شهیدی ڪه دلتنگ امام رضا (ع) بود
? #خاطرات_ناب
? شهیدی ڪه دلتنگ امام رضا (ع) بود
? سال 64 بود ڪہ محمد حسن از جبهه مرخصے اومد قم . بهم گفت : بابا ! خیلے وقتہ حرم امام رضا (ع) نرفتم دلم خیلے براے آقا تنگ شده . گفتم : حالا ڪہ اومدے مرخصے برو ، گفت : نہ ، حضرت امام ڪہ نایب امام زمان (عج) است گفتہ جوان ها جبهہ ها را پر ڪنند . زیارت امام رضا (ع) برام مستحبہ اما اطاعت امر نایب امام زمان (عج) لازم و واجبہ .
? من باید برگردم جبهہ ؛ نمے توانم ؛ ولو یڪ نفر ، ولو یڪ روز و دو روز ! امر امام زمین مے مونه . گفتم : خوب برو جبهہ ؛ و او رفت . عملیات والفجر هشت با رمز یا فاطمة الزهرا (س) شروع شد و محمد حسن توی عملیات بہ شهادت رسید .
? به ما خبر دادند ڪہ پیڪر پسرتون اومده معراج شهداے اهواز ولے قابل شناسایے نیست . خودتون بیایید و شناسایے ڪنید .
رفتیم معراج شهدا و دو روز تمام گشتیم اما پیڪر پیدا نشد . نشستم و شروع بہ گریه ڪردن ڪردم ڪہ یڪے زد روے شونہ ام و گفت : حاج آقای ترابیان عذرخواهے مے ڪنم ، ببخشید ؛
پیڪر محمد حسن اشتباهے رفتہ مشهد امام رضا(ع) دور ضریح آقا طواف ڪرده و داره بر مے گرده . گفتم : اشتباهے نرفتہ او عاشق امام رضا (ع) بود .
#شہید_محمد_حسن_ترابیان_قمی ?
#خاطرات_ناب
#در_محضر_شهید
#در_محضر_شهید
?خدا کند که حکومت سرنگون گردد، اما منحرف نگردد، چون انحراف، خیانت به خون شهـداست. بگذاریـد بگوینـد حڪومت دیگرے هم به جز حڪومت علی (ع) بود به نام خمینـی که با هیچ ناحقی نساخت تا سرنگون شد، ما از سرنگونی نمیهراسیم، بلکہ از انحـراف میترسیم.?
#سردار_شهید
#شهید_غلامعلی_پیچک?
به قول #حاج_ابراهیم_همت:
به قول #حاج_ابراهیم_همت:
هروقت امتداد نگاهت به حرام نرسید #شهیدی…
ورفیق در این آشفته بازار دنیا
چه قشنگ نگاهت را روی کفش هایت ثابت کردی… ?
خودٺ شاید نمےدانے چهکردے با دلم اما
دلِ یڪ آدمِ سرسخٺ را بُردے…خداقوت
#شهید_محمدرضا_دهقان
#تلنگر
? ?
#تلنگر
هر روزی که میگذرد یک روز به ظهور #امام_زمان نزدیک میشویم
اما به خود امام زمان چطور؟؟؟ ?
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#بابا اگه بیاد . . .
#بابا اگه بیاد . . . ?
چه #شبایی
چشم خیسم واسه تو ستاره? بارید
از عروسکام میپرسم
از #بابام خبر ندارید⁉️
جز #عروسکام
تو دنیا دیگه من چیزی ندارم?
هرچی دارم رو میدم
که #تو_بیای بازم کنارم?
?نازدانه
#شهید_بهرام_مهرداد
#شبتون_شهدایی?
#سپاه_حضرت_کوثر
روش امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشريف) در امور مالی حكومت بر مبنای مساوات قرار دارد
?سيره اقتصادی امام
?روش امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشريف) در امور مالی حكومت بر مبنای مساوات قرار دارد
❇️و اين همان روش پسنديدهای است كه در زمان پيامبر گرامی اسلام(صلی الله عليه و آله وسلم) وجود داشته است و پس از او، اين شيوه تغيير يافت و معيارهای دروغينی برای پرداختهای بی حساب به افراد، جای آن را گرفت و سبب پيدايش فاصله طبقاتی در جامعه اسلامی آن روز شد و اگر چه امام علی(عليه السلام) و امام حسن(عليه السلام) در مدت خلافت خود به نظام برابری در پرداخت اموال مسلمين پای بند بودند ولی پس از ايشان بنی اميه اموال مسلمانان را مانند ملك شخصی خود و بر طبق مصالح فردی، به كار میبردند و از اين راه پايههای حكومت نامشروع خود را محكم میكردند. آنها زمينهای كشاورزی يا غير آن از ثروتها و اموال عمومی را به نزديكان خود میبخشيدند و اين كار كه به ويژه در زمان خليفه سوم و دوران بنی اميه رايج گرديده بود حالتی رسمی پيدا كرد.❌
?امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشريف) كه مظهر عدالت و دادگری است، بيت المالِ مردم را به عنوان ثروتی عمومی كه همگان در آن شريك هستند قرار میدهد به گونهای كه هيچ گونه تبعيض و امتياز خواهی در آن راه نداشته باشد و بخشش ثروتها و زمينها به كلّی ممنوع باشد.
?پيامبر(صلی الله عليه و آله وسلم) فرمود:
?«… اِذا قامَ قائِمُنا اضْمَحَلَّت الْقَطائِعُ فَلا قَطائِع (1)؛ زمانی كه قائم ما قيام كند، قطايع (زمين هايی كه زمامداران و حكام جور در مالكيت خود در آورده و يا واگذار كرده اند) از بين میرود به طوری كه ديگر قطايعی در ميان نخواهد بود.»
❇️و ديگر از شاخصههای شيوه مالی امام آن است كه در راستای رفع نيازهای مادّی و ايجاد رفاهی معقول برای زندگی تمام افراد، امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشريف) اموال فراوانی به مردم میبخشد و در حكومت او هر نيازمندی كه از او طلب میكند، اموال زيادی دريافت میكند.
✅پيامبر(صلی الله عليه و آله وسلم) فرمود: «… فَهُوَ يحْثُوا الْمالَ حَثْواً (2)؛ او (مهدیعجل الله تعالی فرجه الشريف) اموال را به فراوانی میبخشد.»
?و اين شيوه برای ايجاد زمينههای اصلاح فردی و اجتماعی است كه هدف بزرگ امام خوبان است. آن حضرت با بی نياز كردن مردم از جهت مادّی، در پی ايجاد زمينه مناسب برای پرداختن افراد به طاعت و عبادت پروردگار است.
?پی نوشت ها:(1)بحارالانوار، ج52، ص309.
(2)معجم احاديث الامام المهدى(عليه السلام)، ج1، ص232، ح143.