#نتیجه توکل به غیر خدا

برادران يوسف وقتی می خواستن یوسف رو توی چاه بندازن، يوسف لـبـخـنـدی زد!

يهودا پرسيد: چرا می خندی؟ اينجا که جای خنده نيست!

يوسف گفت:

روزی در اين فکر بودم که چطور کسی ميتونه به من اظهار دشمنی بکنه با وجود اين که برادران نيرومندی چون شما دارم…!

اما حالا می بینم که خدا همين برادران رو بر من مسلط کرد تا بدونم غير از خــــدا تکيه گاهی نيست!

و اين چاه نشينی ِ امروز من تاوان ِ تکيه کردن به غیر خداست…

✨﷽✨
⁉️ازعزرائیل پرسیدند:

✍تابحال گریه نکردی زمانیکه جان بنی آدمی را میگرفتی؟ عزرائیل جواب داد:
?یک بارخندیدم،
?یک بارگریه کردم
?ویک بارترسیدم.

♥️خـــنــــده‌ام”
زمانی بودکه به من فرمان داده شد جان مردی رابگیرم، اورا در کنار کفاشی یافتم که به کفاش میگفت: کفشم را طوری بدوز که یک سال دوام بیاورد! به حالش خندیدم وجانش راگرفتم.
♥️گـــریـــه‌ام”
زمانی بود که به من دستور داده شد جان زنی رابگیرم، او را دربیابانی گرم و بی درخت و آب یافتم که درحال زایمان بود.. منتظرماندم تا نوزادش به دنیا آمد سپس جانش را گرفتم.
دلم به حال آن نوزاد بی سرپناه درآن بیابان گرم سوخت وگریه کردم.
♥️تـــرســـم “
زمانی بودکه خداوندبه من امرکرد جان فقیهی را بگیرم نوری از اتاقش می آمد هرچه نزدیکتر میشدم نور بیشترمی شد.و زمانی که جانش را می گرفتم ازدرخشش چهره اش وحشت زده شدم.. دراین هنگام خداوند فرمود:میدانی آن عالم نورانی کیست؟..او همان نوزادی ست که جان مادرش را گرفتی. من مسئولیت حمایتش را عهده دار بودم هرگز گمان مکن که باوجودمن، موجودی در جهان بی سرپناه خواهد بود..

?آیا درست است که همه شیعیان به بهشت می روند؟

✍️پاسخ:

✅ابتدا باید دید منظور از شیعه بودن چیست؟

شیعه در لغت به معنای پیرو می باشد و آن چه که به شیعه هویت شیعه بودن می بخشد، یدک کشیدن نام شیعه با باطنی بی محتوا و میان تهی نیست. بلکه هویت شیعه را پای بند عملی به آموزه های اعتقادی تشکیل می دهد که به عنوان نشانه شیعه و وظائف او توسط امامان معصوم بیان شده است.

به هیچ وجه نمی توان پذیرفت که به صرف ادعای همراهی با اهل بیت بدون این که سیره آنها در عرصه زندگی سایه افکن شود، برای نجات از جهنم کافی باشد. زیرا در برخی از روایات وارد شده که خداوند بهشت را برای افراد مطیع خلق کرده، هرچند عبد حبشی باشد و جهنم را برای افراد گنه کار آفریده است ، هرچند از افراد بنی هاشم باشد.(۱)

آری اگر افرادی عشق به اهل بیت داشته و از صمیم دل به آنان معتقد باشند اما در پیمودن راه ائمه کاستی هایی داشته باشند، با توجه به روایات فراوان بالاخره به بهشت می روند. زیرا در هرحال عشق و محبت به اهل بیت عشق به خوبی ها و صفات شایسته و ارزنده انسانی است . مشروط بر این که کاستی ها به گونه ای نباشد که همه تار و پود عشق و محبت را بسوزاند و خاکستر کند. به گونه ای که دیگر احساسی نسبت به اهل بیت در دل او باقی نماند.

برخی از روایات حاکی از این است که شیعیان در روز قیامت از جهنم نجات می یابند:

۱- پیامبر خدا خطاب به امام علی (ع) فرمود: «تو و شیعیانت در روز قیامت رستگار هستید.»(۲)

۲- پیامبر (ص) فرمود: «ای علی، اگر تو و شیعیانت نبودید، دین خدا پا برجا نبود. تو و شیعیانت کسانی هستید که قسط و عدل را در جامعه برقرار می کنید و در بهشت از نعمت های الهی برخوردار خواهید بود. بهشت مشتاق به تو و شیعیان تو است و ملائکه الهی از رسیدن پیروان تو به بهشت خوشحال می شوند و فرشتگان در حال طلب آمرزش برای ایشان هستند.»(۳)

در عین حال این گونه نیست که همه از ابتدا وارد بهشت شوند، بلکه پس از تحمل عذاب و پاک شدن از گناهانی که به هیچ یک از اسباب پاک نشده اند، وارد بهشت می شوند. ادعای صرف شیعه بودن بدون عمل ، عامل پیوستن به بهشت نیست .آن دسته از غیر شیعیانی که در زمره فرقه های دیگر اسلامی اند اما نه بغض و کینه ای نسبت به اهل بیت دارند و نه استدلالی بر رد حقانیت آن ها ، بلکه صرفاً به دلیل موروثی خود را در این حوزه اعتقادی می بینند، نمی توانیم درباره آنها قضاوت کنیم که به دلیل شیعه نبودن جهنمی خواهند شد. نه آن ادعای بی نشان و نه به این بی اعتقادی سست بی پایه . هیچ یک عامل رفتن به بهشت یا جهنم نیست، بلکه دست یابی به بهشت و جهنم در گرو محتوا است و شالوده محتوا را نیّت و عمل اشخاص پی ریزی می کند، در عین حال نقش عقاید و تأثیر آن در رفتار و عمل انسان ها جای تردید ندارد.

حال اگر پس از این که حقیقت کاملاً روشن شد، بر عقیده خود سماجت و تعصب و لجاجت ورزید، حساب او از حساب معتقدان موروثی اهل تسنن و دیگران جدا است.

غیر شیعیان اگر جاهل قاصر باشند ،یعنى دسترسى به حقّانیّت شیعه و ولایت امیرالمؤمنین(ع) نداشته باشند ، امید عفوو رحمت الهی در مورد آنان می رود. اما در هر حال آنها به جهت عقیده نداشتن به مقام امامت و ولایت ائمه از الطاف بسیاری محروم می مانند و در اعمال و رفتارها نیز دچار کمبود و نقصان هستند.

اگر دسترسى به پیدا کردن راه حقّ داشته ولى کوتاهى کرده اند، به آنان جاهل مقصّر مى گویند. در این صورت اعمالشان قبول نیست و در روز قیامت معذّب خواهند بود. روایاتى که در زمینة عدم پذیرش اعمال اینان وارد شده، ناظر به این گونه افراد است. از امام سجاد(ع) آمده است: «اگر شخصى به اندازه عمر نوح به عبادت بپردازد و بین رکن و مقام در مسجدالحرام، دائم در نماز و روزه باشد ،بدون ولایت اهل بیت، هیچ نفعى به حال او نخواهد داشت».

نظیر این روایات از رسول خدا(ص) آمده است: «اى علی! اگر بنده اى به اندازه عمر نوح بندگى خدا نماید و به اندازه کوه احد طلا در راه خدا انفاق نماید و عمرش طولانى شود تا هزار حج پیاده به جا آورد، سپس بین صفا و مروه مظلومانه کشته شود، اگر ولایت تو را نداشته باشد، بوى بهشت را استشمام نخواهد کرد».(۴)

در بحار الانوار، جلد ۲۷ در کتاب امامت روایات مشابه وجود دارد.

پی نوشت ها :
۱ . بحارالانوار، ج ۴۲، ص ۸۲.
۲ . همان، ج ۶۵، ص ۷.
۳ . همان.
۴ . لطف الله صافی، امامت و مهدویت، ج۱، ص ۱۳۰.

?آيا به آدماي مومن هم الهام شيطاني ميشه؟

✍️پاسخ:

✅الهام شيطاني که به آن وسوسه گفته مي شود از سوي شيطان براي انسان هايي که راه را براي وسوسه شيطان باز گذاشته باشند صورت مي گيرد و تا وقتي که انسان به هواي نفس خود غالب نشده باشد و مبادي ورودي اين وسوسه را نبسته باشد اين وسوسه براي او رخ خواهد داد وتا وقتي که انسان به مقام مخلَصين نرسيده باشد در معرض وسوسه هاي شيطاني قرار دارد
«فبعزتک لاغوينهم اجمعين الا عبادک منهم المخلصين»

يعني: «قسم به عزت تو که همه فرزندان آدم را گمراه خواهم نمود مگربندگان مخلص تو را» .

پس هر وقت که آدمي ميل به مقتضاي شهوتي يا غضبي نمود شيطان فرصت مي کند و لشکر او داخل خانه دل مي شوند و انواع آثار خود را که وساوس و افکار رديه باشد در آنجا به ظهورمي رسانند.

از اين جهت است که حضرت رسول - صلي الله عليه و آله - فرمودند که:
«شيطان جاري مجراي خون است در بدن آدمي، و از جميع راهها داخل مي شود» .

پس راه الهام شيطاني و يا وسوسه شيطاني پيروي از هواي نفس و راه دادن آن به خانه قلب است

إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُم بِهِ مُشْرِکُونَ? (النّحل/100).

اين پيروي از هواي نفس و شيطان تا جايي ادامه پيدا مي کند که شيطان کار هاي خود را به پيروانش القاء مي کند و آنها به عنوان خدمه شيطان آن کار ها را انجام مي دهند:

وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى? أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ

پس هيچ کس تا به مقام مخلَصين نرسيده باشد از مکر و وسوسه شيطان در امان نيست و با تقوي و خدا ترسي و حرکت در مسير معصومين بايد از وسوسه هاي شيطاني خود را در امان بدارد.

ملاک اين که خطوراتي که به قلب انسان وارد مي شود رحماني است و يا شيطاني ، شرع و رفتار معصومين است. انسان بايد در هر مقامي که هست خود را با معصوم بسنجد و چيزي که به قلبش خطور مي کند ببيند شرعي است و يا غير شرعي ، اگر شرعي بود اين الهام الهي است و الا خطورات شيطاني است.

لحظه‌ی غروب، متعلّق به امام زمانت است، برنامهٔ خود را طوری تنظیم کن که چند دقیقه توسل به امام زمان ارواحنافداه داشته باشی. می‌توانی نماز امام زمانت را بخوانی یا نماز استغاثه یا زیارت آل یاسین.
وقت غروب، مسجد که می‌خواهی بروی زودتر برو. اگر در بیابان هستی همین‌که دیدی خورشید در حال غروب است، ماشین خود را یک گوشه پارک کن، اگر در خانه‌ هستی به اتاقی برو، بنشین با امام زمانت صحبت کن.

«استاد اخلاق، حاج آقا زعفری زاده حفظه الله تعالی»
#نکات_کاربردی

?آیا بهتر نیست بجای دعا برای امام زمان(علیه السلام) به وظایفمان عمل کنیم؟

✍پاسخ:

✅این سوال ناشي از اين مطلب است كه به تأثير دعا و اثرات و بركات دعا توجهي نداریم،درست است امام زمان(علیه السلام) از ما عمل كردن به وظايف را مي خواهند،ولي با توجه به آثار و بركات دعا،به اين نتيجه خواهيم رسيد كه اگر دعاي ما حقيقي باشد و از صميم قلب براي آمدن يوسف زهرا(سلام الله عليهما) دعا كنيم،اين دعا خود عاملي خواهد بود براي عمل كردن به وظايف.

چرا كه :
1. دعا نشانگر علاقه و محبت مسلمانان به امام زمان(علیه السلام) است. اگر چه دوستى تمام ائمه معصومين (عليهم السلام)بخشى از ايمان و شرط قبولى اعمال است، در عين حال دعا كردن در حق امام زمان(علیه السلام) موجب ازدياد محبت آن حضرت در دل و در نتيجه موجب تقويت ايمان مى گردد و تقويت ايمان هم در عمل به وظايف ظهور مي يابد.

2. دعا اظهار تجديد عهد و پيمان با آن حضرت است و محتواى پيمان با آن حضرت را دين دارى، شريعت محورى و تصميم قلبى بر اطاعت امر امام (عليه السلام) و يارى رساندن او با نثار جان و مال تشكيل مى دهد.

تجديد بيعت با امام عصر(عليهالسلام )كارى است كه بعد از هر یک از نمازهاى پنجگانه يا در هر روز و يا در هر جمعه انجام آن مستحب است. هر روز بعد از نماز صبح، دعاهايىكه مربوط به وجود مبارك امام عصر(عج) است، خوانده شود، بسيار مفيد و مؤثر خواهد بود.

دعاى شريف «اللهم بلغ مولاى صاحب الزمان صلوات الله عليه عن جميع المؤمنين…» و نيز «دعاى عهد» شاهدى براى اين سخن است.

3. دعا سبب زنده نگه داشتن ياد امام غايب در دل منتظران مى گردد. ياد امام زمان(علیه السلام) توجه به ارزش هاى دين و اصول اخلاقى را در دلها زنده مى كند و غفلت از ياد امام، يكى از دلايل عمده پژمردگى و سستى ارزش هاى الهى و انسانى در جوامع اسلامى است.

آري كسى كه سلامتى امام زمانش برايش مهم است و براي ظهورش دعا مي كند، مسلماً آزردن آن حضرت برايش سخت است؛ در نتيجه دعا براى سلامتى و فرج آن حضرت، انسان را به انجام كارهايى وا مى دارد كه موجب خشنودى آن حضرت و در نتيجه سبب رسيدن به مقام رضوان الهى مى گردد.

بنابراين دعا براي سلامتي و تعجيل در فرج آقا امام زمان(علیه السلام) نه تنها بی فایده نمي باشد،بلكه عاملي خواهد بود براي عمل كردن به آنچه مورد رضايت آنحضرت بوده و سبب خوشحالي قلب عزيز دل زهرا مي باشد.