#کرامات_شهید

مادرش میگوید ،
وقتی فرزندم را در قبر گذاشتند ، بعد از قسم دادن او به علی اکبر امام حسین (ع) ، از او خواستم یک بار دیگر چشمانش را باز کند تا او را ببینم ، آنگاه او چشمانش را باز کرد و لبخند زد .
همچنین در هنگام تلقین تدفین ، قامتش به احترام ذکر نام امام زمان (عج) ، خم شد و بدنش تکان خورد …..

#شهیدعلی_اکبر_صادقی
? ستارگان خاکی ، ج22ص120

? اللهم عجل لولیک الفرج…?

#سیره_شهدا

اولین روز عملیات خیبر بود ، از قسمت جنوبی جزیره ، با یک ماشین داشتم برمی‌گشتم عقب. توی راه دیدم یک ماشین با چراغ روشن داشت می‌آمد ،
این‌ طور راه رفتن توی آن جاده ، آن‌ هم روز اول عملیات ، یعنی خودکشی.
جلوی ماشین را گرفتم ، راننده آقا مهدی بود ، بهش گفتم ،چرا این ‌جوری می‌روی؟! ، می‌ زنندت‌ ها!
گفت ، می‌خواهم به بچه‌ها روحیه بدهم ، عراقی ‌ها را هم بترسانم ! می‌خواهم کاری کنم آن ‌ها فکر کنند نیروهای ‌مان خیلی زیادند…..

#سردارشهیدمهدی_باکری
فرمانده لشکر 31 عاشورا

? اللهم عجل لولیک الفرج…?

اولین روز عملیات خیبر بود ، از قسمت جنوبی جزیره ، با یک ماشین داشتم برمی‌گشتم عقب. توی راه دیدم یک ماشین با چراغ روشن داشت می‌آمد ،
این‌ طور راه رفتن توی آن جاده ، آن‌ هم روز اول عملیات ، یعنی خودکشی.
جلوی ماشین را گرفتم ، راننده آقا مهدی بود ، بهش گفتم ،چرا این ‌جوری می‌روی؟! ، می‌ زنندت‌ ها!
گفت ، می‌خواهم به بچه‌ها روحیه بدهم ، عراقی ‌ها را هم بترسانم ! می‌خواهم کاری کنم آن ‌ها فکر کنند نیروهای ‌مان خیلی زیادند…..

#سردارشهیدمهدی_باکری
فرمانده لشکر 31 عاشورا

? اللهم عجل لولیک الفرج…?

#کلام_استادشهید

چگونه بفهمیم که روزه ‌هایمان مورد قبول درگاه الهی واقع شده است؟
اگر ما ماه رمضانی را گذراندیم ، شبهای احیایی را گذراندیم ، روزه‌ های متوالی را گذراندیم و بعد از ماه رمضان در دل خودمان احساس کردیم که بر شهوات خودمان بیش از پیش از ماه رمضان مسلّط هستیم ، بر عصبانیت خودمان از سابق بیشتر مسلّط هستیم ، بر چشم خودمان بیشتر مسلّط هستیم ، بر زبان خودمان بیشتر مسلّط هستیم ، بر اعضا و جوارح خودمان بیشتر مسلّط هستیم و بالاخره بر نفس خودمان بیشتر مسلّط هستیم و میتوانیم جلو نفس امّاره را بگیریم ،
این علامت قبولی روزه ماست….

#شهید_مطهری
? آزادی معنوی ، ص 50

#وصیت_شهید

ما شیعیان امام علی (ع) هستیم باید پا جای پای آن بزرگوار بگذاریم تا دنیا با این زرق و برق نتواند ما را بفریبد.
به همه سفارش می‌کنم که دست از حمایت ولایت فقیه برندارید‌.
امیدوارم که امام زمان (عج) از همه ما راضی باشد.
درود پاکان و نیکان بر ایشان باد…

#شهیدمحمود_ثابت_نیا

? اللهم عجل لولیک الفرج…?

خانه‌ی علی و فاطمه امشب به یمنِ تولد مولودی چراغانی شده و ستارگان آسمان در برابر روشنایی نور او خموش و کم‌سو گشته‌اند!!

خورشید با آن روشنایی خیره‌کننده‌اش در برابر عظمت او، سرد و بی‌فروغ گشته است!!

مولاجان!

تو آمدی تا چادرِ خاکی را بر روی دستان مبارکتان بگیری و آن را برای انتقام به دستانِ منتقم آل محمد بسپاری!!

تو آمدی
تا غمِ غربتِ مولا را در کوچه‌هایِ سرد و بی‌روح مدینه، برای آیندگان در صندوقچه اسرار به یادگار بگذاری!!

آری مولایِ خوبم!
تو آمدی تا مولا را در غم و اندوه جانکاهِ مادر پهلو شکسته دلداری دهی!
و
تو آمدی إی مولایِ غریبم!

تا به همگان بگویی، حسن و حسین هر دو امام امتند و گوش به فرمان خدایِ یگانه، تا هرآنچه دستور دهد به جان و دل خریداری کنند.

دریغا !
عده‌ای سفیه و نادان عظمت و مقامت را نشناختند و تو را “مذل المومنین” خوارکننده مومنین خطاب کردند و نمی‌دانستند تو ولیِ خداوند بر روی زمین هستی و بدون اذن او کاری انجام نمی‌دهی!!

إی مولود مدینه!
تو چراغِ راهِ گم‌گشتگانِ مسیر ولایت هستی و هدایت‌کننده به صراطِ مستقیمِ الهی!

مولایِ من!

تو آمدی تا به همگان نشان دهی، لهو و لعبِ کثیف دنیا کاری با آدمی می‌کند، که همسر انسان به مانند اژدهایی دهشتناک می‌شود و با خوراندن سم، جگر او را پاره‌پاره می‌کند.

آری مولایِ غریبم!
زرق و برق دنیا، چشمان رهگذران را از حدقه بیرون می‌آورد و آنها را به دیوسرشتی مبدل می‌کند که برایِ زندگی چند روزه‌ی دنیا، دست در دست دشمنان دهند و امام امت را غریبانه به شهادت رسانند!!

مولای من، إی کریم اهل بیت!

دستانِ خالی و چشمانِ کم‌سویم را به مهمانی‌تان آورده‌ام و گدایِ درِ خانه‌‌ی مملو از مهربانی و کرمت شده‌ام، تا دستان سخاوتمند تو دوایِ درد و مرهم زخم‌هایِ این روزهایم شود، پس من را دریاب إی عزت‌دهنده‌ی مومنان!!

?به قلم زهرا یوسفوند مفرد بانوی طلبه مدرسه بنت‌الرسول سلام‌الله‌علیها شهر الشتر از استان لرستان?

❤️ امام صادق علیه السلام

? زمانی که گناهان بنده بسیار شود و عمل نیکی نداشته باشد که گناهان او را جبران کند، خدا او را به اندوه در دنیا گرفتار می کند تا کفاره گناهان او شود.?
‌
?کافی، ج۲، ص۴۴۴