?هنر انقلاب، شوق شهادت است

?مبادا کسی خدای ناکرده بگوید غرب پیشرفت کرد. غرب اگر بر کره مریخ هم بنشیند، درنده‌ای است در کره مریخ. اگر بازده نظم نوین جهان فلسطین اشغالی و تجزیه یمن و بوسنی هرزگوین و تحریک افغان است، این صنعت برای همان غرب و اگر محصولش همین نه گفتن به ابرقدرت شرق و غرب است، برای همین ایران اسلامی. این هنر انقلاب است. این هنر مردان حزب‌اللهی است.

?اگر به این نیرو بها بدهند، دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد. این کار را کرده‌اند. این مهندسین ما، این پزشکان ما، این دانشمندان دانشگاهی ما، مانند علمای حوزوی ما، در خط مقدم این انقلاب بودند و هستند.

«آیت اللّٰه جوادی آملی»

?هنر انقلاب، شوق شهادت است

?مبادا کسی خدای ناکرده بگوید غرب پیشرفت کرد. غرب اگر بر کره مریخ هم بنشیند، درنده‌ای است در کره مریخ. اگر بازده نظم نوین جهان فلسطین اشغالی و تجزیه یمن و بوسنی هرزگوین و تحریک افغان است، این صنعت برای همان غرب و اگر محصولش همین نه گفتن به ابرقدرت شرق و غرب است، برای همین ایران اسلامی. این هنر انقلاب است. این هنر مردان حزب‌اللهی است.

?اگر به این نیرو بها بدهند، دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد. این کار را کرده‌اند. این مهندسین ما، این پزشکان ما، این دانشمندان دانشگاهی ما، مانند علمای حوزوی ما، در خط مقدم این انقلاب بودند و هستند.

«آیت اللّٰه جوادی آملی»

❓آیا باید حلول ماه ربیع‌الاول را تبریک گفت؟

در اولین روز ماه ربیع‌الاول اتفاقاتی هم‌چون

هجرت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) [۱] ،
لیلة المبیت [۲] ،
دفن جسم مبارک رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) [۳] ،
هجوم اول به خانه وحی (به نقلی) [۴] ،
مسمومیت و زهر دادن به امام حسن عسکری(علیه السلام) [۵] و
به نقلی شهادت امام حسن عسکری (علیه‌السلام) [۶]

روی داده است و

در هشت روز اول این ماه اتفاقاتی همچون سقیفه و ظلم‌های عظیم به اهل بیت (علیهم‌السلام) [۷] ،
تخريب كعبه توسط يزيد [۸] ،
وفات حضرت سكينه (عليها‌السلام) [۹] ،
هجوم دوم به خانه وحی [۱۰] و
در هشتم ربیع الاول شهادت مظلومانه امام حسن عسکری (علیه‌السلام) روی داده‌است.[۱۱]

#سوال این‌جاست با توجه به اینکه که در هشت روز اول ماه ربیع چنین وقایع غم‌بار عظیمی روی می‌دهد چرا بعضی عوام این ماه را در روز اول ربیع‌الاول و یا حتی شام شهادت امام رضا (علیه‌السلام) تبریک می‌گویند ؟

[۱]. تاریخ طبری ج۲ ص۱۱۰
[۲]. کافی: ج۸ ص۳۳۹
[۳]. مستدرک الوسائل ج۲۲ ص۵۲۱
[۴]. کتاب سلیم ص۸۲
[۵]. ارشاد ج۲ ص۳۳۶
[۶]. مصباح كفعمى ص ۵۲۳
[۷]. الکامل فی التاریخ،ابن الأثیر،ج۲، ص۱۰
[۸]. فيض العلام ، ص۲۰۳
[۹]. همان ص۲۰۶
[۱۰]. توحيد صدوق ، ص ۷۳
[۱۱]. كافى ج۲ ص۵۶۱
?ضیاء‌الصالحین

?فرارسیدن ماه ربیع الاول یا ربیع المولود را به محضر مبارک
? آقا امام زمان (عج)
? مقام معظم رهبری
?مراجع عظام تقلید
?و تمامی مسلمانان و شیعیان جهان تبریک و تهنیت عرض می نمائیم.

مناسبت های شادی بخش این ماه عبارتند از :

۱ ربیع الاول : سالروز هجرت تاریخ ساز پیامبراکرم (ص) از مکه معظمه به مدینه منوره و فضیلت مهم لیلۂ المبیت برای امیرالمؤمنین (ع) است

۹ ربیع الاول : سالروز آغاز امامت و ولایت آقا بقیه الله الاعظم (عج) است

۱۰ ربیع الاول : سالروز ازدواج ملکوتی و خجسته پیامبراکرم (ص) با حضرت خدیجه کبری (س ) است

۱۲ ربیع الاول بنا به روایتی سالروز ولادت باسعادت پیامبر اکرم (ص) و آغاز هفته وحدت است

۱۷ ربیع الاول : سالروز ولادت باسعادت پیامبراکرم (ص) و امام صادق (ع)

۲۲ ربیع الاول : سالروز غزوه رسول خدا(ص) با یهودیان بنی نضیر است که به پیروزی آن حضرت و سپاه اسلام انجامید

۲۶ ربیع الاول : سالروز صلح امام حسن مجتبی که نتیجه آن حفظ جان اهل بیت و شیعیان و برملا شدن چهره واقعی معاویه مزوّر و مکار بود.

✳️شایسته ماه ربیع الاول را به خاطر این مناسبتهای گوناگون ، ماه پیامبراعظم(ع) بدانیم

از امام صادق (ع) روايت شده كه فرمود:

مَنْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ وَ لَوْ مِثْلَ جَنَاحِ بَعُوضَةٍ (الذُّبَابِ‏) غُفِرَ لَهُ ذُنُوبُهُ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْر؛

هر كس كه چون يادي از ما در نزد او شود و ديدگانش پر از اشك گردد، اگر چه اندازه‌ی بال مگسي باشد، خداوند گناهانش را بيامرزد، هر چند مانند كف دريا باشد.

از امام جعفر صادق (ع) منقول است كه فرمود:

إِنَّ زَيْنَ الْعَابِدِينَ (ع) بَكَى عَلَى أَبِيهِ أَرْبَعِينَ سَنَةً صَائِماً نَهَارَهُ وَ قَائِماً لَيْلَهُ فَإِذَا حَضَرَ الْإِفْطَارُ جَاءَ غُلَامُهُ بِطَعَامِهِ وَ شَرَابِهِ فَيَضَعُهُ بَيْنَ يَدَيْهِ فَيَقُولُ كُلْ يَا مَوْلَايَ فَيَقُولُ قُتِلَ‏ ابْنُ رَسُولِ‏ اللَّهِ (ع) جَائِعاً قُتِلَ ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ (ع) عَطْشَاناً فَلَا يَزَالُ يُكَرِّرُ ذَلِكَ وَ يَبْكِي حَتَّى يَبْتَلَّ طَعَامُهُ مِنْ دُمُوعِهِ ثُمَّ يُمْزَجُ شَرَابُهُ بِدُمُوعِهِ فَلَمْ يَزَلْ كَذَلِكَ حَتَّى لَحِقَ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ؛

حضرت امام زين العابدين (ع) چهل سال بر پدر بزرگوار خود گريه كرد و در اين مدت روزها روزه داشت و شب‌ها به عبادت قيام داشت و غلام آن حضرت هنگام افطار، آب و طعام بر آن بزرگوار حاضر مي‌‌كرد و نزد آن جناب مي‌نهاد و عرض مي‌‌كرد: ميل بفرما اي مولاي من، آن حضرت با گريه و ناله مي‌فرمود: چگونه آب و طعام بخورم و حال آن كه پسر رسول خدا(ص) را با شكم گرسنه و لب تشنه شهيد كردند؟!
اين جملات را مكرر مي‌فرمود تا آنكه طعام و آب را با آب ديده ممزوج و مخلوط مي‌‌داشت و هميشه به اين حال بود تا خداي خود را ملاقات كرد.