش حل بشود. مدتی آن ذکر را گفته بود. شبی خواب دیده بود یا خواب او را دیده بودند که یک بار خیلی سنگینی روی دوش اوست و همینطور که دارد می‌ رود، زانویش خم می‌ شود و مجبور می‌ شود بار را زمین بگذارد. فردایش دیگر آن ذکر به هم خورده بود.
?ذکر یک بار است. آن کسی که درست می‌ برد، یک بار است. اگر کسی بخواهد دست به ترکیب خودش نخورد و فقط لفّاظی کند، باری به مقصد نرسانده است و الا حرکت معنوی و ادراک بیشتر، معلول حمل باری سنگین است. نمی‌ شود که از حیث تخیل و شاکله ما همین باشیم که باشیم، به اضافۀ اینکه یک تاج روی سرمان بیاید. این امکان‌پذیر نیست. باید راه رفت. باید شهود پیدا کرد. سنگینی را باید زمین گذاشت. بار را باید بلند کرد.
‌ ‌